กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 120
“หนู...”
ในใจเธอโต้แย้งกันและซับซ้อน เธอต้องยอมรับเลยว่าเธอไม่ได้ไม่รู้สึกกับจงจิ่งห้าว เพียงแค่ไม่กล้ายอมรับก็เท่านั้น
แล้วก็ไม่อยากคิด
ดูเหมือนใกล้ก็ไม่ใกล้ ไกลก็ไม่ไกล เธอไม่อยากทำลายความรู้สึกไม่คลุมเครือเช่นนี้ ไม่อยากหาคำตอบ ว่าตกลงแล้วเป็นความรักหรือไม่ใช่ความรัก คิดมากไปก็เจ็บ
โดนจวงจื่อจิ่นถามแบบนี้เธอไม่รู้จะตอบยังไง หัวใจเหมือนถูกแช่อยู่ในขวดโหลที่มีหลายรสชาติ
“ทำไมไม่พูดล่ะ？”จวงจื่อจิ่นตาแดงก่ำ“บางที่ตอนนี้เขาอาจจะดีกับแกมาก แต่ก็เคยคิดถึงอนาคตนั้นไหม？เขาจะยอมรับเสี่ยวซีกับเสี่ยวลุ่ยได้ไหม？ไปสนใจไปตลอดชีวิตงั้นเหรอ？”
“แม่ หนูไม่อยากคิดตอนนี้ จริงสิ พวกเราอาจต้องอยู่ที่นี่สักระยะ ที่ที่พวกเราเคยอยู่หนูกลัวว่าจะไม่ปลอดภัย”ประโยคหลังเธอจงใจเปลี่ยนเรื่อง
จวงจื่อจิ่นกลับไม่ยอมปล่อยผ่าน“ตอนนี้ที่แกอยากกลับจีนก็เป็นเพราะเขาใช่ไหม？”
ถ้าไม่กลับมาก็อาจไม่เกิดเรื่องพวกนี้
หลินซินเหยียนก้มหน้าไม่พูด
เห็นได้ชัดว่าคือการยอมรับโดยปริยาย
จวงจื่อจิ่นอยากต่อว่าเธอ จะให้ความดีตรงหน้ามาตบตาไม่ได้
พูดถึงตรงนี้ เธอก็เปลี่ยนความคิด“เรื่องของแก แกจัดการเองก็แล้วกัน”
เธอเป็นผู้ใหญ่แล้ว มีความคิดและวิธีของตัวเอง
ก้าวก่ายมากเกินไปจะกลายเป็นกดดันเธอเปล่าๆ
จวงจื่อจิ่นถอนหายใจ“อยู่ก็อยู่ ความปลอดภัยของเด็กๆสำคัญที่สุด”
เมื่อนึกถึงทุกสิ่งที่เหอรุ่ยเจ๋อทำ เธอก็ยังรู้สึกผวาอยู่
หลินซินเหยียนรู้ว่าเธอกังวลอะไร จึงพูดขึ้น“แม่ไม่ต้องห่วง หนูจะดูแลตัวเองดีๆ”
ในคฤหาสน์
จงจิ่งห้าวพาหลินซีเฉินที่หลับไปแล้วมานอนห้องชั้นล่าง
ป้าหยูยืนมองอยู่ตรงประตู
ตั้งแต่จงจิ่งห้าวเข้ามา เธอก็ตามติดตลอด เหมือนมีเรื่องอยากพูดมากมาย
“คุณรู้แล้วใช่ไหม？”ป้าหยูยืนถามตรงประตู
จงจิ่งห้าวห่มผ้าให้หลินซีเฉินเสร็จก็หันมามองเธอ“รู้อะไรครับ？”
ป้าหยูร้อนใจ“ก็ที่พวกเขาเป็นลูกของคุณไง”
จงจิ่งห้าวสายตาเคร่งขรึม ราวกับสิ่งที่ป้าหยูพูดกระทบเส้นตายของเขา
หรือจะเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจเพิกเฉย จู่ๆก็มีคนถามขึ้นมา ก็ทำให้อดไม่ได้ที่จะหันไปมองและไม่พอใจ
ป้าหยูขมวดคิ้ว ท่าทีของจงจิ่งห้าวดูแปลกๆ หรือว่าไม่ใช่？
ทำไมความกดอากาศรอบตัวเขาจึงลดลงเรื่อยๆ？
ป้าหยูถอนหายใจ วิ่งไปหยิบรูปนั้นมา แล้วเดินไปข้างเตียง วางเทียบกับหน้าของหลินซีเฉิน“ดูสิ...”
หลินซีเฉินได้รับบาดเจ็บ หน้าบวม ไม่เหมือนที่เธอเห็นครั้งก่อน
ป้าหยู，“……”
“เขาได้รับบาดเจ็บได้ยังไง？”ป้าหยูเป็นห่วงมาก ตอนเจอกันครั้งก่อนทั้งน่ารักและฉลาดสุดๆ
จงจิ่งห้าวไม่อยากคุยเรื่องนี้กับคนอื่น“ต่อไม่อย่าพูดเรื่องสถานะของเขาอีก”
“แต่...”
