อีฟเวลินจ้องมองฮันเตอร์อย่างไม่พอใจและหันไปหาวิเวียน “วิเวียน พวกคุณพูดเรื่องอะไรกัน? บอกฉันถ้าฮันเตอร์พยายามจะเอาเปรียบคุณ ฉันจะสอนบทเรียนที่ลืมไม่ลงให้เขาเอง”
เธอเอื้อมมือออกไปและพยายามจะจับข้อมือของวิเวียน แต่อีกฝ่ายกลับหลบเลี่ยงการจับมือของเธออย่างแนบเนียนราวกับไม่ได้ตั้งใจ
วิเวียนยังไม่ยอมพูดอะไรเลยตั้งแต่อีฟเวลินมาถึง ไม่แม้แต่จะทักทายเธอด้วยซ้ำ เธอหมกมุ่นอยู่กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับมาร์ค และเธอไม่มีอารมณ์จะใส่ใจการเข้าสังคมจอมปลอมกับอีฟเวลิน
“ไม่มีอะไรมากหรอก เราก็แค่ไปดื่มชากัน” วิเวียนตอบอย่างไม่เต็มใจนัก “จู่ๆ ฉันนึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องด่วนที่ต้องรีบไปจัดการ ไว้เจอกันนะทุกคน”
วิเวียนพูดกับทั้งคู่แต่หันไปบอกลาฮันเตอร์แค่คนเดียว จากนั้นเธอก็คว้ากระเป๋าสตางค์ของเธอและจากไปทันที
อีฟเวลินกัดฟันกรอดขณะที่เธอมองดูเงาของวิเวียนที่กำลังเดินจากไป คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงกล้าทำเป็นไม่เห็นหัวฉันแบบนั้น? นี่เป็นวิธีระบายความโกรธของเธอหรือยังไง? คิดว่าตัวเองเป็นดาราดังอย่างนั้นหรอ?
เรื่องด่วนหรอ? เธอดันมามีเรื่องเร่งด่วนที่จะต้องทำทันทีที่ฉันมาถึง วิเวียนคิดว่าฉันโง่นักหรือยังไงที่จู่ๆ ก็อ้างข้อแก้ตัวที่น่าสมเพชแบบนั้นขึ้นมา?
อีฟเวลินไม่สนใจที่จะปกปิดความโกรธของเธออีกต่อไปแล้ว “เป็นยังไงบ้าง?” เธอหันไปตะคอกใส่ฮันเตอร์ “มีความคืบหน้าอะไรกับเธอบ้างหรือยัง? นี่มันก็นานมากแล้วนะ!"
มันเป็นโอกาสที่หาได้ยากที่ฮันเตอร์จะได้อยู่กับวิเวียนนานๆ แบบนั้น การขัดจังหวะและการซักถามที่หยาบคายของอีฟเวลินทำให้ฮันเตอร์รู้สึกโกรธมากจนเขาแทบอยากจะคว่ำโต๊ะต่อหน้าเธอ
แต่เมื่อเขาคิดถึงคำสัญญาที่ให้ไว้กับวิเวียน ฮันเตอร์ก็พยายามที่จะควบคุมสติอารมณ์ของตัวเองได้ในที่สุด ตอนนี้วิเวียนกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมการเพื่อต่อต้านมาร์ค และตัวเขาเองก็กำลังโกหกอีฟเวลินอยู่ เขาจึงต้องระมัดระวังเป็นอย่างมากที่จะไม่ปล่อยให้อีฟเวลินเข้ามาแทรกแซงจนทำลายโอกาสในการประสบความสำเร็จของวิเวียนได้
“ฉันกับเธอกำลังไปกันได้ดี เรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลา” ฮันเตอร์อธิบายอย่างคลุมเครือ
“จู่ๆ จะให้ฉันเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตรักของเธอไม่ได้หรอก” ฮันเตอร์ตอบขณะที่เขาพยายามประคองมือไม่ให้ตบเธอเพราะคำพูดของเธอ เธอหยาบคายมาก ฉันไปเป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่แรกได้อย่างไร?
อีฟเวลินสังเกตเห็นสีหน้าไม่พอใจของฮันเตอร์และเริ่มตระหนักได้ว่าเธอกำลังประพฤติตัวไม่เหมาะสม ฮันเตอร์กำลังช่วยเธออยู่ หากเขาตัดสินใจละทิ้งทุกอย่างไปกลางคัน แผนการทั้งหมดของเธอก็จะล้มเหลวไม่เป็นท่า
ความหงุดหงิดของฮันเตอร์ทำให้อีฟเวลินรู้สึกพึงพอใจอย่างบอกไม่ถูก แน่นอนว่าเขาหงุดหงิดกับวิเวียน ไม่ใช่เธอ!
อืม งั้นก็ดีแล้ว เธอกลัวว่าฮันเตอร์จะตกหลุมรักวิเวียนจริงๆ และจะไม่กล้าทำร้ายเธอเมื่อถึงเวลาที่เขาจะต้องทำเช่นนั้น มันเป็นการดีที่สุดที่เขาจะรู้สึกหงุดหงิดในตอนนี้ ปล่อยให้ความหงุดหงิดนั้นก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม เขาก็จะทิ้งเธอได้อย่างไม่แยแส
“ยิ่งเร็วได้ก็ยิ่งดี คุณแค่ต้องพยายามประคับประคองมันไปอีกสักนิด เมื่อเธอหลงคุณจนหัวปักหัวปำแล้ว คุณก็ทิ้งเธอซะ แล้วคุณก็จะไม่ต้องเห็นหน้านังสารเลวนั้นอีกต่อไปทั้งกลางวันและกลางคืน” ความพยายามของอีฟเวลินที่จะปลอบโยนฮันเตอร์กลับทำให้เขารู้สึกโกรธมากขึ้น ทำไมจิตใจของคนเราถึงชั่วร้ายได้ถึงเพียงนี้!
อีฟเวลินตีความว่าการขมวดคิ้วของฮันเตอร์เป็นความรู้สึกกังวลที่เขายังจะต้องรับมือกับวิเวียนในอนาคตอันใกล้นี้ แต่ถ้าเป็นเธอที่ต้องมองยัยหน้าจิ้งจอกทั้งวันแบบนั้น เธอก็คงจะเป็นบ้าไปแล้วเหมือนกัน ฮันเตอร์ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจของเขาอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะช่วยให้แผนการของเธอสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
“ฮันเตอร์ อดทนกับมันอีกหน่อยเพื่อฉัน ฉันจะตอบแทนคุณอย่างสมน้ำสมเนื้อหลังจากที่แผนการของเราสำเร็จแล้ว” อีฟเวลินพูดและขยิบตาให้เขาอย่างมีนัยยะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...