ความรักสีคราม นิยาย บท 661

“สวัสดีค่ะคุณนอร์ตัน”

“ครับ…” ฟินนิคมองลึกเข้าไปในดวงตาของวิเวียนอย่างคุ้นเคยแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกที่ยังมีให้เธออยู่ “ผมว่าจะตามไปเที่ยวด้วยโดยไม่ได้แจ้งล่วงหน้า ไม่รู้ว่าจะลำบากคุณมากไหม?”

วิเวียนฝืนยิ้มและบอกว่า “พูดอะไรอย่างนั้นคะคุณนอร์ตัน?”

เธอเปลี่ยนไปมากเลย ก่อนหน้านี้เธอจะไม่ถนัดประจบประแจงคนอื่นถ้าไม่อยากทำ แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้ากลับทำมันได้อย่างง่ายดาย ฟินนิคสังเกตเห็นถึงความต่างจึงรู้สึกปวดใจอยู่ลึกๆ

เนื่องจากหัวข้อหลักในบทสนทนาของทุกคนปรากฏตัวขึ้น ฝูงชนที่จอแจอยู่จึงปิดปากเงียบสนิทและจับจ้องไปยังทั้งคู่

เมื่อได้เห็นทั้งคู่คุยกันด้วยภาษาที่เป็นทางการ พวกเขาก็เริ่มคาดเดาในหัวเกี่ยวกับความสัมพันธ์ต่างๆ นาๆ สองคนนั้นก็ดูเข้ากันได้ดีหรือว่าจะคืนดีกันแล้ว? มีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์ไหมนะ?

“ขอตัวก่อนนะคะคุณนอร์ตัน ฉันต้องไปเช็คอินกระเป๋าเดินทาง” หลังจากทักทายตามมารยาทแล้ว วิเวียนก็ถือสัมภาระเพื่อจะเดินแยกไป

“เดี๋ยวครับ!” ฟินนิคเดินตามมาคว้ากระเป๋าเดินทางใบหนึ่งของเธอไปถือไว้เอง “ดูท่าจะหนักมาก! ให้ผมช่วยคุณถือนะ!”

ในฐานะลูกน้อง ฉันไม่ควรจะขัดคำสั่งของเขาใช่ไหม? คงต้องปล่อยเลยตามเลย

วิเวียนพยายามอย่างยิ่งที่จะระงับความโกรธที่เกิดขึ้นและฝืนยิ้มให้อย่างสุภาพ เล่นไปตามน้ำในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา “ขอบคุณมากค่ะคุณนอร์ตัน!”

“ส่งอีกอันมาให้ผมไหมครับ?” ฟินนิคชี้ไปที่กระเป๋าอีกใบของวิเวียน

“ไม่เป็นไรค่ะ! อันนี้ฉันถือเองได้!” เธอโบกมือปฏิเสธเขา

ทั้งคู่เดินผ่านคนอื่นๆ ไปทีละคนเพื่อมุ่งตรงไปยังเคาน์เตอร์ฝากสัมภาระภายใต้ความสนใจของทุกคน

ฝูงชนต่างพูดคุยกันอย่างออกรสอีกครั้งหลังจากสองคนนั้นเดินจากไป

“แกว่าคุณนอร์ตันซื้อบริษัทเราเพราะหัวหน้าบรรณาธิการหรือเปล่า?”

“เป็นไปได้! ไม่งั้นใครที่ไหนจะเข้าซื้อบริษัทกะทันหันแบบนี้?”

ทำไมพระเจ้าไม่ยุติธรรมเลย? ทำไมวิเวียนถึงได้แต่สิ่งดีๆ ในชีวิต?

ทั้งได้มีโอกาสแต่งงานกับเศรษฐีผู้เพียบพร้อมอย่างฟินนิค ทั้งๆ ที่หล่อนก็เป็นแค่คนธรรมดา! ถึงตอนนั้นฟินนิคจะนั่งรถเข็นแต่เขาก็เป็นชายโสดที่ดีที่สุดในเมืองซันไชน์ แถมยังเป็นคนที่สาวๆ ทุกคนหมายปองด้วย

สิ่งที่ทำให้แชนนอนตกใจก็คือห้าปีต่อมา วิเวียนกลับมาที่บริษัทพร้อมกับตัวตนใหม่และได้รับตำแหน่งหัวหน้าบรรณาธิการแทนเธอทันที

แชนนอนกัดฟันทนทุกครั้งที่ได้เข้าร่วมการประชุมที่วิเวียนเป็นคนจัดขึ้นเพราะคนที่ควรจะได้เป็นหัวหน้าทีมก็คือเธอต่างหาก

เมื่อคิดว่าทุกอย่างคงไม่แย่ไปกว่านี้ กลายเป็นว่าฟินนิคกำลังจะกลับไปง้อวิเวียน

พระเจ้า! ฉันจะเหนือกว่าได้ไงในเมื่อหล่อนได้เป็นทั้งคุณนายนอร์ตันและคุณนายมอร์ริสัน? ชิ! ไม่ยุติธรรมเลย! ชะตาของฉันต้องด้อยกว่ายายนั่นไปตลอดชีวิตเลยหรือไง?

อีกด้านหนึ่ง เมื่อถึงเวลาขึ้นเครื่อง วิเวียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุดเธอก็ได้แยกจากฟินนิคระหว่างเที่ยวบินสักที

การปรากฏตัวของเขาทำเอาเธอหงุดหงิดอย่างมากแต่ก็ต้องฝืนยิ้มและเก็บความไม่พอใจไว้กับตัวเพราะมีคนอื่นอยู่ด้วย

เมื่อทุกคนขึ้นเครื่อง เธอก็พบว่าคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้วเพราะคนที่นั่งข้างเธอก็คือฟินนิค เธออดกลั้นอารมณ์โกรธอีกต่อไปไม่ไหว หันหลังให้คนอื่นๆ และจ้องเข้าไปในตาของเขา