ความรักสีคราม นิยาย บท 619

ฟินนิครู้สึกเจ็บปวดไปทั่วทั้งร่างเมื่อเขาได้ยินคำกล่าวหาของวิเวียน เขาดุด่าตัวเองนับไม่ถ้วนที่เขาโง่ถึงขนาดฆ่าลูกที่ยังไม่เกิดมาของเขาก่อนที่เขาจะมาที่ออฟฟิศของวิเวียน แต่การที่ได้ยินคำนั้นออกจากปากเธอมันคนละเรื่องกันเลย

เขาทนคำกล่าวหาของเธอไม่ได้ มันเหมือนเศษเหล็กแหลมเป็นล้านๆ ชิ้นพุ่งเข้าทิ่มแทงหัวใจของเขา

“วิเวียน ผมขอโทษ ผมรู้แล้วว่าผมผิด ผม...” ฟินนิคพูดอะไรไม่ออก เขาบอกคำขอโทษอย่างจริงใจของเขาไปแล้ว แต่ว่ามันจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้เหรอ?

“ไม่ต้องขอโทษฉันหรอก” วิเวียนตอบ แต่น้ำเสียงของเธอนั้นยังมีความขุ่นเคืองอยู่

“คุณได้ชดใช้ความผิดของคุณด้วยการส่งมาร์คเข้าคุกไปแล้ว จากนี้ไป เราสองคนก็ไปทางใครทางมันเถอะ คุณไปได้แล้ว”

ฟินนิคตื่นตระหนกเมื่อได้ยินวิเวียนบอกว่าทั้งสองแตกหักกับแล้ว เราจะไปทางใครทางมันเหรอ? ไม่ ฉันยอมไม่ได้หรอก!

“วิเวียน ผมสัญญาว่าผมจะชดใช้ในสิ่งที่ผมทำผิดพลาดไป ผมสาบานว่าผมจะอุทิศชีวิตของผมเพื่อคุณ ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ!” เขาคุกเข่าขอร้องเธอ

ชายคนนี้ไม่เคยยอมจำนนให้ใครเลย แต่ตอนนี้เขาโยนศักดิ์ศรีของเขาทิ้งไปแล้ว

ความรู้สึกผิดกลืนกินเขาไปทั้งหมด เขาทรมานจนหายใจไม่ออก

เขาไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเขาจะติดค้างใครได้มากมายขนาดนี้ ถึงแม้เขาจะยอมยกโลกทั้งใบให้เธอ มันอาจจะไม่เพียงพอแก่การชดใช้ความผิดของเขาด้วยซ้ำไป

วิเวียนมองไปที่ฟินนิค ตอนนี้เธอรู้สึกสับสน

ฟินนิคที่เธอรู้จักนั้นเป็นคนที่ภูมิใจในตัวเองมาก เขาไม่เคยร้องขอความช่วยเหลือ แต่ตอนนี้เขาคุกเข่าขอให้เธออภัยให้ เธอนึกถึงช่วงเวลาดีๆที่ทั้งสองเคยมีร่วมกัน

ในความทรงจำของเธอนั้น ฟินนิคดูและเธอดีเสมอ เขาตั้งชื่อกองทุนการกุศลตามชื่อเธอ ช่วยเธอจัดการเรื่องแอชลีย์และแม่ของเธอ คอยปลอบโยนเธอยามเมื่อเธอขุ่นเคืองใจ ความเกลียดชังในดวงตาของเธอค่อยๆเลือนกายไปขณะที่เธอค่อยๆคลี่ยิ้มบางๆ ครั้งหนึ่งเราเคยเป็นคู่รักที่มีความสุข

ไม่ ฉันไม่มีวันยอมยกโทษให้ฟินนิค!

เรามีช่วงเวลาที่มีความสุขด้วยกันมากมายแล้วมันยังไงกัน? ความสุขพวกนั้นมันเป็นแค่ส่วนเล็กๆของความสัมพันธ์ของเรา เขาโหดร้ายพอที่จะทำร้ายฉันตอนที่ฉันไม่เชื่อฟังคำพูดของเขาและเขายังทนรุณฉันอีก ฉันจะไม่มีวันกลับไปหาเขา! ใครจะรู้? สักวันหนึ่งเขาอาจจะทำร้ายฉันอีกก็ได้

“แล้วไงล่ะ? มันไม่ได้หมายความว่าคุณควรจะทำแบบนั้นกับฉันสักหน่อย!” วิเวียนน้ำตารืน “ถึงแม้คุณจะไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกคุณหรือเปล่า คุณฆ่าเขาได้ยังไง? เขามีชีวิตนะ!”

มันเป็นความเข้าใจผิดมหันต์ แต่ทั้งสองไม่รู้ ฟินนิคคิดว่าวิเวียนพูดถึงการที่เขาเสนอให้เธอไปทำแท้งตั้งแต่แรก ส่วนวิเวียนนั้นพูดถึงการที่โนอาห์บังคับให้เธอไปทำแท้ง

น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มวิเวียน เธอรีบหันหลังและเช็ดมันออก เมื่อเธอหันกลับไปมองฟินนิค สายตาของเธอก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง

“ฉันจะไม่มีวันลืมว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง และฉันให้อภัยคุณไม่ได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเราไม่มีวันกลับไปอยุ่ด้วยกันอีก ออกไปจากห้องทำงานฉันได้แล้ว ฉันไม่อยากจะเห็นหน้าคุณอีก”

ความเงียบอันน่าอึดอัดเข้าปกคลุมที่นี่ ฟินนิคยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ถึงแม้จะขอโทษอีกเป็นพันครั้งมันก็ไม่เพียงพอกับสิ่งที่เขาทำลงไปเพื่อทำร้ายวิเวียน