ความรักสีคราม นิยาย บท 768

"พ่ออยู่นี่แล้ว เป็นความผิดของพ่อเอง”

เมื่อฟินนิคได้ยินแลร์รี่เรียกเขาว่า "พ่อ" เขาก็มีความรู้สึกท่วมท้นขึ้นมาในทันที

ในตอนแรกเขาพร้อมที่จะอดทนต่อไปอีกหน่อยก่อนที่จะพาวิเวียนกลับมา

แต่ในนาทีที่เขาได้ยินแลร์รี่เรียกเขาว่า "พ่อ" ฟินนิคก็รู้ว่าเขาตัดสินใจถูกแล้ว เขาคงไม่มีทางรู้มาก่อนว่าเขามีลูกชายที่น่ารักเช่นนี้

เขาอาจสูญเสียชีวิตที่เหลือของเขาไป...อยู่ตัวคนเดียวอย่างน่าสังเวชจนแก่เฒ่า

อย่างน้อยตอนนี้เขาก็ยังมีคนรักอยู่เคียงข้างและสามารถปกป้องลูกของตัวเองได้

ฟินนิคไม่ได้รู้สึกพึงพอใจและปลอดภัยแบบนี้มานานแล้ว

นับตั้งแต่เขาสูญเสียวิเวียนไป ก็มักจะมีความทรงจำที่อยู่ด้วยกันแวบเข้ามาในหัวทุกครั้งที่เขาหลับตา

เขายังสะดุ้งตื่นจากความฝันหลายครั้ง และพบว่าหมอนของเขาเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา

เขาไม่รู้ว่าสามารถอยู่รอดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ได้อย่างไร ราวกับว่าในที่สุดการเสียสละทั้งหมดของเขาก็ได้รับการตอบแทน

ไม่ว่าสุดท้ายจะเป็นอย่างไร เขาก็ยังมีลูกกับวิเวียน ในเมื่อตอนนี้ลูกชายอยู่เคียงข้างเขาแล้ว อีกไม่นานแม่ของลูกก็ต้องอยู่เคียงข้างเขาด้วยเช่นกัน

ฟินนิคหันไปหาวิเวียนด้วยรอยยิ้ม

ทันทีที่เธอเห็นสีหน้าของเขา วิเวียนก็เดาได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกราวกับว่าเธอติดกับเสียแล้ว

กับดักขนาดใหญ่ที่วางแผนโดยลูกชายของเธอเอง

“พ่ออยู่ที่ไหนตลอดหลายปีที่ผ่านมา? ทำไมไม่กลับมา? เป็นเพราะผมซนพ่อเลยไม่ชอบผมเหรอฮะ?”

ตั้งแต่เด็ก แลร์รี่หวังเสมอว่าพ่อจะปกป้องเขา ตอนนี้ในที่สุดเขาก็ได้พ่อของเขากลับมาแล้ว เขาก็เริ่มตั้งคำถามกับฟินนิคไม่หยุด

“พ่อเฝ้าดูลูกเติบโตอย่างเงียบๆ ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมานี้ ไม่ใช่ว่าพ่อไม่ชอบแลร์รี่ แต่เป็นเพราะใครบางคนไม่ชอบพ่อต่างหาก”

“ทำไมคุณไม่ถามตัวเอง? ถ้าตอนนั้นคุณไม่พยายามฆ่าลูกของฉัน ฉันจะเก็บเรื่องนี้ไว้ไม่ให้คุณรู้นานขนาดนี้มั้ย?”

เธอหยุดเล็กน้อยก่อนที่จะพูดต่อ “ฉันแค่พยายามปกป้องลูกของฉัน มันผิดเหรอ?”

จากนั้นเธอก็จ้องไปที่ฟินนิค ถ้าการมองสามารถฆ่าคนได้ ฟินนิคก็คงจะตายไปแล้ว

“ในตอนนั้น ผมเห็นด้วยที่จะมีลูก ผมไปขอให้คุณทำแท้งตอนไหน?” ฟินนิคถามขณะที่เขานึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ในอดีต

เขาต้องการให้วิเวียนทำแท้งลูกในตอนนั้น แต่เธอไม่ยอมทำ เขาจึงยอมทำตามความปรารถนาของเธอ

สถานการณ์ไม่เหมือนกับที่วิเวียนบอก ฟินนิคไม่ใช่คนโหดร้ายขนาดนั้น

“มันผ่านมานานมากแล้ว ไม่ว่าตอนนี้คุณจะพูดอะไร ไม่มีใครเชื่อคำพูดไร้สาระของคุณหรอก” วิเวียนเย้ยหยัน ไม่ใช่แค่ไม่สำนึกผิด ฟินนิคกลับไม่ยอมรับผิดด้วยซ้ำ

“ทำไมคุณไม่เชื่อผม? ผมกำลังพูดความจริง” ฟินนิครู้สึกสับสน พวกเขาไม่ได้พูดเรื่องเดียวกันเหรอ?

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม