ความรักสีคราม นิยาย บท 842

บางคนเริ่มเดาได้แล้วว่าเด็กชายที่อยู่ข้างฟินนิคเป็นใครกัน น่าเสียดายที่เขาไม่คุ้นเคยกับพวกเธอ แต่พวกเธอก็คาดเดาว่าเขาจะต้องเป็นลูกชายของฟินนิคแน่ๆ

“ทุกคนคิดยังไงกับปีเตอร์ ซโบรอฟสกีบ้างครับ?” ฟินนิคพินิจพิเคราะห์สีหน้าของพวกเธอจนแน่ใจ เพราะเขาไม่อยากให้สิ่งใดพ้นหูพ้นตาเขาไป

“เรื่องปีเตอร์...” ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยากพูดถึงชายคนนั้นจริงๆ

ก่อนหน้านี้ไม่มีใครชอบให้เขาอยู่แถวนี้จริงๆ ดังนั้นพวกเธอจึงรู้สึกสงสัยถึงสาเหตุที่ทำให้ฟินนิคมาถามหาเอาตอนที่พวกเธอสลัดเขาทิ้งไปในที่สุด

นั่นเป็นสิ่งที่กำลังรบกวรจิตใจของพวกเขา ทว่าก็ไม่เห็นมีใครทราบพอที่จะพูดออกมาได้

พวกเธอไม่กล้าคาดเดาสิ่งที่อาจจะอยู่ในหัวของประธาน ต่อให้ยามนี้บริษัททำอะไรได้ไม่มากนัก แต่เขาก็ยังคงเป็นคนที่มีอุปนิสัยน่าหวาดกลัว

“พูดมาได้ตามสบายเลยครับ” เพราะเขาทราบดีถึงความลังเลของพวกเธอ ฟินนิคจึงเอ่ยเสริมขึ้นมา

“ผ่อนคลายหน่อยสิ ผมจะไม่สร้างความยุ่งยากให้พวกคุณแน่ๆ” ทุกคนรู้สึกค่อนข้างประหลาดใจ

ไม่ว่าเขาจะหมายความว่ายังไง? กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเธออาจจะอยู่ในช่วงเวลาอันร้อนระอุจึงควรเลือกที่จะนิ่งเงียบ

หลังจากพวกเธอชั่งใจดูแล้ว พวกเธอก็แสดงความคิดเห็นต่างๆ ของตนเองออกมา

“ปีเตอร์เป็นตัวอันตรายต่อแผนกการตลาด”

“ฉันไม่อยากคบค้าสมาคมกับเขา เพราะครอบครัวของเขายากจน”

“เขาออกจะพิลึกๆ อยู่บ้าง”

ฟินนิคตั้งใจฟังพวกเธอพูด

ฟินนิคนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนร่วมงานไม่เคยมองปีเตอร์ในแง่ดีเลย

ด้วยเหตุนั้นฟินนิคจึงออกจากแผนกการตลาดไป เขาสรุปว่าปีเตอร์ไม่มีอะไรน่าสงสัย

ล้วนเป็นเรื่องเงินทั้งนั้น สถานภาพทางการเงินของบริษัทไม่สามารถตอบสนองสิ่งที่พวกเขาต้องการได้ ฉะนั้นพวกเขาจึงเก็บข้าวของแล้วจากไป

ถึงตอนนี้บริษัทอาจจะรับมือกับปัญหาบางอย่างได้ แต่ก็ยังจ่ายเงินเดือนได้ตรงเวลา การลาออกไปตอนนี้ก็เท่ากับละทิ้งแหล่งรายได้ที่เป็นรูปธรรม

สำหรับเขาที่กล้าก้าวเดินออกไปอย่างสง่าผ่าเผยถึงขนาดนั้นและถึงกับไม่ยอมยื่นใบลาออกให้แผนกทรัพยากรบุคคล แสดงให้เห็นว่าเขาอาจจะคนหนุนหลังอยู่

“ไปหาข้อมูลเกี่ยวกับปีเตอร์มาอีก” ฟินนิคสั่งโนอาห์ทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้องทำงาน

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก เรื่องที่พวกเราได้กลับไปพักผ่อนที่บ้านต่างหากที่สำคัญกว่า”

ฟินนิคให้พนักงานทุกคนลาพักร้อนได้ แม้จะเท่ากับก่อให้เกิดความเสียหายก็ควรจะป้องกันไม่ให้เรื่องบานปลายออกไป

เมื่อนึกได้เช่นนี้ก็ทำให้เขารู้สึกโล่งอก

สิ่งที่เขากำลังคิดอยู่ก็คือให้วิเวียน แลร์รี่และตัวเขาได้นอนหลับฝันดี ตอนที่โนอาห์กลับมารายงานให้เขาฟัง พวกเขาก็น่าจะสามารถระบุหาสาเหตุของปัญหาและวิธีแก้ไขวิกฤตการณ์ครั้งนี้

ฟินนิคอยากจะรีบกลับบ้านแล้วเข้านอนทันที รถยนต์เร่งความเร็วเพราะความรู้สึกเร่งรีบที่มากขึ้นเรื่อยๆ

ถึงวิเวียนจะร่วมทางมากับเขา แต่เธอก็เข้าใจการตัดสินใจของเขาเนื่องจากแรงกดดันที่เขาต้องแบกรับมากกว่าเธอมากนัก

เมื่อถึงบ้านแล้ว คุณฟิลเดอร์ก็เตรียมอาหารง่ายๆ ให้ทั้งสามคน หลังจากพวกเขาอิ่มแล้วก็กลับไปที่ห้องของตนเอง

“เป็นยังไงบ้าง? คุณชอบผลลัพธ์ไหมล่ะ?”

ชายหนุ่มกับหญิงสาวกำลังคุยกันอยู่ในคุก เสียงของพวกเขาฟังดูย่ามใจ