ลิขิตกาลบันดาลรัก นิยาย บท 3

ตอนนี้น่าจะสิบเอ็ดโมงแล้วมั้ง เวลายุคนี้คงเรียกว่ายามอู่กระมัง หลิวเยี่ยนฟางยอมรับแล้วว่าตัวเองตายไปแล้ว และตอนนี้เธอคือเสิ่นเยี่ยนฟางหรือเสิ่นซื่อภรรยาบัณฑิตขี้โรคเมิ่งหย่งชวน

นางลุกขึ้นแล้วนั่งถอนหายใจพักใหญ่ก็เดินออกมาจากห้อง เสิ่นเยี่ยนฟางออกไปนอกบ้าน มองดูบริเวณรอบๆ มีรั้วไม้ไผ่ที่โย้เย้ เถาไม้เลื้อยขึ้นพันเต็มไปหมด บริเวณบ้านน่าจะประมาณสามร้อยตารางวาได้

มีแต่หญ้ากับพืชล้มลุก เอ๊ะมีลูกแดงๆขาวๆอยู่หลายต้นจึงเดินไปดู สตอเบอรี่นี่ จ๊อก จ๊อก จ๊อก เสียงท้องของนางร้องดัง และยังมีอีกคนที่ท้องร้องเช่นกัน หันไปก็เห็นเด้กผู้ชายคนนึง เขาคือน้องชายสามีของร่างเดิม เมิ่งลู่เจินอายุสิบสามแล้วแต่ตัวเล็กเหลือเกิน เทือบกับบุตรชายลุงใหญ่เมิ่งหานที่อายุเพียงแปดขวบกลับตัวโตยิ่งนัก

"พะ พี่ พี่สะใภ้ท่านฟื้นแล้วหรือขอรับ ข้าจะไปบอกพี่ใหญ่นะขอรับ"

"อืม มาช่วยข้าก่อน หิวจะตายอยู่แล้วในบ้านมีของกินหรือไม่"

"มีแค่แผ่นแป้งข้าวโพดที่ท่านปู่หลงเอามาให้ขอรับ แข็งไปสักนิดเดี๋ยวข้าไปต้มน้ำอุ่นให้ท่านนะขอรับ"

"ไม่ต้องหรอก มาช่วยข้าเก็บสิ่งนี้หน่อย ดินที่นี่น่าจะปลูกพืชได้ดีนะ เป็นที่ดินของท่านพ่อของเจ้าใช่หรือไม่"

"ขอรับพี่สะใภ้ เป็นบ้านเดิมท่านพ่อท่านแม่แต่ที่ดินนี้เป็นสินเดิมท่านแม่ ท่านย่ากับท่านลุงไม่กล้ายึดขอรับ อีกอย่างอยู่ใกล้ตีนเขา พวกเขากลัวสัตว์ป่าจะลงมานะขอรับ"

ทั้งสองคนช่วยกันเก็บเฉาเหมยได้มากแล้วจึงหยุด เสิ่นเยี่ยนฟางที่ตอนนี้กำลังยืนเงยหน้าด่าฟ้าฝน ด่าเทวดา ด่าเวรกรรมทั้งหลายอยู่ ผมที่หลุดรุ่ยลงมาเคลียใบหน้าก็ถูกนางเป่าออกอย่างขัดใจ

เมิ่งหย่งชงนมองออกมาจากในบ้าน นางดูไม่ได้จริงๆ สารรูปคือมอมแมมเหลือทน แต่กิริยาท่าทางที่แสดงออกมามันดูน่ารักดี นางเท้าเอวยืนบ่นชี้มือชี้ไม้ขึ้นด่าเทพเซียน สงสัยเขาต้องจับอาบน้ำเองแล้วมั้งยายเด็กนี่ ก่อนจะไออีกรอบ แค่กๆๆๆ แล้วล้มตังลงนอนแสร้งหลับต่อไป

"เอ้อ ได้เกิดใหม่ทั้งทีก็โคตรจน ฉันควรดีใจไหมวะคือนี่บ้านเหรอเนี่ย แล้วยังมีญาติผัวประสาทเห็นแก่ตัวชอบเอาเปรียบ อีกเวรของกรรมจริงๆ"

หลิวเยี่ยนฟางที่ตอนนี้อยู่ในร่างของเสิ่นเยี่ยนฟางสาวน้อยวัยสิบเจ็ดกำลังด่าทอชะตาชีวิตที่ได้เกิดใหม่

จากนั้นก็เข้าไปดูสามีหมาดๆ ที่เพิ่งจะแต่งงานกันเมื่อวาน ก่อนที่จะถูกเมิ่งจื่อบุตรสาวลุงใหญ่ของเขาจะผลักร่างเดิมตกน้ำจนเป็นไข้แล้วจากไป เขานอนหลับอยู่อกกว้างผึ่งผายลมหายใจสม่ำเสมอมาก ดูแล้วไม่เหมือนคนป่วยสักนิด เซ้นเธอผิดพลาดหรือ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน