กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 220

“พอได้แล้วแรมโบ้ พวกเราทานอาหารเย็นกันต่อที่นี่ นายออกไปได้แล้ว!”

ชาร์ลีไม่อยากจะสนใจคนอย่างแรมโบ้ เขาจึงโบกมืออย่างขี้เกียจ และขอให้ออกไป

แรมโบ้โค้งคำนับอย่างเคารพ และกล่าวว่า “โอเคครับคุณเวด ผมจะออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”

จากนั้นเขาก็รีบถอยออกจากห้องเหมือนหมาตัวหนึ่ง

เจอร์รี่ และโจแอนน์รู้สึกร้อนรนและรำคาญอย่างมาก ชาร์ลีที่พวกเขาล้อเลียน และเยาะเย้ยในทุกวิถีทางกลับกลายเป็นคุณเวด! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!

ต้องมีความเข้าใจผิดบางอย่างที่นี่ ชาร์ลีเป็นเพียงผู้แพ้ที่น่ารังเกียจ! ทำไมแรมโบ้ถึงเรียกเขาว่าคุณเวดล่ะ?! เขาไม่ควรค่ากับชื่อนี้ด้วยซ้ำ!

ดักลาสหันไปหาพวกเขา และพูดอย่างเข้มงวดว่า “พวกคุณสองคนดูปากของคุณสิ ช่วยเจียมตัว และถ่อมตัวด้วย คุณฉลาดพอที่จะรู้ว่าคุณพูดอะไรได้หรือพูดอะไรไม่ได้ โชคดีที่วันนี้ชาร์ลีมาที่นี่ ไม่งั้นพวกคุณจะต้องเจอกับปัญหาใหญ่แน่ ๆ !”

เจอร์รี่ และโจแอนน์นิ่งเงียบเหมือนหนูหลังจากถูกแรมโบ้ทุบตี

จากนั้นดักลาสก็หันไปหาชาร์ลี และพูดอย่างซาบซึ้งว่า “ชาร์ลีขอบใจมากนะ! ฉันขอดื่มอวยพรให้นายในนามของทุกคน ขอบคุณ!”

ชาร์ลียิ้ม “ด้วยความเต็มใจ”

***

วันรุ่งขึ้นแคลร์ได้รับคำเชิญสัมภาษณ์จากสไปค์เวิร์ธ คอร์เปอเรชั่น

***

ตอนบ่ายสองโมง แคลร์ก็เตรียมพร้อมที่จะไปสัมภาษณ์ที่สไปค์เวิร์ธ คอร์เปอเรชั่น และชาร์ลีก็ไปเป็นเพื่อนเธอ พวกเขาต้องเดินทางโดยรถแท็กซี่เนื่องจากรถของพวกเขาอยู่ที่ศูนย์บริการซ่อมบำรุง แต่มันเป็นชั่วโมงเร่งด่วน และพวกเขาไม่สามารถหาได้ แม้จะรออยู่ข้างถนนเป็นเวลานานก็ตาม

แคลร์เริ่มกังวลเล็กน้อย และพูดอย่างหมดหวังว่า “ถ้าฉันไปสาย และพลาดการสัมภาษณ์มันจะทำให้พวกเขารู้สึกแย่อย่างแน่นอน ฉันไม่ควรส่งรถไปซ่อมเลย…”

ชาร์ลีเหลือบมองไปที่คิวรอรถข้างหน้าพวกเขา มีคนอย่างน้อยห้าสิบคนก่อนถึงคิวของเขา พวกเขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่

ในช่วงเวลาสำคัญนี้ โรลส์ - รอยซ์สีดำก็หยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขาอย่างช้า ๆ หน้าต่างลดลง และนั่นคือซีค เขาประหลาดใจที่เห็นพวกเขา และพูดว่า “คุณเวด คุณกำลังรอแท็กซี่อยู่หรือเปล่าครับ?”

ชาร์ลีรู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กัน เป็นเรื่องบังเอิญเหลือเกินที่ซีคจะปรากฏตัวในช่วงเวลาที่สิ้นหวังนี้! ดังนั้นเขาจึงพูดว่า “ใช่ ผมต้องการพาภรรยาของผมไปที่สไปค์เวิร์ธ คอร์เปอเรชั่น เพื่อสัมภาษณ์ ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?"