ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 32

“คุณแทนคะ” เสียงเรียกของหญิงสาวดังออกมาจากห้องน้ำ แทนคุณถอนหายใจแล้วตอบกลับ

“มีอะไร”

“ทิชาขออนุญาตใช้ แชมพูกับครีมอาบน้ำของคุณนะคะ”

“แล้วผมห้ามคุณหรือเปล่าล่ะ รีบๆ อาบ จะได้พักผ่อน” หลังจากได้รับอนุญาต หญิงสาวหันกลับไปยืนมองดูขวดแชมพูและครีมอาบน้ำที่วางเรียงรายนับสิบยี่ห้อ นิ้วชี้ค่อยๆ ร่ายไปทีละขวดอย่างใจเย็น

“ตุบ” ทันทีที่แชมพูหนึ่งในนั้นหล่นลงที่พื้น หญิงสาวยืนหลับตาปี๋เพราะเสียงดังสนั่นลั่นห้อง

“นี่คุณทำอะไรในห้องน้ำผม” เสียงเข้มของคนน่ากลัวดังตามมาทันที

“แล้วผมยังไม่ได้ยินเสียงคุณเปิดน้ำเลยนะ จะช้าอีกนานไหม หรือจะให้เข้าไปช่วย”

“ไม่ต้องค่ะ” นันทิชารีบตะโกนตอบกลับทันที มืออีกข้างหันไปเปิดน้ำ แล้วคลำครีมอาบน้ำที่อยู่ใกล้มือสุดขึ้นมาใช้ เธอรีบใช้เวลาอาบน้ำให้สั้นที่สุด

ระหว่างนั้นแทนคุณเดินเข้ามาหยิบดอกไม้ช่อใหญ่ โยนลงในถังขยะทันทีอย่างไม่แยแส หลังจากอาบน้ำเสร็จ แทนคุณได้นำผ้าห่มและหมอนมากองไว้ที่พื้น ส่วนตัวเองหันเดินเข้าห้องน้ำไป

“จัดการเองแล้วกัน” เขาพูดทิ้งท้าย ก่อนที่หญิงสาวหันมองดูกองผ้า จัดการปูที่นอนแล้วทิ้งตัวลงนอน

“ตอนเด็กก็ดูน่ารักดีนะ ว่าแต่นิสัยเสียแบบนี้มาตั้งแต่เด็กเลยใช่ไหม” หญิงสาวหันไปถามรูปเล็กนั้น ก่อนจะข่มตาหลับลง

“คุณแทนคะ” เสียงเล็กเอ่ยเรียกชายหนุ่มที่นอนหลับสนิทอีกครั้ง เมื่อเวลาผ่านมาได้ค่อนคืน เป็นเสียงเรียกที่ทำให้ชายหนุ่มไม่อยากขานรับ

“คุณแทน” เธอเพิ่มเสียงขึ้นอีกครั้ง

“มีอะไรอีก คุณนี่มันขยันเรียกผมจริงๆ เลยนะ” เสียงของคนงัวเงียรำพึงขึ้นอย่างไม่พอใจ

“คุณแทนเบาแอร์หน่อยได้ไหมคะ ทิชาหนาว”

“ไม่มีทาง ถ้าเบา ผมจะนอนไม่หลับ” ชายหนุ่มพลิกตัวกลับมาพูดเสียงแข็ง

“ถ้าอย่างนั้นคุณแทนช่วยหาผ้าห่มให้ทิชาอีกผืนได้ไหมคะ”

“มีห้องอื่น ซึ่งตอนนี้ผมจะไม่ลุกไปไหนทั้งนั้น”

“ยายตัวแสบ ลุกจากที่นอนผมเดี๋ยวนี้”

“ฉันชื่อทิชาค่ะ ไม่ใช่ยายตัวแสบ” หญิงสาวเก็บความอัดอั้นไว้ไม่ไหวจนต้องระเบิดออกมา เขาเป็นเจ้านายที่มีนิสัยเอาแต่ใจตัวเองเป็นที่สุด

“นี่ผมจะทนคุณไม่ไหวอยู่แล้วนะ คุณเป็นใครแล้วผมเป็นใคร ไปอาบน้ำ อย่ามาต่อล้อต่อเถียงกับผม ผมไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณ”

“...” หญิงสาวลุกเดินตรงไปยังห้องน้ำโดยไม่ตอบโต้ชายหนุ่มให้เสียเวลา เธออยากกลับบ้านไปหาบิดาใจแทบขาด

“สวัสดีค่ะป้านา” ม่านฟ้ายกมือไหว้ทักแม่บ้านของแทนคุณอย่างสนิทชิดเชื้อ เมื่อพบกับป้านาที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารเช้าให้กับแทนคุณ ก่อนหญิงสาวจะยื่นโจ๊กให้กับแม่บ้าน

“สวัสดีค่ะคุณม่าน คุณแทนยังไม่ลงมาเลยค่ะ ให้ป้าไปเรียกไหมคะ” หญิงชราละจากการเตรียมอาหาร หันมาหยิบโจ๊กที่หญิงสาวส่งให้

“เดี๋ยวม่านโทรตามเองค่ะ” แม่บ้านหันมายิ้มอย่างใจดี ก่อนจะหันไปแกะถุงโจ๊กของโปรดเจ้านายแทน

“อ้าว คุณแทนมาแล้วค่ะ” ป้านาบอกม่านฟ้า ในขณะที่เธอกำลังกดโทรหาเขา หญิงสาวหันตรงไปหาแทนคุณพร้อมกับรอยยิ้ม แต่แล้วสายตาสะดุดกับหญิงแปลกหน้าที่เดินลงมาพร้อมกับแทนคุณ ร่างระหงเบิกตากว้าง พร้อมกับเสียงหวีดในหัวดังขึ้นจนเธอแทบยืนไม่อยู่ พยายามรวบรวมสติพลางกลั้นใจถามแทนคุณออกไปด้วยเสียงที่สั่นเครือ

“นั่นใครคะแทน” เสียงของม่านฟ้าทำให้ป้านาตกใจดวงตาเบิกกว้าง เมื่อเห็นนันทิชาลงมาจากห้องใหญ่ พร้อมแทนคุณ หญิงชราไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง แทนคุณไม่เคยพาผู้หญิงคนใดเข้ามาบ้านสักครั้ง นอกจากหญิงสาวที่ยืนตะลึงงันอยู่ด้านล่าง ป้านาได้แต่มองหน้านันทิชาที่ยืนหน้านิ่งไม่พูดไม่จา แล้วหันไปตั้งหน้าตั้งตาเก็บรายละเอียดจากปากคำเจ้านายของตนอย่างสนใจ