ความรักสีคราม นิยาย บท 872

ฟินนิคนึกโมโหเมื่อเห็นเอกสาร

เขาพยายามข่มใจด้วยการบอกตัวเองว่ายังมีแผนรองรับอยู่ ซึ่งหากแผนนี้ได้ผล ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเนวิลล์กรุ๊ป

ฟินนิคเปิดคอมพิวเตอร์ด้วยความตื่นเต้นบวกกระวนกระวาย แต่หลังจากดูหน้าจอได้สองสามวินาทีก็ทิ้งเอกสารในมือ

วิเวียนที่นั่งอยู่บนโซฟาถึงกับอึ้งเมื่อเห็นท่าทีของฟินนิค รู้เลยว่าแผนการของเขาไม่ได้ผล

“ไม่เป็นไร เราจะหาวิธีใหม่” วิเวียนปลอบใจฟินนิคและปลอบใจตัวเองด้วย

“คุณจะไปรู้อะไร? รู้หรือเปล่าว่าผมทุ่มเทแค่ไหน?” ฟินนิคระงับความโกรธไม่ไหว เขาตะโกนใส่วิเวียน แต่วินาทีต่อมาก็นึกเสียใจ

เพราะเขาไม่เคยขึ้นเสียงใส่เธอสักครั้ง

ทั้งสองคนตกใจจนตัวแข็งไปชั่วขณะ

วิเวียนปวดใจ ไม่อยากเชื่อว่าชายที่เธอรักจะทำกับเธอแบบนี้

“วิเวียน ผมเสียใจจริงๆ…ผมโมโหมากไปหน่อย…” ฟินนิคกุมมือของวิเวียนอย่างอ่อนโยน หวังว่าเธอจะยกโทษให้

เขาหมดสิ้นแทบทุกอย่างแล้ว แต่จะไม่ยอมสูญเสียวิเวียน ในตอนนั้น ฟินนิครู้ทันทีว่าวิเวียนมีค่ากับเขาแค่ไหน เขายิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นอีกกับสิ่งที่เพิ่งทำไป

“ไม่เป็นไร…” วิเวียนเข้าใจว่าฟินนิคแค่ใช้อารมณ์มากไป เธอไม่โทษเขา เพราะในสถานการณ์แบบนี้ ถ้าเป็นเธอก็ควบคุมตัวเองไม่ได้เหมือนกัน วิเวียนได้แต่หวังว่าเธอจะได้อยู่เคียงข้างเขาในช่วงเวลาของบททดสอบเหล่านี้

“วิเวียน เนวิลล์กรุ๊ปจะเข้าถือครองฟินเนอร์กรุ๊ปแล้ว ผมจะทำไงดี?” ฟินนิคต้องอาศัยความกล้าหาญอย่างมากในการยอมรับ

เพราะรู้ว่าไม่มีทางยับยั้งเรื่องนี้ได้ เขารู้สึกเหมือนถูกเข็มเป็นพันเล่มทิ่มแทงหัวใจ

ฟินนิคทุ่มเทให้ฟินเนอร์กรุ๊ปมาทั้งชีวิต ไม่เคยคิดสักครั้งว่าจะต้องเสียมันไป

หากไม่มีอาชีพนี้ เขาคงพยุงครอบครัวแทบไม่ไหว ส่วนการให้วิเวียนได้มีชีวิตในแบบที่เธอฝันไว้ก็ไม่ต้องพูดถึง

“ไม่เป็นไรนะฟินนิค อย่าห่วงเลย” วิเวียนตบไหล่ฟินนิคเบาๆ พยายามปลอบโยนเขา “ถ้าเนวิลล์กรุ๊ปเข้าถือครองฟินเนอร์กรุ๊ป เราก็ต้องได้ค่าตอบแทน เราตั้งบริษัทใหม่ด้วยเงินก้อนนั้นก็ได้ ฉันแน่ใจว่าด้วยความสามารถที่คุณมี ไม่นานก็สร้างได้ดีกว่าเก่า”

แต่ฟินนิคไม่มีปฏิกิริยาตอบรับในแบบที่เธอคาดหวัง ที่วิเวียนได้ยินคือเสียงหายใจแผ่วเบาสม่ำเสมออย่างคาดไม่ถึงจากเขา

พนักงานทุกคนดีใจที่ได้ข่าว ไม่ช้าก็เริ่มคุยกันอย่างตื่นเต้น

แต่หลังจากรู้ว่าฟินนิคยังอยู่ในออฟฟิศ ก็ระงับความตื่นเต้นและเบาเสียงลงโดยอัตโนมัติ

ด้วยวิกฤติการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นหมาดๆ บรรยากาศในบริษัทจึงเริ่มตึงเครียด พนักงานบางคนเอาแต่ก้มหน้า แทบไม่ปริปากพูดเลยตลอดหลายชั่วโมง

ทุกคนพยายามเต็มที่ที่จะไม่ทำให้ฟินนิคหงุดหงิด โดยเฉพาะในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ เพราะเกรงอีกฝ่ายจะโมโหและไล่พวกเขาออก

ดูแล้วบริษัทไม่น่าจะไปรอด แต่หากรอด คนกลุ่มนี้จะถูกขึ้นบัญชีดำแน่ เพราะในขณะที่บริษัทกำลังต้องการพวกเขามากที่สุด อีกฝ่ายกลับเป็นห่วงเฉพาะผลประโยชน์ของตัวเอง

เห็นพนักงานส่วนใหญ่ออกจากอาคารไปแล้ว วิเวียนเปลี่ยนมานั่งในท่าที่สบายกว่าเดิม เธอพยายามจะผ่อนคลาย แต่ในใจยังวิตก

วิเวียนผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว เธอเองก็แบกรับภาระมากเกินไปในช่วงที่ผ่านมา ไม่ต่างกับฟินนิค

ทั้งคู่หลับปุ๋ยอยู่ในออฟฟิศจนรุ่งเช้า