ป้าหยูไม่ตัดใจ อยากพูดต่อ
“เธอท้องก่อนจะแต่งงานกับผม เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกผม”จงจิ่งห้าวพูดขัดเธอทันที
เขาเคยหรือไม่เคยทำอะไรเธอ เขาจะไม่รู้งั้นเหรอ？
เรื่องเกี่ยวกับอดีตของหลินซินเหยียนเขาไม่อยากรับรู้
พอนึกถึงเธอนอนเตียงเดียวกับผู้ชายคนอื่น ในใจเขาก็อึดอัดจนหายใจไม่ออก
ดังนั้นอย่าพูดถึงสถานะของเด็กสองคนนี้กับเขา
อย่าพูดเรื่องอดีตของหลินซินเหยียนกับเขา
เรื่องพวกนี้เขาไม่อยากรู้ทั้งนั้น！
“คุณ คุณ คุณหมายความว่าไง？”ป้าหยูตกใจจนอ้าปากค้าง มือสั่นทั้งสองข้าง ใช้เวลาพักหน้ากว่าจะพูดออก
ท้องก่อนแต่งงานกับจงจิ่งห้าว？
เป็นไปได้ยังไง？
“ฉันว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงไม่ระวัง ไม่รักตัวเองแบบนั้น เป็นไปได้ยังไง”ป้าหยูไม่อยากเชื่อว่าหลินซินเหยียนท้องก่อนจะแต่งงานกับจงจิ่งห้าว
หลินซินเหยียนไม่ค่อยเป็นฝ่ายแตะตัวเขาก่อน นี่แสดงว่าเธอค่อยๆเปิดใจให้เขาแล้วใช่ไหม？
มือเขาจับศีรษะเธอ นิ้วพลางลูบกับหูของเธอ บ้างก็ลูบบริเวณหลังหู บ้างก็นวดบริเวณติ่งหูอันอ่อนนุ่มของเธอ
เหมือนตรงนี้ค่อนข้างเซนซิทีฟ หลินซินเหยียนตัวสั่นเล็กน้อย
จงจิ่งห้าวรุ้สึกถึงปฏิกิริยาของเธอ จึงก้มตัวลงไปจูบผม หน้าผาก มุมตา แก้ม……
“ฮือ~”
มีเสียงเบา ๆ ตามด้วยเสียงแหบของหลินซีเฉิน“แม่ครับ”
หลินซินเหยียนรวบรวมสติอย่างรวดเร็ว ผลักจงจิ่งห้าวที่หอมเธอออก แล้วรีบไปดูลูก“ตื่นแล้วเหรอ？”
จงจิ่งห้าว“……”
“ครับ”หลินซีเฉินมองจงจิ่งห้าว มือที่อยู่ในผ้าห่มกำผ้าปูที่นอนแน่น ที่จริงเขาตื่นตั้งแต่ตอนที่จงจิ่งห้าวเข้ามาแล้ว
แต่จงใจไม่ส่งเสียง อยากดูว่าปกติแล้วเขาปฏิบัติกับแม่ยังไง
คิดไม่ถึงว่าขนาดหย่ากันแล้วเขายังจุ๊บแม่อีก
น่ารำคาญจริงๆ！
เขามองจงจิ่งห้าวพลางยิ้มแฉ่ง ยิ้มจนเจ็บแผลที่มุมปากจนร้องออกมา“ครั้งนี้ขอบคุณคุณมากจริงๆ”
จงจิ่งห้าวขมวดคิ้ว มองรอยยิ้มของเขาแต่กลับได้กลิ่นวางแผนร้าย
“เอาล่ะไม่ต้องพูดแล้ว ปากเป็นแผลอยู่”หลินซินเหยียนเป็นห่วงลูก เมื่อกี้ตอนพูดก็เจ็บ
“หม่ามี๊ไม่รู้เหรอครับ？”หลินซีเฉินแสร้งทำเป็นตกตะลึง
“รู้อะไรครับ？”หลินซินเหยียนมองลูกชายอย่างงุนงง
จงจิ่งห้าว มองเขาอย่างเตือนๆ
หลินซีเฉินทำเป็นไม่เห็น แล้วพูดกับหลินซินเหยียน“แม่ครับ ที่ผมโดนจับได้ ความจริงเป็นเพราะผมตั้งใจ”
“ว่าไงนะ？”หลินซินเหยียนนั่งไม่ติดแล้ว
เป็นบ้าไปแล้วเหรอ ตั้งใจให้โดนจับ？
หลินซีเฉินแสร้งทำเป็นไม่มีความผิดต่อ“ใช่ครับ เขาเป็นคนคิด ตั้งใจให้ผมโดนเหอรุ่ยเจ๋อจับ”
เขาชี้ไปที่จงจิ่งห้าว
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม