กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 614

หลังจากรับโทรศัพท์ คุณท่านวิลสันพยายามกดหมายเลขของฮันนาห์ แต่ได้รับการแจ้งเตือนแบบเดียวกัน

เธอพูดด้วยความสงสัย “ผิดปกติไปไหม? เธอปิดโทรศัพท์ทำไม?”

“แม่ เป็นเรื่องปกติที่โทรศัพท์จะปิดโดยอัตโนมัติเมื่อแบตเตอรี่หมด นอกจากนี้ เธออยู่ข้างนอกและคงไม่สะดวกที่จะชาร์จโทรศัพท์ของเธอ”

คุณท่านวิลสันโยนโทรศัพท์ให้เขาและโวยวายอย่างโกรธเคือง “งั้นก็ให้โทรไปจนกว่าจะรับ!”

คริสโตเฟอร์ถอนหายใจ เขานั่งบนโซฟา กดโทรหาและกดวางสาย

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง แต่เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้

ขณะที่คริสโตเฟอร์พยายามโทรหาเธออีก เขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องตามที่พวกเขาวางแผนไว้...

พูดตามหลักเหตุผลแล้ว กลโกงไพ่นกกระจอกที่ฮันนาห์และลินดาวางแผนไว้ ไม่ได้เกิดขึ้นนอกบ้านแต่อยู่ในบ้าน การชาร์จโทรศัพท์ไม่ควรเป็นปัญหาใหญ่

ยิ่งไปกว่านั้น เขาเตือนเธอครั้งแล้วครั้งเล่าให้ติดต่อกันอยู่เสมอเพื่อที่เขาจะได้ไปช่วยเธอถ้าเกิดอะไรขึ้น

ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะปิดโทรศัพท์โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ขณะที่จิตใจของเขาฟุ้งซ่าน เขานั่งตัวตรง ขมวดคิ้วอย่างหนัก และพึมพำกับตัวเองว่า “มีบางอย่างไม่ถูกต้อง…”

คุณท่านวิลสันเหลือบมองไปทางเขาและกล่าวว่า “เลิกเสแสร้งเถอะ บอกฉันที นี่มันเกิดอะไรขึ้น!”

คุณท่านวิลสันมองดูลูกชายของเขาอย่างสงสัย ทีละเล็กทีละน้อย เธอเริ่มรู้สึกว่าเขาไม่ได้แกล้งทำและในตอนนั้นเองที่เธอตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ!

เธอลุกขึ้นนั่งตัวตรงและถามอย่างเร่งรีบ “คริส เกิดอะไรขึ้น? บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลย!"

คริสโตเฟอร์ส่ายหัวด้วยความงุนงงและพึมพำ “ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น…”

“แล้วทำไมแกดูหงุดหงิดและไม่สงบล่ะ? ทำไมฮันนาห์ยังไม่ติดต่อมา? แกกำลังปิดบังอะไรฉัน?”

คริสโตเฟอร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ถอนหายใจ และพูดว่า “แม่ ให้ผมพูดตรง ๆ เลย อันที่จริงฮันนาห์ได้สร้างกับดักให้เอเลนในวันนี้ เธอจ้างนักต้มตุ๋นเพื่อเล่นไพ่นกกระจอกกับเอเลนโดยมีวัตถุประสงค์โกงเงินของเอเลนและบ้านพักของชาร์ลี เมื่อเราถูกธนาคารยึดบ้านไป ในที่สุด แม่ก็ยังจะได้พักที่บ้านธอมป์สัน เฟิร์ส ที่แม่ใฝ่ฝันมาตลอด!”

คุณท่านวิลสันกระพริบตาด้วยความตื่นเต้นและโพล่งออกมาอย่างเร่งรีบ “ฮันนาห์ได้วิลล่ามาหรือเปล่า? แล้วฉันจะย้ายเข้าได้เมื่อไหร่?”