ความรักสีคราม นิยาย บท 723

หลังจากขับรถกลับบ้าน ฮันเตอร์โทรหาวิเวียนเพื่อที่อีฟเวลินจะได้ไม่สงสัย เขาเปิดลำโพงและขอให้วิเวียนมาหาเขาที่บ้านเพราะเขามีเรื่องที่จะต้องคุยกับเธอและวิเวียนก็ตกลงมาหาเขาทันทีโดยไม่ลังเล

เมื่อเห็นว่าวิเวียนฟังดูจะไม่กังวลอะไร อีฟเวลินถามด้วยความสงสัย “แปลกจัง พอได้สติขึ้นมาเธอไม่โวยวายใส่คุณสักนิดเลยเหรอตอนที่เธอรู้ว่าโดนวางยา? เธอแค่ทำใจยอมรับมันเนี่ยนะ”

ฮันเตอร์รีบคิดหาข้ออ้างในหัว เขาแกล้งทำสีหน้ารังเกียจ “นั่นแหละ ผมเลยคิดว่าเธอไม่น่าสนใจอย่างที่ผมคิด ผมนึกว่าเธอจะตั้งใจตีตัวออกห่าง ผมไม่คิดว่าเธอจะมักมาก พอมาคิดๆ ดูแล้ว ผมว่าเธอคงจะชอบผมมาตั้งแต่แรกแล้วทำเป็นเล่นตัวเพื่อให้ผมสนใจ ผมคิดว่าผมเจอคนพิเศษแล้วเสียอีก แต่กลายเป็นว่าเธอก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยนอนด้วย”

สิ่งที่ฮันเตอร์พูดทำให้อีฟเวลินเกลียดวิเวียนเข้าไปอีก ฉันดูวิเวียนออกสินะ เธอเป็นแค่นังแพศยา

“ฉันบอกแล้วใช่ไหมล่ะ? เธอมันก็แค่นางจิ้งจอกมีมารยาหลายร้อยเล่มเกวียนไว้ยั่วผู้ชาย เธอต้องใช่วิธีนี้ไปยั่วฟินนิคด้วยแน่ๆ”

ฮันเตอร์แอบถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกเมื่อเขาเห็นว่าอีฟเวลินเลิกสงสัยแล้ว ทว่าสิ่งที่เธอพูดเกี่ยวกับวิเวียนนั้นทำให้เขาขมวดคิ้วและเกลียดอีฟเวลินเข้าไปอีก

ฮันเตอร์เปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้อีฟเวลินสงสัยวิเวียนมากไปกว่านี้ “คุณจะมอมยาอะไรให้เธอสลบเหรอ? ตอนนี้ผมไม่มียาอะไรกับตัวนะ”

“ไม่ต้องห่วง ฉันเอามาด้วยแล้ว” อีฟเวลินเอาขวดเล็กๆออกจากกระเป๋าเมื่อเธอพูดดังนั้น แล้วเธอจึงเทยาสองสามเม็ดลงในแก้ว “แค่เอาไปละลายน้ำให้เธอดื่มมันก็พอ”

“นี่ยาอะไรเหรอ?” ฮันเตอร์ไม่รู้ว่าอีฟเวลินจะมอมวิเวียนด้วยยาอะไร

“ยานอนหลับ” อีฟเวลินกล่าว “มันน่าจะทำให้สงบไปสักพักนึงเลย”

ผู้หญิงแบบไหนกันถึงพกยานอนหลับไปไหนมาไหนด้วย? ฮันเตอร์รู้สึกเสียวสันหลังวาบพอมองไปที่รอยยิ้มของอีฟเวลิน

“ไปซ่อนในห้องก่อนไหม? ผมว่าเดี๋ยววิเวียนก็คงจะมาถึงแล้วล่ะ” ฮันเตอร์สงบจิตสงบใจตัวเองลง เขากล่าว “ผมจะบอกให้คุณออกมาหลังจากที่วิเวียนสลบแล้ว”

“ได้เลย” อีฟเวลินพยักหน้าตกลงแล้วเข้าไปในห้อง

เมื่อได้ยินว่าวิเวียนมาถึงแล้ว อีฟเวลินที่อยู่ในห้องรู้สึกตื่นเต้นทันที เธอเอาหูแนบกับประตูเพื่อฟังว่าเกิดอะไรขึ้นด้านนอก วิเวียน ในที่สุดเธอก็ตกอยู่ในกำมือของฉัน!

“ที่รัก คุณคิดถึงผมหรือเปล่า?” ฮันเตอร์พยักเพยิดให้วิเวียนนั่งลงบนโซฟาตรงข้ามเขา และจงใจถามเธอออกไปด้วยน้ำเสียงเสน่หา

เมื่อรู้ว่านี่เป็นการหลอกอีฟเวลิน วิเวียนยิ้มและตอบ “คิดถึงสิ ทำไมคุณเพิ่งจะมาโทรหาฉันเอาป่านนี้ล่ะ?”

“นี่คุณมาโทษผมเหรอที่รัก? ผมมีงานที่ต้องทำแต่ผมโทรหาคุณทันทีที่ผมเสร็จงานเลยนะ อย่าโกรธผมเลยนะ โอเคไหม?”

ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่การแสดง แต่เมื่อวิเวียนได้ยินว่าฮันเตอร์เรียกเธอว่าอะไร เธอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่ว่าเธอก็เล่นตามน้ำและตอบไปด้วยน้ำเสียงเต็มไปด้วยความรักใคร่ “สัญญานะว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกน่ะ”

“ผมสัญญา” ในตอนนั้นสีหน้าของฮันเตอร์ดูจริงจังมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินน้ำเสียงเสน่หาจากวิเวียน ซึ่งมันน่ารักอย่างคาดไม่ถึง

เมื่อได้ยินว่าทั้งสองจู๋จี๋กัน อีฟเวลินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะวิเวียนเงียบๆ คิดว่าจะเป็นแม่ชีเสียอีก ที่แท้ก็แค่นังแพศยามักมากสินะนังวิเวียน