กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 749

"คนชั่วช้า วันนี้หากข้าไม่ได้ช่วยหัวหน้าเผ่าจัดการเรื่องราวในเผ่าละก็ เช่นนั้นข้าก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นรองหัวหน้าเผ่าอีกต่อไป ลงมือ......"

คำว่าลงมือของรองหัวหน้าเผ่าซือคงนั้น พูดออกมาเสียงดังฟังชัดเหลือเกิน โดยไม่คำนึงถึงชีวิตของศิษย์คนอื่นๆ ในมือเลย เขาคิดเพียงต้องกำจัดเหวินเส่าอี๋และคนอื่นๆ เท่านั้น

เดิมทีคนของเขาก็มีมากมายอยู่แล้ว เมื่อรวมเข้ากับคนสนิทของเขาที่จัดหามาเพิ่มอีกจำนวนมาก ตำหนักเฉินหยูที่ดูว่างเปล่าและกว้างใหญ่ ขณะนี้กลับเต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมากอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน

ดวงตาของเหวินเส่าอี๋ฉายแสงแห่งความเจ็บปวด

มือของเขาที่ยกขึ้นนั้นยังคงไม่วางลง จนถึงตอนที่คนของรองหัวหน้าเผ่าซือคงพุ่งจู่โจมเข้ามา เขาจึงถูกบีบบังคับและกัดฟันวางสัญญาณมือลง

เมื่อสัญญาณมือวางลง เช่นนั้นก็เท่ากับเป็นการเริ่มการต่อสู้

"กึงกังกึงกัง......"

เสื้อเกราะสีเงินนับหมื่นพุ่งจู่โจมเข้ามาอย่างดุดันบนหลังม้า เมื่อพวกเขายิงออกไป ก็ทำให้คนกระเด็นออกไป

เผ่าเพลิงฟ้าที่ยิ่งใหญ่กลับไม่มีใครสามารถสกัดกั้นกองทัพม้าเหล็กของพวกเขาได้

พวกเขาได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ประเดี๋ยวก็เปลี่ยนเป็นรูปแบบสี่เหลี่ยม ประเดี๋ยวก็เปลี่ยนเป็นรูปแบบงูเลื้อย ประเดี๋ยวก็เปลี่ยนเป็นรูปแบบไท่เก๊ก และประเดี๋ยวก็เปลี่ยนเป็นรูปแบบสองเมตร เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเช่นนั้น ทำให้ไม่สามารถป้องกันไว้ได้ทัน อีกทั้งทหารเกราะสีเงินเหล่านี้ก็ร่วมมือกันได้เป็นอย่างดี การป้องกันและการโจมตีก็จัดอยู่ในระดับดี ทำให้ทางฝ่ายของรองหัวหน้าเผ่าซือคงต้องยุ่งเหยิงโกลาหลในระยะเวลาอันสั้น

โชคดีที่ถึงแม้พวกเขาจะทำให้รองหัวหน้าเผ่าซือคงและคนอื่นๆ ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ยังคงออมมือเอาไว้และไม่ได้คิดเอาชีวิตของพวกเขาเลยทันที

หญิงงามเหล่านั้นอยู่ข้างบน ส่วนทหารชุดเกราะสีเงินอยู่ข้างล่าง ภายใต้การโจมตีจากทั้งสองฝั่ง ทำให้ฝ่ายของรองหัวหน้าเผ่าซือคงต้องพ่ายแพ้ไป

ผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนและคนอื่นๆ เห็นเข้าก็เกิดอาการตาค้าง

เหวินเส่าอี๋เป็นคนที่พวกเขาเลี้ยงดูมาตลอดตั้งแต่เล็ก เขาจัดตั้งกองกำลังขนาดใหญ่และแข็งแกร่งเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร เหตุใดพวกเขากลับไม่รู้มาก่อนเลย

คนเหล่านี้นั้น พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนเลยในเผ่าเพลิงฟ้า......

เผ่าเพลิงฟ้าไม่อนุญาตให้จัดตั้งกองกำลังส่วนตัวไม่ใช่หรือ?

ไม่......

กฎของเผ่าเพลิงฟ้าคือ นอกจากหัวหน้าเผ่าและนายน้อยของเผ่าแล้ว ใครก็ห้ามทำการจัดตั้งกองกำลังส่วนตัวได้

เขาเป็นนายน้อย เขาจึงอยู่เหนือกฎเกณฑ์ที่ตั้งไว้ ฉะนั้นเขาไม่ได้ทำผิกกฎเกณฑ์ที่วางไว้

สามารถฝึกฝนผู้ใต้บังคับบัญชาการชั้นยอดขึ้นมาเช่นนี้ได้ ไม่แปลกเลยที่เป็นคนที่เขาเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก

ผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนรู้สึกภาคภูมิใจ

ต่อให้ไม่มีผู้อาวุโสจำนวนมากอย่างพวกเขา นายน้อยเส่าอี๋ก็มีคนคอยปกป้องดูแลอีกเป็นจำนวนมาก คิดดูแล้วคงไม่มีใครสามารถทำอะไรเขาได้

กู้ชูหน่วนพยายามแอบไปหลบซ่อนให้ไกลที่สุด เพื่อหลีกเลี่ยงการมีส่วนร่วมในการต่อสู้และเพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาจับได้

หากเหวินเส่าอี๋สามารถฝึกฝนกองกำลังทหารจำนวนมากเหล่านี้ได้ ตอนนั้นวันที่ต่อสู้กับเผ่าหยกและพวกเขาปรากฏตัวออกมาละก็ เช่นนั้นแล้วคนของเผ่าหยกคงต้องได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก

วันนี้หากไม่ใช่เพราะรองหัวหน้าเผ่าซือคงบีบบังคับจนเขาไม่มีทางเลือก ไม้ตายนี้ของเหวินเส่าอี๋ คงไม่ถูกนำมาใช้ง่ายๆ อย่างแน่นอน

เหวินเส่าอี๋แอบฝึกฝนกองกำลังเอาไว้ เช่นนั้นแล้วเหตุใดรองหัวหน้าเผ่าซือคงจะไม่มีการแอบฝึกฝนกองกำลังเอาไว้

การต่อสู้ในวันนี้ พวกเขาทั้งสองฝ่ายจะต้องมีฝ่ายที่ต้องได้รับชัยชนะ

ฝ่ายที่ได้รับชัยชนะสามารถปกครองเผ่าเพลิงฟ้า เช่นนั้นแล้วเกรงว่ารองหัวหน้าเผ่าซือคงจะต้องส่งกองกำลังที่แอบฝึกฝนออกมาแน่ๆ

และในที่สุด......

ไม่รู้ว่ารองหัวหน้าเผ่าซือคงทำอย่างไร ไกลออกไปนั้นมีคนดุร้ายจำนวนมากกำลังเคลื่อนเข้ามา คนเหล่านี้ถึงแม้ว่าพวกเขาจะสวมใส่เสื้อผ้าของเผ่าเพลิงฟ้า แต่ว่าแต่ละคนนั้นมีความโหดเหี้ยม เมื่อพบเจอผู้คนก็ฆ่าทิ้งทันที ความไวนั้นรวดเร็วและแม่นยำอย่างมาก แววตาของพวกเขาเยือกเย็นราวกับใบมีด เมื่อมองแวบแรกก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่ศิษย์ของเผ่าเพลิงฟ้า

กองกำลังของทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือด กลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้ง

มีศิษย์จำนวนมากที่บาดเจ็บสาหัสและล้มลงกับพื้น และมีศิษย์ที่ตายลงไม่รู้เท่าไร เลือดสีแดงสดยังคงรวมตัวเข้าด้วยกัน สถานการณ์ตรงหน้านั้นสยดสยองและโศกเศร้าอย่างมาก

