กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 660

มันอาจจะเป็น…

มันอาจจะเป็น…

อาจเป็นยาฟื้นฟูที่แอนโธนีใช้ไปหรือเปล่า!

นายท่านมัวร์เคยใฝ่ฝันที่จะมีโอกาสให้ชาร์ลีให้ของขวัญเขาด้วยยาอายุวัฒนะ เพื่อที่เขาจะได้ดื่มด่ำกับความรู้สึกที่ย้อนเวลากลับไป ยืดเวลามากขึ้นเพื่อมีชีวิตอยู่และช่วยเหลือครอบครัวให้ก้าวต่อไป

อย่างไรก็ตาม หากมีสิ่งหนึ่งที่เขาได้เรียนรู้มาตลอดชีวิตอันยาวนาน โอกาสที่จะเกิดขึ้นนั้นแสนยาก!

เขาไม่กล้าไปหาชาร์ลีเพราะกลัวว่าชาร์ลีจะมองว่าเขานั้นน่ารังเกียจ ดังนั้นเขาทำได้เพียงรออย่างอดทนสำหรับช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะมาถึง

ในตอนแรก เขาคิดว่าโอกาสที่หายากนี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อจัสมินและชาร์ลีมีความก้าวหน้าอย่างมากในแง่ของความสัมพันธ์ของพวกเขา

แต่ตอนนี้ จากวิธีที่ชาร์ลีพูด เขารู้สึกว่าชาร์ลีอาจจะเตรียมยาเป็นของขวัญวันเกิดให้เขาจริง ๆ

เขาไม่แน่ใจและไม่กล้าถามเขาโดยตรง เขาจึงโค้งคำนับชาร์ลีขณะที่ซ่อนความตื่นเต้นและความปรารถนาเอาไว้ “ขอบคุณสำหรับความกรุณาของคุณนะครับ ปรมาจารย์เวด!”

โดนัลด์ขมวดคิ้วด้วยความสับสนและตกใจ เขาแนบตัวใกล้กับฌอนพลางกระซิบ “นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ไอ้เวรนั่นเป็นใคร?! ทำไมชายชราถึงให้เกียรติเขานัก?!”

ฌอนกัดฟันอย่างขุ่นเคือง และโพล่งออกมาว่า “พ่อ! ไอ้เลวนั่นคือแขกที่จัสมินเชิญมาด้วยตัวเอง! นอกจากนี้ ผมยังคิดว่าจัสมินดูสนิทกับเขามาก!”

“โอ้?” โดนัลด์ขมวดคิ้ว “แล้วเขาคือคนที่เรากำลังตามหาอยู่หรือเปล่า?”

จากคำกล่าวนี้ นายท่านมัวร์สามารถเข้าใจเหตุการณ์ทั้งหมดได้

เขาสงสัยว่าฌอนเป็นผู้กระทำผิดที่โง่เขลาที่ปล่อยให้เคนยั่วยุปรมาจารย์เวด ไม่อย่างนั้นด้วยชื่อเสียงอันมีเกียรติระดับปรมาจารย์เวด ทำไมเขาถึงลดตัวลงมาอยู่ระดับเดียวกับชีวิตที่ต่ำต้อยอย่างเคนด้วย?

เขาพบว่าสถานการณ์ปัจจุบันค่อนข้างยุ่งยาก เขามีปรมาจารย์เวดอยู่ด้านหนึ่งและตระกูลเวบบ์อยู่ที่อีกด้านหนึ่ง แน่นอนว่าเขาต้องปกป้องปรมาจารย์เวด แต่ตระกูลเวบบ์เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในภูมิภาคใต้และมันจะสร้างความเสียหายร้ายแรงแก่ตระกูลมัวร์ ถ้าเขาทำให้พวกเขาขุ่นเคือง...

อย่างไรก็ตาม เมื่อเรื่องยาฟื้นฟูผุดขึ้นมาในใจของเขา ปัญหาอื่น ๆ ทั้งหมดก็ดูเหมือนจะจางหายไป!

เขาดุโดนัลด์อย่างดุเดือด “คุณเวบบ์ ปรมาจารย์เวดช่วยชีวิตฉันไว้! ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ทำให้ชื่อเสียงของปรมาจารย์เวดเสื่อมเสียในบ้านของฉัน!”