ความรักสีคราม นิยาย บท 844

เธอไม่เข้าใจเรื่องนี้เอาเสียเลย

“มันเป็นเรื่องของหลักการน่ะ ผมให้สัญญากับเบ็นว่าผมจะดูแลคุณ ดังนั้นย่อมไม่ถูกต้องที่ผมจะให้คุณขอเงินเขา”

เขาไม่รอให้เธอตอบ “ล้มเลิกความคิดนั้นไปซะแล้วลองคิดหาวิธีอื่น”

วิเวียนไม่เอ่ยถึงเรื่องนั้นอีก นับเป็นเรื่องดีเหลือเกินที่พวกเขายังไม่อับจนหนทาง ดังนั้นเธอจึงไม่ต้อง

วิเวียนกับโนอาห์รีบกลับไปช่วยกันระดมสมองหาทางเลือกอื่น ในขณะเดียวกัน อีฟเวลินก็กำลังเพลิดเพลินกับชายามบ่ายของตัวเอง

“ตอนนี้บริษัทของฟินนิคพังไปแล้ว ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว” อีกเวลินกล่าวพลางมองฮันเตอร์อย่างกระตือรือร้น

“ใช่ แต่คุณรู้ได้ยังไงว่าคราวนี้พวกมันจะไม่อาจพลิกฟื้นได้?” ฮันเตอร์ตอบพลางจิบชาอึกหนึ่ง

“สำหรับคนอย่างคุณที่ครองตำแหน่งประธานแห่งโลกธุรกิจ ฉันแน่ใจว่าคุณน่าจะสามารถบอกได้ว่าเรื่องนั้นมีความเป็นไปได้หรือเปล่า” อีฟเวลินปล่อยให้ฮันเตอร์ประเมินตนเอง

“หึ ก็จริง”

ชายหนุ่มไม่สงสัยในคำกล่าวยืนยันของเธอ ฟินเนอร์ กรุ๊ปตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤตโดยไม่ต้องสงสัยและคงยากที่ฟินนิคจะสามารถดิ้นรนหาทางออกไปจากสภาพเช่นนี้ได้

สิ่งที่ฮันเตอร์จำเป็นต้องทำก็คือโจมตีจากทุกทิศทางต่อไปจนกว่าฟินเนอร์ กรุ๊ปจะพ่ายแพ้ราบคาบ จากนั้นเขาก็จะไปหาวิเวียน

มีเพียงทำเช่นนั้นจึงจะทำให้เขามั่นใจได้ว่าวิเวียนจะกลายเป็นของเขาจริงๆ

เพียงแค่นึกภาพเช่นนี้ขึ้นมาก็ทำให้ฮันเตอร์ยกยิ้มลึกล้ำยากหยั่งถึงออกมา เขาวางแผนทุกอย่างเอาไว้ในหัวหมดแล้ว เหลือก็แค่รอเวลาเคลื่อนไหวเท่านั้น

อีฟเวลินสงสัยว่าเธออาจจะเคยเจอผู้หญิงคนนั้นที่ร้านนี้มาก่อนก็ได้

คนที่คล้ายกับราเชล วิลเลียมและคนที่เธอเคยถามถึงระหว่างที่เธอไปเยือนบ้านพักคนชรา

เธอสงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะเป็นพี่หรือไม่ก็น้องของราเชลก็ได้

แต่ราเชลกลับไม่ได้ตอบเธอมาตามตรง

“แต่หนูไม่ค่ะ หนูทำอะไรเพื่อแม่ไม่ได้เลยเหรอคะ?” อีฟเวลินระเบิดอารมณ์

ราเชลถึงกับผงะเพราะการระเบิดอารมณ์ที่จู่ๆ ก็เกิดขึ้นเช่นนี้ อีฟเวลินที่เธอจำได้ไม่ใช่คนแบบนี้เลยสักนิด

เธอเลือกที่จะเก็บงำความคิดเอาไว้กับตัวเอง และได้แต่มองอีฟเวลินอย่างสิ้นหวัง

“อีฟเวลิน แม่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองมีฝาแฝดหรือเปล่า แม่ไม่เคยพบเธอตอนโตนี่นา” ราเชลตอบอย่างเอาจริงเอาจัง

“หนูรู้ค่ะ แม่อย่าถือสาหนูเลยนะคะ หนูแค่หุนหันพลันแล่นไปบ้าง”

อีฟเวลินพาเธอเข้าบ้านไปพักผ่อนโดยไม่ทันรอให้ราเชลได้ตอบ

ขณะที่อีฟเวลินนอนอยู่บนเตียงก็รู้สึกกระวนกระวายใจ เธอต้องการคนหนุนหลังที่แข็งแกร่งในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้

เธอตัดสินใจว่าจะไปร้านกาแฟอีกครั้ง เพราะหวังว่าคราวนี้จะโชคดี