ความรักสีคราม นิยาย บท 663

ฟินนิคยิ้มเมื่อเห็นวิเวียนหนีออกไปตรงทางเข้า เขาคิดถึงผู้หญิงขี้อายไร้ทางสู้ที่เขาเคยรู้จักเมื่อก่อนนี้ขึ้นมา

เขาไม่คิดว่าเธอจะเปลี่ยนไปเป็นผู้หญิงที่โดดเด่นและเปี่ยมความสามารถมากในช่วงสองสามปีที่ผ่านมานี้ เขาแอบหวังลึกๆ ว่าเขาจะสามารถย้อนเวลากลับไปกอบกู้ช่วงเวลาที่พวกเขาเคยมีร่วมกันมาก่อนได้

มันเป็นการเดินทางที่ไม่ได้ยุ่งยากอะไร หลังจากที่พวกเขาลงจากเครื่องบิน คนทั้งกลุ่มก็ขึ้นรถไปที่โรงแรมเพราะฟินนิคให้โนอาห์จัดการทุกอย่างไว้ล่วงหน้าแล้ว

ในที่สุดวิเวียนก็หนีจากฟินนิคมาได้ เมื่อเธอขึ้นไปบนรถ เธอก็นั่งลงข้างซาร่าห์ ฟินนิคไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องนั่งตรงที่นั่งด้านหลังพวกเธอ

เกาะพิลแลร์มีชื่อเสียงด้วยมีทิวทัศน์ที่สวยงามจับใจ ระหว่างทางไปที่โรงแรม คนทั้งกลุ่มก็ต้องตะลึงกับทัศนียภาพอันน่าทึ่งตลอดทาง

“วิเวียน ดูน้ำทะเลสีฟ้าครามนั่นสิ! โอ๊ย ตายแล้ว! ทรายระยิบระยับนั่นมันอะไรกันเนี่ย? มันคงจะรู้สึกดีไม่น้อยเลยนะถ้าได้ไปวิ่งบนชายหาดด้วยเท้าเปล่า!” ซาราห์พูดออกมาด้วยความตื่นเต้น

วิเวียนตอบเธอด้วยรอยยิ้มและมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอจ้องไปที่ชายหาดแห่งนั้น

เธอชื่นชอบหมู่เกาะในเขตร้อนเช่นนี้มาก และอดใจรอไม่ไหวที่จะได้ไปใช้เวลาในเกาะพิลแลร์ เพื่อจะได้สัมผัสกับลมทะเลและแสงแดดจ้า แค่มองปราดเดียวก็รู้สึกราวกับว่าเธอสามารถทิ้งทุกอย่างที่รบกวนจิตใจเธอไว้เบื้องหลังได้

เมื่อฟินนิคเห็นวิเวียนยิ้ม เขาก็ตอบสนองด้วยการยิ้มออกมาเช่นกันเพราะเขาจำบทสนทนาที่คุยกับเธอได้ เธอเคยบอกเขาว่าเธออยากจะไปเที่ยวประเทศที่มีเกาะและทะเลด้วยกันกับเขาเพราะเธอชอบท้องทะเลมาก

พวกเขามีสถานที่ทุกประเภทที่วางแผนไว้ว่าจะไปเที่ยวด้วยกันในช่วงเวลาว่าง น่าเสียดายที่พวกเขาไม่เคยมีโอกาสทำตามแผนเลย

ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจจัดทริปไปเกาะพิลแลร์นี้ขึ้นมาเพื่อชดใช้ความรู้สึกผิดของเขา มันไม่สำคัญว่าวิเวียนจะรู้เจตนาของเขาหรือไม่ เพราะการที่เธอยิ้มอยู่นั้นมันก็ทำให้เขาพึงพอใจมากแล้ว

เมื่อพวกเขามาถึงโรงแรม กลุ่มคนที่ตื่นเต้นก็อดไม่ได้ที่จะประทับใจหัวหน้างานของพวกเขาที่เงินหนามาก พวกเขาซาบซึ้งในที่ได้รับโอกาสมาเที่ยวในรีสอร์ทที่แสนหรูหราเช่นนี้ก็เพราะหัวหน้ากองบรรณาธิการของพวกเขา

วิเวียนแปลกใจ เธอถามว่า “คุณมาจากประเทศเราเหรอคะ?”

พนักงานคนนั้นผายมือไปที่ลิฟต์และพูดว่า “ใช่ครับ แต่ผมมาเริ่มงานที่นี่เมื่อสองปีก่อนน่ะครับ”

วิเวียนรีบพุ่งตัวไปขวางทางเขา “จริงๆ ฉันถือกระเป๋าไปเองก็ได้ค่ะ ทำไมคุณไม่ไปดูแลลูกค้ารายอื่นก่อนล่ะคะ?”

เขายิ้มและตอบว่า “ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยครับ คุณ พอดีมีคนให้ทิปผมมาล่วงหน้าแล้วครับ” เขามีความสุขอย่างมากเพราะวันนี้เป็นวันที่เขาโชคดี เขาได้รับทิปจำนวนมากเพื่อแลกกับการบริการของเขา

เมื่อเธอได้ยินอย่างนั้น เธอก็ขมวดคิ้วและคิดในใจว่า ใครให้ทิปเขานะ? ฟินนิคเหรอ?

ลิฟต์มาถึงชั้นที่ต้องการก่อนที่วิเวียนจะคิดออกว่าพนักงานคนนั้นพูดถึงใคร เมื่อเขาพาเธอออกไปจากลิฟต์แล้ว เธอก็พบว่าห้องของเธออยู่ที่ชั้นบนสุดของโรงแรม