“เหยียนซี คุณรู้ไหมว่าทำไมผมถึงคุยเรื่องเหล่านี้กับคุณ” เจียงโม่หานจ้องมองเธอ
จงเหยียนซีตกใจชะงัก สักพักก็ได้สติ “คุณเรียกผิดแล้วค่ะ ฉันไม่ใช่เหยียนซีอะไรนั่น ฉันคือหลินลุ่ยซี”
“ขอโทษครับ ที่ผมเห็นคุณหลินเป็นอดีตภรรยาผมไปได้ คุณช่างเหมือนกับเธอมากจริง ๆ” เวลานี้เจียงโม่หานไม่ได้ปกปิดอีกต่อไป มองเธออย่างตะกละตะกลาม “เห็นคุณแล้วมักจะทำให้ผมคิดถึงเธอ”
จงเหยียนซีหันหน้ามามอง “ประธานเจียงคุณดื่มเมาแล้ว”
เจียงโม่หานยิ้มเบาๆ “ถ้าหากว่าเมาจริงก็ดีสิครับ”
เขายืนอยู่ที่ริมหน้าต่าง มองออกไปด้านนอกที่มืดมิดที่คั่นด้วยกระจก “พวกเรานั้นรักกันอย่างอิสระ เธอรักผมมาก และเธอมอบกายเธอให้กับผมที่นี่……”
จงเหยียนซีกัดริมฝีปากเพื่อให้ตัวเองมีสติ จะได้ไม่สูญเสียการควบคุมแล้วถามเขาว่าในเมื่อคุณรู้ว่าเธอรักคุณ แล้วทำไมถึงทำร้ายเธอขนาดนั้น
สุดท้ายก็ควบคุมตัวเองไว้ได้
“ประธานเจียงคุณพูดจบหรือยัง”
“เธอชอบกอดผมจากด้านหลัง โอบคอของผมไว้ และหอมเข้าที่แก้มของผม เธอชอบซุกอยู่ในอ้อมกอดของผม แล้วบอกกับผมว่า เธอนั้นรักผมตรงไหนอย่างไร” ทันใดนั้นเขาหันกลับไปมองเธอ “การรักใครสักคนอย่างสุดซึ้งหัวใจ แล้ววันหนึ่งเธอจะหมดรักง่ายๆได้เลยหรือ”
จงเหยียนซีกดริมฝีปากแน่น สาเหตุที่เธอชอบกอดเขาจากด้านหลัง นั่นก็เป็นเพราะรู้ว่าเมื่อเขามีเรื่องในใจก็มักจะชอบอยู่คนเดียว เธออยากให้เขาเซอร์ไพรส์ อยากให้ความอบอุ่นแก่เขา ปลอบใจเขา ดังนั้นทุก ๆ ครั้งเธอจึงแอบกอดเขาจากด้านหลัง กอดเขาไว้แน่น แล้วก็จะถามออดอ้อน “ทายซิใครเอ่ย”
ทุก ๆ ครั้งเขาก็จะตอบเปิดโปงเธออย่างไม่ไยดี
แต่เธอก็ไม่สนใจ และกล่าวประโยคต่อไปว่า “ยินดีด้วยคุณทายถูก เพื่อรางวัลแล้วคุณทายถูกว่าฉันเป็นใคร ดังนั้นขอจูบคุณเป็นรางวัลนะ”
เธอรู้ดีว่าเจียงโม่หานไม่ได้รับความรักจากพ่อแม่ จึงได้มักจะบอกตรง ๆบ่อย ๆ กับเขาว่าตัวเองนั้นชอบเขามากแค่ไหน รักเขามากเพียงใด ให้เขาได้รู้สึกว่านั้นยังมีคนบนโลกใบนี้ที่รักเขาอย่างสุดซึ้งหัวใจ
ต่อให้พ่อแม่ของเขาจะไม่ได้รักเขามากก็ตาม
อาจด้วยการปกปิดโดยเจตนาของเจียงโม่หาน ดังนั้นเธอจึงไม่รู้จักพ่อแม่ของเขา ความจริงแล้วแม่ของเขาเป็นเพียงแค่แม่เลี้ยง
เธอในตอนนั้นต้องการที่จะมอบบ้านให้กับเขาอย่างจริงใจ ให้เขาได้สัมผัสกับความรักจากครอบครัวที่เขาไม่เคยได้รับมาก่อน
สุดท้ายสิ่งที่เธอทำทั้งหมดต้องมาพังทลายด้วยน้ำมือของเขา!
“ถ้าหากประธานเจียงไม่ทำอะไรผิดต่อเธอ ฉันคิดว่าอดีตภรรยาของคุณก็มีความสุขอยู่เบื้องล่างพสุธา ในทางกลับกัน ถ้าประธานเจียงทำผิดต่อเธอ ฉันคิดว่าเธออยู่เบื้องล่างพสุธาก็คงจะสาปแช่งคุณให้ตกนรกหมกไหม้มั้ง”
มือของเจียงโม่หานที่จับแก้วไวน์ไว้ได้กำแน่น หัวใจก็บีบรัดขึ้น “เธอจะสาปแช่งให้ผมตกนรกหมกไหม้จริงเหรอ”
จงเหยียนซียิ้ม “คุณรักจริงขนาดนี้ ฉันคิดว่าคุณคงจะรักเธอมาก คงจะไม่เคยคิดมีความคิดที่จะทำร้ายเธอ จนทำให้เธอเจ็บปวดแล้วเกลียดคุณอย่างแน่นอน”
เจียงโม่หานราวกับถูกทิ่มแทงโดนจุดเจ็บปวด สีหน้าจึงเปลี่ยนจนดูแย่ขึ้น
เขาทำร้ายเธอ
และยังทำร้ายจนบาดแผลลึก
เธอกำลังเกลียดชังเขา?
จงเหยียนซียกมือขึ้นดูนาฬิกาครู่หนึ่ง “ประธานเจียง เวลาดึกมากแล้ว พวกเราคุยเรื่องงานกันเถอะ”
เจียงโม่หานโน้มตัวลงสบตากับเธอ กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เป็นแฟนกับผม”
จงเหยียนซีกำมือแน่น ผู้ชายคนนี้ช่างไร้หัวใจจริง ๆ เธอเพิ่งเสียชีวิตได้เพียงหนึ่งปี ตลอดเวลาก็มีหลิงเวยเคียงข้างกาย ตอนนี้หลิงเวยถูกคุมขัง เขากลับจะมีหญิงอื่นแล้วเหรอ”
“ฉันมีแฟนแล้ว ประธานเจียงกรุณาเคารพฉันด้วย” ขณะที่เธอกำลังพูดเธอก็พยายามขัดขืนสะบัดมือออก ยิ่งเธอขัดขืนเจียงโม่หานก็ยิ่งรัดข้อมือไว้แน่น และคว้าเอวของเธอมาโอบไว้อยู่ในอ้อมกอด
“คุณปล่อยฉัน!” จงเหยียนซีตกใจ
เจียงโม่หานกอดรัดเธอไว้แน่น ไม่ว่าเธอจะขัดขืนอย่างไร เขาก็ไม่คลายออกสักนิด “คุณหลิน ตื่นเต้นแบบนี้ คืออยากจะมีอะไรกับผมเหรอ”
จงเหยียนซี “……”
“คุณมันไร้ยางอาย หากแฟนของฉันรู้เข้า เขาจะต้องไม่ปล่อยคุณไว้แน่!”
“เหรอ เขาชอบคุณขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ใช่ เขาชอบฉันมาก!”
“อย่างนั้นคุณชอบเขาหรือเปล่า” เจียงโม่หานโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างใบหูของเธอ ตั้งใจพูดเพื่อให้ความร้อนผ่าวซาบซ่านไปในผิวกายของเธอ จงเหยียนซีอ่อนไหวกับตรงนี้มาก ทุก ๆ ครั้งที่เขาพูดกับเธอแบบนี้ หน้าของเธอก็มักจะแดงก่ำขึ้น
แม้ว่าทั้งคู่จะเปิดเผยต่อกัน เป็นสามีภรรยากันทุกคืน แต่เธอก็ยังคงอ่อนไหวอยู่ดี
จงเหยียนซีอดทนอย่างสุดความสามารถ เพราะว่าตื่นเต้นเกินไป ร่างกายจึงเกิดอาการสั่นเบาๆ “แน่นอนว่าฉันต้องรักแฟนของฉันอยู่แล้ว”
“ที่แท้คุณก็ชอบเด็กนี่เอง ตามที่ผมรู้มาคุณน่าจะอายุมากกว่าแฟนของคุณนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม