ความรักสีคราม นิยาย บท 897

นั่นเป็นเพราะบรรณาธิการอาวุโส เธอกลับมาทำงานแล้ว

“วิเวียน มาหาฉันที่ออฟฟิศด้วย” เธอตะโกนเรียก

วิเวียนรีบเช็ดน้ำที่ปากแล้วหยิบเอกสารบนโต๊ะ จากนั้นเธอส่งสายตาให้ปารีสสบายใจก่อนจะรีบวิ่งเข้าออฟฟิศไป

“นี่คือรายงานค่ะ คุณเจนสัน” วิเวียนพูดและวางเอกสารลงบนโต๊ะอย่างสุภาพโดยส่งสายตาระแวดระวังจ้องมองไปที่บรรณาธิการอาวุโส

ถึงสามีวิเวียนจะเป็นเจ้าของบริษัท แต่วิเวียนก็ยังเกรงกลัวเธอ

วิเวียนสงสัยอยู่ในใจว่าทำไมบรรณาธิการคนนี้ไม่พูดอะไรเลยหลังจากบอกให้เธอเข้ามาในออฟฟิศ แต่เธอก็เอ่ยปากพูดขึ้นในที่สุด

“เดือนนี้เธอจะไม่ได้รับโบนัสอะไรเลย”

วิเวียนฟังแล้วโล่งใจเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอก

เธอเกรงว่าบรรณาธิการอาวุโสจะเลือกปฏิบัติเป็นอย่างดีด้วยเพราะเธอรู้ว่าวิเวียนเป็นใคร แต่เจนสันก็ไม่ทำตัวเช่นนั้น

วิเวียนโล่งอกมากที่เธอมีเจ้านายตำแหน่งสูงกว่าที่ขีดเส้นชัดเจนระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว

บรรณาธิการคนนี้นิ่งเงียบอยู่นานในตอนแรกเพราะเธอกำลังพิจารณาเรื่องการตัดโบนัสของวิเวียน

ในมุมหนึ่ง ถ้าเธอตัดโบนัสวิเวียนไป มันไม่ส่งผลอะไรเพราะบริษัทเป็นของสามีเธอ แต่ในอีกแง่หนึ่ง ถ้าหากให้โบนัสวิเวียน ตัวเธอเองก็อาจจะได้ทำให้คุณนอร์ตันชอบเธอมากขึ้น

แต่เมื่อได้ลองพิจารณาในอีกแง่หนึ่ง หลักการทำงานของเธอคือรักษาความเป็นมืออาชีพเอาไว้ เธอจะให้รางวัลและลงโทษพนักงานตามประสิทธิภาพการทำงาน

“เธอติดตรงไหนหรือเปล่า? อยากรู้เหตุผลไหมที่ฉันตัดโบนัสเธอ?” เธอมองหน้าวิเวียนและถามไปด้วย

“เป็นเพราะว่าเมื่อวานฉันออกไปช่วงบ่ายใช่ไหมคะ?”

“ถูกต้อง”

ปารีสเดินมาหาด้วยความกังวลแล้วเห็นวิเวียนเดินหน้าตาชื่นมื่นออกจากออฟฟิศ

“เธอจะไม่ได้โบนัสเหรอ?”

ปารีสไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่เพิ่งโดนตัดโบนัสถึงได้อารมณ์ดีอะไรเช่นนี้

วิเวียนช่างไม่เหมือนใครจริงๆ

ปารีสเดินกลับไปที่มุมของตัวเองและจมอยู่กับกองงานต่อไป

เธอมาจากครอบครัวที่ไม่ร่ำรวยแล้วเธอก็ไม่ค่อยประสีประสาเรื่องงาน เธอจึงรู้สึกโชคดีมากที่มีวิเวียนช่วยแนะนำ

ก่อนหน้านี้เธอเห็นวิเวียนแล้ว แต่พอเธอเห็นวิเวียนใกล้ชิดกับฟินนิค เธอจึงคิดว่าไม่ถามอะไรจะดีกว่า

ตอนนี้วิเวียนเห็นเธอเข้าแล้ว เธอก็ตัดสินใจถามไปเลย

“ใช่ นี่บ้านฉันเอง” วิเวียนพูดพร้อมพยักหน้าตอบ

จะปฏิเสธไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา วิเวียนคิดว่าปารีสก็ได้รู้แล้วว่าอย่างน้อยตัวเธอเป็นภรรยาประธานบริษัท

“ช่างบังเอิญจังเลย” ปารีสพูดพร้อมสีหน้าที่ประกายด้วยความสุข

เธอเหลือบมองฟินนิคและแอบชื่นชมคู่รักคู่นี้

วิเวียนทั้งสวยสะพรั่งและยังมีสามีหล่อเหลาอีกด้วย เธอเป็นคนโชคดีจริงๆ

ปารีสอดไม่ได้ที่จะคิดเปรียบเทียบกับชีวิตไม่มีอะไรดีของตัวเองแต่เธอรีบปัดความคิดนี้ทิ้งไป

“เธอมาสมัครสอนวิชาอะไรเหรอ?” วิเวียนถาม

ปารีสมีงานทำอยู่แล้วแต่การสอนติวใช้เวลาแค่อีกหนึ่งชั่วโมง

เธอรู้ดีว่าเธอจะจัดการทั้งสองงานไปพร้อมกันได้ ถ้าเธอบริหารเวลาได้ดี

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม