กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 703

จงจิ่งห้าวเดินออกจากห้องตรวจ เดินไปจนสุดทางของทางเดินแล้วโทรกลับไป ไม่นานก็โทรติด และกวนจิ้งก็รับสายอย่างรวดเร็ว

“มีอะไรเหรอ?”จงจิ่งห้าวถามขึ้น

“เรื่องที่ท่านให้ผมไปสืบ รู้ตัวคนทำแล้วนะครับ”

“ใคร?”

“กู้หุ้ยหยวน พี่สาวคนที่หกของกู้เป่ยครับ”กวนจิ้งตอบ

จงจิ่งห้าวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ราวกับไม่ค่อยแปลกใจ ภายในใจมีการคาดเดาอะไรบางอย่าง

“ประธานจงว่างไหมครับ? ผมอยากจะพบท่านเสียหน่อยครับ”กวนจิ้งยืนมองดูทิวทัศน์​ด้านนอกผ่านหน้าต่างแล้วพูดขึ้น

“มีเรื่องอะไร?”

กวนจิ้งพูดขึ้นต่อว่า “ผมอยากจะพูดต่อหน้าท่านครับ”

จงจิ่งห้าวยกมือขึ้นมาดูเวลา “ช่วงค่ำๆ ฉันถึงจะมีเวลาว่าง”

“ถ้าเช่นนั้น ช่วงค่ำๆเจอกันที่บริษัทนะครับ ที่ห้องทำงานของผม”กวนจิ้งพูดขึ้น

จงจิ่งห้าวฟังออกว่าน้ำเสียงของกวนจิ้งผิดปกติ​ จึงพูดขึ้นว่า “สักทุ่มหนึ่ง ฉันจะเข้าไป”

พูดจบ เขาก็กดวางสาย

เขาไม่ได้กลับห้องตรวจทันที ทว่า ภายในใจของเขากำลังสงสัยว่าทำไมกวนจิ้งถึงต้องการพบเขา?

ท่าทางและน้ำเสียงของเขาผิดจากปกติมาก

ภายในห้องตรวจ

หลินซินเหยียนก้มหน้าแล้วถามขึ้น “คุณหมอคะ เด็กแข็งแรงดีใช่ไหมคะ?”

หมอพยักหน้า “เด็กมีพัฒนาการที่ดีมากครับ พัฒนาการดีในทุกๆด้านเลย แต่ว่า……….”

“แต่ว่าอะไรคะ?”หลินซินเหยียนตื่นเต้นขึ้นมาทันที เธอกลัวการพูดแบบนี้ของหมอมากเลย ข้างหน้าพูดดีหมด แล้วมาต่อด้วยคำว่า ‘แต่’

“รอให้ประธานจงกลับมาก่อน ผมค่อยพูดให้พวกคุณฟังพร้อมกันอย่างละเอียด แต่จะทำอย่างไรต่อนั้น ก็ต้องให้พวกคุณ​เลือกอีกทีครับ”หมอพูดอย่างจริงจัง

หลินซินเหยียนขมวดคิ้ว ฟังจากน้ำเสียงของหมอนั้นก็ค่อนข้างจริงจัง เธอจึงไปดึงแขนเสื้อของหมอแล้วพูดขึ้นว่า “หมอบอกฉันก่อนได้ไหมคะ? ไม่เช่นนั้น ฉันก็จะไม่สบาย​ใจค่ะ”

หมอมองดูท่าทางที่เป็นกังวล​ของเธอแล้วถอนหายใจออกมา “ตอนที่คุณคลอดลูกคนแรก หมอเคยบอกคุณว่าอย่ามีลูกอีกใช่ไหมครับ?”

หลินซินเหยียนพยักหน้า หมอเคยพูดแบบนี้จริงๆ บอกว่ามันจะทำร้ายร่างกายของเธอ

“คุณไม่เหมาะที่จะมีลูกอีก เพราะคุณเคยผ่านการแท้งมาก่อน จึงทำให้มดลูกของคุณบางมาก การท้องในช่วงแรกอาจจะไม่มีอะไรผิดปกติ​ แต่ว่าถ้าท้องยิ่งแก่ ด้วยการเพิ่มขึ้นของน้ำคร่ำ และการพัฒนา​อย่างรวดเร็วของทารกในครรภ์​ การทำงานของมดลูกของคุณจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มันจะอันตรายต่อตัวคุณ ตอนนี้อายุครรภ์​ก็เจ็ดเดือนแล้ว ผมแนะนำให้ผ่าคลอดก่อนกำหนดในตอนที่อายุครรภ์​เจ็ดเดือนครึ่ง ไม่เกินแปดเดือนครับ”

หลินซินเหยียนยอมรับไม่ค่อยได้ “ฉัน ฉันไม่เห็นรู้สึกถึงความไม่เหมาะ………”

หมอพูดขึ้นอย่างจริงจัง “รอให้คุณรู้สึกถึงความไม่เหมาะ มันก็ถึงขีดจำกัดแล้วครับ ตอนนี้เครื่องมือทางการแพทย์ก็​ทันสมัย และไม่ต้องกลัวว่าเด็กคลอดออกมาแล้วจะอยู่ไม่ได้ เด็กพัฒนาได้ดีและแข็งแรงมาก ไม่น่ามีปัญหาอะไร อย่าเป็นกังวลมากเลยครับ”

ภายในใจของหลินซินเหยียนกระวนกระวาย​ขึ้นมาทันที ทารกอายุครรภ์​เจ็ดเดือนครึ่งพัฒนา​การยังไม่เต็มที่แน่ๆ

“คุณหมอคะ ฉันอยากบอกสามีของฉันด้วยตัวเองค่ะ”หลินซินเหยียนไม่รู้ว่าถ้าจงจิ่งห้าวได้รู้ข่าวนี้แล้วจะเป็นอย่างไร

หมอพยักหน้า “พวกคุณลองปรึกษา​กันก่อนก็ดีครับ ทว่า ต้องรีบตัดสินใจกันนะครับ เพราะตอนนี้อายุครรภ์​ก็เจ็ดเดือนแล้ว”

หลินซินเหยียนพยักหน้า “พวกเราจะปรึกษากันอย่างดีค่ะ……..”

“ปรึกษา​เรื่องอะไรครับ?”จงจิ่งห้าวเข้ามาก็ได้ยินคำพูดของหลินซินเหยียน จึงถามขึ้นต่อจากคำพูดของเธอเลย

หลินซินเหยียนรีบยิ้ม “ไม่มีอะไร”เธอจับท้องของตัวเองไว้ เตรียมที่จะลุกขึ้นมา จงจิ่งห้าวจึงเดินเข้าไปพยุงตัวเธอ แล้วถามขึ้นว่า “ตรวจเสร็จ​แล้วเหรอ?”

หลินซินเหยียนพยักหน้า “หมอบอกว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี”

สายตาของจงจิ่งห้าวมองไปยังหมอ ราวกับกำลังตั้งคำถาม

หมอส่ายหน้า “ทารกอยู่ในครรภ์​แม่จะยิ่งอยู่ยิ่งโตขึ้น ยิ่งอายุครรภ์​แก่เด็กก็จะเติบโตเร็วขึ้น ก็หมายความว่าการทำงานของมดลูกก็จะยิ่งหนักขึ้น…………”

“การคลอดก่อนกำหนด มีผลกระทบอะไรต่อเด็กไหมครับ?”จงจิ่งห้าวฟังเข้าใจแล้ว ทว่า การคลอดก่อนกำหนดนั้น ต้องมีผลกระทบต่อเด็กเป็นแน่แท้

“แน่นอนว่า การคลอดก่อนกำหนดนั้น ผลกระทบต้องมีอยู่แล้วครับ ทว่า เครื่องมือทางการแพทย์​ในปัจจุ​บัน​นั้นดีและทันสมัยมาก ทารกก็แข็งแรงมากเช่นกัน อัตราการรอดชีวิตนั้นมีมากกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ครับ​”หมอพูดขึ้น

“แปดสิบเปอร์เซ็น?”เห็นได้ชัดว่าจงจิ่งห้าวนั้นไม่พอใจกับคำตอบนี้

แต่ว่า ร่างกายของหลินซินเหยียนนั้นสำคัญกว่า เขาหันหลังแล้วเดินจากไป

เขาตัดสินใจที่จะปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญเฉพาะ​ด้านก่อน แล้วค่อยตัดสินใจ

พอกลับถึงรถ เขาก็แสร้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วถามหลินซินเหยียนว่ารอนานไหม หลินซินเหยียนจึงตอบว่า “ไม่นาน”

“เรากลับบ้านกันเถอะ”

จงจิ่งห้าวสตาร์ทรถแล้วขับออกไป

เนื่องจากหลินซินเหยียนได้ฟังคำพูดของหมอ ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ และไม่มีความปรารถนา​ที่จะพูด เธอจึงหลับตาลง

จงจิ่งห้าวหันไปมองเธอ เขาเม้มปากแน่นกว่าเดิม เขาเข้าใจอารมณ์​และความรู้สึก​ของหลินซินเหยียนในตอนนี้เป็นอย่างดี

เขาเป็นพ่อ และเป็นสามี เขาไม่สามารถ​ทำร้ายลูกของตัวเองได้ และเขาก็ไม่สามารถ​ทำร้ายหลินซินเหยียนได้เช่นกัน

ขณะนี้ ภายในใจของเขารู้สึกทั้งซับซ้อนและหดหู่​

เขายื่นมือข้างหนึ่งออกไปจับมือของเธอ หลินซินเหยียนลืมตาขึ้น จงจิ่งห้าวก็พูดขึ้นว่า “ง่วงก็นอนเลย ถ้าถึงบ้านเดี๋ยวผมปลุก”

หลินซินเหยียนพยักหน้า แล้วหลับตาลงอีกครั้ง

ผ่านไปสักพัก​ รถก็ถึงวิลล่า ในตอนที่จงจิ่งห้าวกำลังจะเลี้ยวรถเข้าบ้าน ก็เห็นมีคนยืนอยู่หน้าประตู