ความรักสีคราม นิยาย บท 939

วิเวียนหัวเราะออกมาเมื่อเห็นฟินนิค

"คุณหัวเราะอะไร?"

“คุณดูเหมือนพนักงานถือของของฉัน”

วิเวียนกลับต้องประหลาดใจเมื่อฟินนิคไม่โกรธความคิดเห็นนั้นของเธอ และเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขาแค่เงียบและมองเธอก่อนจะพยักหน้า

วิเวียนซื้อของเกือบเสร็จแล้วและตั้งใจจะกลับโรงแรม อย่างไรก็ตาม จู่ๆ เธอก็เดินผ่านร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งดูเหมือนจะขายอาหารอร่อยจริงๆ เมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงเวลามื้อเที่ยงแล้ว เธอจึงเข้าไปพร้อมกับฟินนิค

เมื่อพวกเขาเข้าไปในร้าน วิเวียนสังเกตว่ารายการอาหารที่จัดแสดงดูค่อนข้างแปลก ดังนั้นเธอจึงถามเจ้าของร้านว่า “เราทานอาหารกลางวันที่นี่ได้ไหมคะ”

“อา ไม่ นี่เป็นเพียงการจำลองอาหารจากยุคกลางเท่านั้น” เจ้าของร้านตอบพร้อมส่ายหัว เมื่อได้ยินเช่นนั้นทั้งคู่ก็ออกไปหลังจากเดินดูของอยู่พักหนึ่ง

ในตอนแรกพวกเขาต้องการที่จะเดินไปรอบๆ อีกสักครู่ แต่ฟินนิคได้รับโทรศัพท์จากโนอาห์และขมวดคิ้ว

ทำไมเขาโทรมาทั้งที่รู้ว่าเรากำลังไปเที่ยวพักผ่อน?

อย่างไรก็ตาม เขายังคงหยิบขึ้นมาดูเพราะอาจเป็นเรื่องเร่งด่วน

"คุณนอร์ตัน คุณอยู่ที่ไหนครับ คุณราเชลป่วยหนัก คุณนายนอร์ตันอยากไปหาเธอไหม” น้ำเสียงของโนอาห์เต็มไปด้วยความร้อนใจ

“โอเค เข้าใจแล้ว”

"เกิดอะไรขึ้น?" วิเวียนถาม สังเกตสีหน้าของฟินนิคที่เปลี่ยนไป เธอหวังว่ามันจะไม่มีอะไรร้ายแรง อย่าบอกนะว่ามันจะซ้ำรอยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงพักร้อนครั้งก่อน...

หากเป็นเช่นนั้นเธอคงสติแตกแน่

“ราเชลกำลังป่วยหนัก” ฟินนิคตอบในขณะที่จับจ้องไปที่วิเวียน พยายามสังเกตปฏิกิริยาของเธอ

หากดูเหมือนเธอไม่สนใจ พวกเขาก็จะไปเที่ยวพักผ่อนต่อและไม่ยุ่งกับเรื่องเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม หากเธอกังวลและได้รับผลกระทบจากข่าวนี้ พวกเขาคงทำได้เพียงยุติการพักร้อนและเดินทางกลับ ท้ายที่สุด วิเวียนก็ยังละเลยแม่ของเธอไม่ได้ ทั้งคู่จึงเก็บข้าวของเตรียมตัวกลับ

“ฟินนิค เธอคือคนที่เลี้ยงดูฉันมา” วิเวียนอธิบายให้ฟินนิคฟัง

เนื่องจากราเชลเลี้ยงดูวิเวียนมาจริงๆ วิเวียนจึงรู้สึกว่าเธอจำเป็นต้องไปเยี่ยมผู้หญิงคนนั้น แม้ว่าจะเป็นการเสียมารยาทก็ตาม

“ผมเข้าใจ” ฟินนิคตอบและจับมือวิเวียนแน่นเพื่อปลอบโยนเธอ ระหว่างทางกลับไม่มีใครพูดอะไร

เมื่อกลับถึงบ้าน พวกเขาก็มุ่งหน้าไปโรงพยาบาลทันทีโดยไม่ไปรับแลร์รี่เพราะเบเนดิกต์ดูแลเด็กชายอยู่

ตอนแรกราเชลไม่มีเงินเพียงพอสำหรับค่ารักษาพยาบาล โชคดีที่โนอาห์อยู่ใกล้ๆ พยาบาลจึงไม่ทำให้เธอลำบากใจ

"คุณนอร์ตัน” เมื่อฟินนิคพบโนอาห์ โนอาห์ก็ทักทายเขาด้วยสีหน้าจริงจัง

แม้ว่าโนอาห์จะไม่ได้รับใช้ตระกูลนอร์ตันอีกต่อไป แต่ความเคารพที่เขามีต่อฟินนิคจะไม่เปลี่ยนแปลง

ฟินนิคพยักหน้ารับทราบก่อนที่จะส่งเช็คให้โนอาห์เพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาลของราเชล

ฟินนิคเป็นคนใจกว้างเสมอมาและเขาจะไม่มีวันเอาเปรียบผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเรื่องของเงิน ครั้งนี้ก็ไม่ต่างกัน

โนอาห์มองดูจำนวนเงินในเช็คอย่างรวดเร็วและเก็บไว้ รู้ว่าฟินนิคไม่ชอบติดหนี้บุญคุณใคร

หลังจากนั้นฟินนิคและโนอาห์ก็หาที่นั่งลงได้ พวกเขาเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตรักของโนอาห์

ฟินนิคมีความสุขที่รู้ว่าโนอาห์อยู่ในความสัมพันธ์ที่ดี และทุกอย่างก็เป็นไปได้สวยสำหรับเขา นอกนั้นชายทั้งสองก็ไม่ได้คุยกันมากนัก พวกเขานั่งกันเงียบๆ เกือบตลอดเวลา

ภายในวอร์ด วิเวียนจ้องมองราเชลซึ่งนอนอยู่บนเตียง เธอสังเกตว่าแม่ของเธอเหลือแต่หนังกับกระดูก แม้แต่ริมฝีปากของเธอก็ซีดเผือด

วิเวียนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงความทรงจำในอดีตของเธอและพยายามกลั้นน้ำตา