ความรักสีคราม นิยาย บท 642

ฆ่าอะไร? อีฟเวลินงุนงงกับคำพูดของฟินนิค เขาดูเกรี้ยวกราดขนาดนี้ ไม่ใช่เรื่องที่เราทำให้วิเวียนต้องแท้งหรือ?

“ฟินนิค คุณพูดเรื่องอะไรน่ะ? ฉันไม่เข้าใจ”

เห็นอีฟเวลินไม่ยอมรับ ฟินนิคยิ่งเดือดดาล “จนป่านนี้แล้ว คุณยังเห็นผมเป็นไอ้งั่งอีก! บอกผมมานะ คุณใช่ไหมที่จ้างคนไปสังหารวิเวียนที่โรงละครโอเปร่า?”

เมื่อรู้แล้วว่าฟินนิคหมายถึงอะไร อีฟเวลินเกิดความกล้าขึ้นมาทันทีเพราะเธอไม่ได้มีส่วนรู้เห็น

“ไม่ใช่ฉันนะฟินนิค คุณให้คนไปสืบดูก็ได้ ฉันไม่ได้ทำจริงๆ!” อีฟเวลินตอบโต้ ความหวาดกลัวที่มีก่อนหน้านี้หายไป

เธอบริสุทธิ์ จึงไม่กังวลหากฟินนิคจะสืบเสาะเรื่องที่เกิดขึ้น

“คิดว่าผมเชื่อคุณหรือไง? จะเป็นใครได้นอกจากคุณ?” ฟินนิคไม่มีวันเชื่อเธอแล้ว “เดิมทีผมคิดจะปล่อยคุณไป แต่คุณดื้อด้านไม่รู้ดีรู้ชั่วขนาดนี้ อย่าหาว่าผมใจร้ายก็แล้วกัน”

“ฉันก็ไม่รู้ว่าใครทำ แต่ฉันไม่เกี่ยวแน่นอน” เป็นครั้งแรกที่อีฟเวลินรู้สึกว่าพูดอะไรไปก็คงเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา

“ฟินนิค คุณให้คนไปสืบดูหรือยัง? นังตัวแสบวิเวียนอาจมีเรื่องกับใครแล้วถูกตามล้างแค้น? เป็นไปได้ว่าหล่อนทำไปเพื่อจะได้ป้ายความผิดให้ฉัน ทำให้คุณคิดว่าฉันเป็นตัวการ แล้วเราจะได้ระหองระแหงกัน ฟินนิค คุณต้องให้คนไปสืบหาความจริงนะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉันเลย…”

“หุบปาก!” ฟินนิคโพล่งออกมาเพราะทนฟังไม่ไหว เส้นเลือดที่ขมับของเขาเต้นตุบๆ “จนป่านนี้แล้ว คุณยังกล่าวหาวิเวียนอยู่ได้ คงหมดหวังแล้วล่ะ คุณฟิลเดอร์!”

ฟินนิคเรียกแม่บ้าน

อีกฝ่ายอยู่ในห้อง กำลังเฝ้าดูเหตุการณ์ข้างนอก พอได้ยินเสียงเรียกก็เดินออกไปทันที

“อีฟเวลิน ขนาดพระเจ้ายังโกรธคุณเลย ยังมีอะไรจะแก้ตัวอีกไหม?” ฟินนิคไม่เชื่อเรื่องการลงทัณฑ์จากสวรรค์ แต่ก็ไม่อาจเมินเฉยกับความประจวบเหมาะที่เกิดขึ้น

เขาหมดความอดทนกับอีฟเวลินแล้ว ฟินนิคพรวดพราดออกจากบ้านและสั่งการ “คุณฟิลเดอร์ ถ้าผมกลับมาคราวหน้าแล้วยังเห็นอีฟเวลินอยู่ที่นี่ล่ะก็ คุณต้องออกไปกับเธอ!”

คุณฟิลเดอร์ทำงานอยู่ที่นี่มานาน แต่ไม่เคยเห็นฟินนิคเดือดดาลขนาดนี้ จึงรู้ดีว่าคำพูดของเขาจริงจังแค่ไหน

ในใจของคุณฟิลเดอร์ท่วมท้นด้วยความทรงจำที่อีฟเวลินเคยทำไม่ดีกับเธอ จึงเกิดแรงฮึดขึ้นมา เธอตรงเข้าหาอีฟเวลินและผลักอีกฝ่ายกระเด็นออกจากบ้านทั้งที่ยังอยู่ในวีลแชร์

“นังแม่บ้านงี่เง่า! กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน!” อีฟเวลินกรีดร้อง แต่ด้วยความที่ใช้ชีวิตแบบถูกประคบประหงมมาตลอด จึงไม่มีเรี่ยวแรงจะขัดขืนคุณฟิลเดอร์ที่บึกบึนกว่ามากเพราะทำงานบ้านหนักๆ มาหลายปี

คุณฟิลเดอร์ไม่แยแสคำพูดพล่ามของอีฟเวลิน เธอปล่อยอีกฝ่ายไว้ข้างนอกแล้วล็อกประตู เมื่อรู้ตัวว่าไม่ต้องรับใช้อีฟเวลินแล้วก็รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก