ความรักสีคราม นิยาย บท 600

'คุณคงโล่งใจล่ะสิที่ฟินนิคไม่รู้ว่าคุณทำอะไรลงไป' อีฟเวลินเสียดสีโนอาห์หลังจากตั้งสติได้

“ฉันขอเตือนคุณไว้เลยนะ...อย่าคิดเอาตัวรอดคนเดียว ถ้าคุณไม่อยากให้ฟินนิครู้ ทางเลือกเดียวของคุณคือช่วยฉัน ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันจะไปหาฟินนิคเลยตอนนี้แล้วเปิดโปงเรื่องสกปรกที่คุณทำ ฉันทนรอแทบไม่ไหว อยากรู้จริงๆ ว่าเขาจะทำยังไงกับมือขวาที่เขาไว้ใจได้ที่สุด”

โนอาห์ตื่นตระหนกเมื่อได้ยินคำขู่ของเธอ “คะ...คุณต้องการอะไร?” เขาพูดตะกุกตะกัก โนอาห์รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ทำได้ทุกอย่างแม้กระทั่งฆ่าคนเพราะเธอสูญเสียการควบคุมตัวเองไปแล้ว

อีฟเวลินมองโนอาห์อย่างดูแคลน เย้ยหยันในความขี้ขลาดของเขา “เกมส์มันยังไม่จบ ยังอีกนานกว่าที่พวกนั้นจะเอาชนะฉันได้!”

หลังจากออกจากบริษัท ฟินนิคได้โทรหานักสืบเอกชนที่เขารู้จักเป็นการส่วนตัวและขอให้เขาตรวจสอบว่ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นกับมาร์คเมื่อเร็วๆ นี้หรือไม่

“ผมอยากให้คุณช่วยสืบอะไรหน่อย มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ...”

ดวงตาของฟินนิคเปล่งประกายอันตรายหลังจากวางสาย ครั้งนี้เขาจะไม่ปล่อยมาร์คไปง่ายๆ ถึงเวลาแล้วที่มาร์คต้องรับผลของการตัดสินใจโง่ๆ ของเขา

ฟินนิคถอยรถออกจากที่จอดรถและขับไปเรื่อยๆ โดยไม่มีจุดหมายอยู่ในใจ

เขาขับรถช้าๆ ผ่านร้านค้ามากมาย เมื่อผ่านร้านที่คุ้นเคย ภาพความทรงจำต่างๆ ที่เคยมีร่วมกับวิเวียนหลั่งไหลเข้ามาโดยไม่รู้ตัว

วิเวียนเคยชอบซี่โครงหมูของร้านนี้มาก เธอเคยบอกว่าเธอชอบการตกแต่งที่สวยงามของสตูดิโอแห่งนี้เพราะมันให้ความรู้สึกย้อนไปในยุค 80 เขาจำได้ว่ามีตลาดที่เราเคยไปซื้อของด้วยกันมาก่อน พวกเราทำอาหารไม่เก่ง แต่ก็ทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย...

ฟินนิคขับรถมาหยุดที่หน้าร้านขายของเด็กอ่อนซินดี้

เขาจำได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาซื้อของที่ร้านขายของเด็กอ่อนแห่งนี้ตอนที่พวกเขาเข้าใจผิดคิดว่าวิเวียนกำลังตั้งครรภ์ ในตอนนั้นพวกเขามีความสุขมาก

สายตาของทั้งคู่มองไปที่รองเท้าคู่หนึ่ง ในเวลานั้นพวกเขายังไม่รู้เพศของเด็กในท้องเลยเถียงกันว่าจะเลือกสีฟ้าหรือสีชมพูดี

"ว่าไง?"

"คุณนอร์ตัน อีฟเวลินออกจากที่ทำงานของคุณแล้ว” โนอาห์รายงาน

"รู้แล้ว ฉันกำลังจะกลับ”

ฟินนิควางสายและเดินทางกลับไปที่บริษัท มีบางอย่างที่เขาต้องรีบจัดการ ไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่กล้าเผชิญหน้ากับวิเวียน

ฟินนิคพบว่าโนอาห์กำลังรอเขาอยู่เมื่อเขามาถึงที่ทำงาน

“นายมีหน้าที่คอยดูทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับอีฟเวลีน อย่าให้ฉันเห็นเธออีก” ฟินนิคสั่งอย่างเย็นชาขณะที่เขานั่งลง