การต่อสู้ยังคงดำเนินไปอยู่เช่นนั้น ทั้งเผ่าเพลิงฟ้าเข้าสู่ช่วงวิกฤตโกลาหล

กู้ชูหน่วนออกไปในเวลาที่เหมาะสม และไปยังถ้ำเล็กๆ แห่งหนึ่ง

ภายในถ้ำเล็กๆ เสี่ยวลู่และคนอื่นๆ ได้รออยู่ข้างในแล้ว

"นายท่าน ตามที่ท่านได้สั่งเอาไว้ว่าให้สร้างเรื่องให้กับเผ่าเพลิงฟ้า ทำให้ตอนนี้เผ่าเพลิงฟ้าเกิดความโกลาหลทุกหนทุกแห่ง หรือเราควรใช้โอกาสตอนนี้จัดการพวกเขาให้สิ้นซากเสียเลย"

"รีบร้อนอะไร รอให้พวกเขาต่อสู้กันให้เสร็จ ยังไม่รู้เลยว่าเผ่าเพลิงฟ้ายังมีตาเฒ่าที่บำเพ็ญเพียรอยู่อีกหรือไม่"

"หัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าไร้สติและถูกครอบงำ เขานอนอยู่บนเตียงโดยไม่ฟื้นขึ้นมาอีก มีข่าวลือว่าเขาอยู่ในอาการวิกฤตและอาจตายได้ตลอดเวลา หัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าถูกตาเฒ่าซือคงควบคุม เหวินเส่าอี๋คิดหาวิธีที่จะช่วยชีวิตของหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าออกมา"

"ตอนนี้ผลแพ้ชนะยังไม่เป็นที่แน่ชัด ทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บ และต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้รับประโยชน์ใดๆ"

ห้าวันแล้ว

ห้าวันที่ผู้คนของเผ่าเพลิงฟ้าล้มตายลงเป็นจำนวนมาก

นางยังคงได้กลิ่นคาวเลือดรุนแรงในสถานที่รกร้างและห่างไกลเช่นนี้

นางก็ไม่ได้หวังให้ต้องมีคนตายลงมากมายเช่นนี้

แต่หากพวกเขาไม่ตาย เช่นนั้นแล้วคนที่ตายจะต้องเป็นประชาชนคนของเผ่าหยกอย่างแน่นอน

หากต้องการจบทุกอย่างลง เช่นนั้นแล้วจำเป็นต้องใช้คนจำนวนน้อยเพื่อทำตามความต้องการของคนจำนวนมาก

"นายท่าน ท่านคาดเดาไม่ผิด รองหัวหน้าเผ่าซือคงได้รับชัยชนะ แม้ว่าเหวินเส่าอี๋จะวางแผนมาเป็นอย่างดีและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาจะเก่งกาจอย่างมาก แต่ตาเฒ่าซือคงมีความแข็งแกร่งกว่าและเมื่อร่วมมือกับผู้อาวุโสสูงสุดที่เป็นยอดฝีมือ จึงทำให้กองกำลังของเหวินเส่าอี๋ได้รับบาดเจ็บสาหัสและทำให้เหวินเส่าอี๋ต้องได้รับความพ่ายแพ้อย่างรุนแรง"

"คนสนิทของเหวินเส่าอี๋และผู้อาวุโสเฉินตายลงจากการต่อสู้ ซ่งหยวนก็บาดเจ็บสาหัสโดยตาเฒ่าตงหลิง ตอนนี้สามารถพูดได้ว่าทั้งสองฝ่ายได้ตัดขาดซึ่งกันและกันแล้ว"

"นายท่าน เหวินเส่าอี๋ได้ช่วยชีวิตของหัวหน้าเผ่าออกมาได้ แต่พวกเขาก็ถูกล้อมเอาไว้ทั้งหมด"

"ถูกล้อมไว้ที่ใดหรือ?" กู้ชูหน่วนถาม

"ตำหนักสวรรค์"

ทันใดนั้นฝีเท้าของกู้ชูหน่วนก็ขยับและคิดจะแอบบุกเข้าไปยังตำหนักสวรรค์เพื่อสังเกตการณ์

แต่เมื่อนึกถึงภารกิจของนาง เท้าที่ก้าวขึ้นของนางก็วางลงที่เดิม

ช่างเถอะ

พวกเขาต่อสู้กันเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับนาง

คาดเดาไว้ก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่หรือว่าเหวินเส่าอี๋จะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน อีกอย่าง จุดจบของเขาจะต้องไม่ดีอย่างแน่นอนไม่ใช่หรือ?