ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 33

“พนักงานที่ร้านน่ะ ผมให้เธอมาดูเอกสาร” แทนคุณข่มสีหน้าตอบนิ่งเฉย แม้จะตั้งตัวไม่ติด ก่อนจะค่อยๆ ก้าวเท้าเดินนำหญิงสาวลงมาช้าๆ

“ม่านมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ” เป็นครั้งแรกในชีวิตที่รู้สึกหวั่นใจว่าทุกคนในบ้านจะเข้าใจผิด เกี่ยวกับเด็กกะโปโลคนนี้ แต่แล้วภาพอันโหดร้ายของครอบครัวก็พลันแล่นเข้ามาตอกย้ำอีกครั้ง หัวใจที่หวั่นไหวกลับแข็งทื่ออีกครั้ง ต่อจากนี้จะไม่มีอะไรหยุดเขาได้ เขาจะไม่ยอมให้โอกาสนี้หลุดพ้นมือไป ทุกอย่างมันพึ่งเริ่มต้น เกมนี้มันพึ่งเริ่มต้นเท่านั้น

“เปล่าค่ะ ม่านแค่แวะเอาโจ๊กเจ้าเก่าของโปรดคุณมาให้คุณเท่านั้น แต่ไม่คิดว่า” สายตาของม่านฟ้าไม่ละจากนันทิชา แม้ปากเธอจะตอบคำถามเขา เธอยังคงแคลงใจเรื่องของหญิงสาวอีกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า แทนคุณแม้จะขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิงแต่เขาไม่เคยพาใครย่างกายเข้ามาภายในบ้านเช่นนี้ หากแต่ม่านฟ้าไม่แน่ใจนักเพราะว่าหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า ไม่ใช่รสนิยมของแทนคุณแม้แต่น้อย

“ม่าน คุณจำนันทิชาไม่ได้หรือ พนักงานที่สาขาใหม่ของผมไง” แทนคุณยิ้มอธิบาย เขาเดาสีหน้าของม่านฟ้าได้ว่าหล่อนคิดอะไรในเวลานี้ แล้วย่างเท้าเข้าไปหาเพื่อนสาวทำเหมือนว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเพียงเรื่องงานเท่านั้น

“พนักงานที่สาขาใหม่หรือคะ” ชายหนุ่มพยักหน้าช้าๆ ยังคงยิ้มให้กับม่านฟ้า เธอพยายามนึกย้อนกลับไปในวันนั้น แม้จะจำหน้าตาของพนักงานที่นั่นไม่ได้ แต่เธอก็พอจะเชื่อคำพูดของเขาอยู่บ้าง ด้วยเพราะลักษณะภายนอกของหญิงสาวอีกคน ที่ไม่ได้สวยน่าดึงดูดเหมือนคนที่ผ่านมา และสังเกตเห็นว่านันทิชาที่แต่งกายด้วยชุดทำงานของทางร้านจริงตามที่อ้าง

“เดี๋ยวทิชากลับเองค่ะ คุณแทนอยู่ต้อนรับคุณม่านนะคะ” หญิงสาวที่ยืนเงียบค้างอยู่บนบันได เห็นเป็นจังหวะรีบพูดสวนขึ้นมา เจ้าหล่อนคิดวิธีหาทางเลี่ยงเขา แววตาเป็นประกายนั้นจ้องมองไปยังเจ้านายหมายให้เขาอนุญาต

“ไม่ต้อง” แทนคุณเสียงแข็งสวนขึ้นที จนทำให้นันทิชาและป้านาสะดุ้งโหยง ม่านฟ้าขมวดคิ้วมองหน้าเพื่อนชายอย่างสงสัย เธอไม่เคยเห็นเขามีอารมณ์เกรี้ยวกราดเช่นนี้

“เดี๋ยวผมเสร็จธุระแล้ว ผมจะโทรหานะ” เขาพยายามปรับน้ำเสียงหันไปเจรจากับเพื่อนสาวคนสนิท เพื่อทำความเข้าใจกับม่านฟ้า และพยายามควบคุมสถานการณ์ทุกอย่างให้เป็นปกติ ก่อนที่จะหันไปเรียกนันทิชาให้ตามออกไป ม่านฟ้ามองตามนันทิชาจนลับตา แล้วหันไปเอาคำตอบจากป้าแม่บ้านที่ยืนตัวแข็งด้วยความตะลึงงันอยู่ที่โต๊ะอาหาร

“มะ ไม่ ต้องมองป้าแบบนั้นหรอกค่ะ ป้าเองก็รู้เท่าคุณม่าน” แม่บ้านส่ายหน้าไปมาสายตาเลิ่กลั่ก

“แปลกนะคะ แทนไม่เคยเป็นแบบนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” ม่านฟ้าพูดออกมาพร้อมกับสายตาที่ดูสับสน

รถสีขาวคันหรูของเจ้าของบริษัททวีศักดิ์ ผู้ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทแห่งนี้มาด้วยน้ำพักน้ำแรง เขาประสบความสำเร็จมากมายด้านงานธุรกิจ และเป็นที่ทราบกันดีว่าชายหนุ่มคนนี้เจ้าชู้ระดับเทพ มีผู้หญิงเข้ามาพัวพันมากมายนับไม่ถ้วน หญิงสาวบางคนมองเขาว่าน่าดึงดูด หากแต่บางคนเพียงแค่ได้ยินชื่อก็ส่ายหน้าหนี เพราะรับกับนิสัยข้อนี้ของเขาไม่ได้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่หลายคนไม่รู้นั่นคือ อาการนอนไม่หลับที่เป็นโรคประจำกายติดตัวมาตั้งแต่เด็ก รักษาอย่างไรก็ไม่ทุเลา สาเหตุเพราะภาพเหตุการณ์เลวร้ายในครั้งนั้นคอยตามหลอกหลอนไม่จบสิ้น

“ถ้าคิดจะทำงานรับเงินเดือนจากผม คุณมีหน้าที่แค่ฟังคำสั่งจากผม ไม่ได้มีหน้าที่มาย้อน” แทนคุณหันมาพูดเสียงเข้ม ดวงตาที่จ้องมองเธอทำให้หญิงสาวรู้สึกขนลุกจนบอกไม่ถูก แทนคุณรู้สึกโกรธจนแทบตั้งสติไม่อยู่ เธอเป็นทายาทของฆาตกรที่กล้ามาตีฝีปากเสมอเขา

นันทิชาเดินเข้าบ้านมาด้วยชุดพนักงานตัวเดียวกับเมื่อวาน และพบว่าผู้เป็นพ่อนั่งรออยู่บริเวณหน้าบ้าน ชายชราขยับตัวลุกขึ้น สายตาจับจ้องไปยังหญิงสาว

“มาแล้วหรือลูก” รอยยิ้มเหี่ยวย่นกล่าวทักเมื่อลูกสาวคนดีเดินเข้ามาหา นันทิชายิ้มตอบพลางเดินเข้าไปสวมกอดดังเช่นทุกครั้ง ทั้งสองสวมกอดกันด้วยความรัก ก่อนที่สายตาของชายชราเปลี่ยนไปเมื่อเห็นชายหนุ่มอีกคนเดินตามหลังนันทิชาเข้ามา เขาหรี่ตามองพบว่าเป็นชายหนุ่มคนเดิมที่เคยขับรถมาส่งลูกสาวเมื่อครั้งก่อน

“คุณคงเป็นเจ้านายของทิชาใช่ไหมครับ เชิญเข้ามานั่งก่อนครับ เชิญครับ” ผู้เป็นพ่อรีบเข้ามาจัดโต๊ะให้แทนคุณอย่างระวังด้วยกลัวจะเสียมารยาท เขาใช้ผ้าที่พาดบ่าปัดฝุ่นออกจากเก้าอี้สองถึงสามครั้ง หน้าตาเหี่ยวย่นของชายชราแสดงความดีใจเป็นอย่างมากที่ได้พบกับเจ้านายของลูกสาว

“เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาให้ครับ บ้านอาจไม่เรียบร้อยต้องขอโทษด้วยนะครับ” เจ้าของบ้านหลังโทรมลุกลี้ลุกลนเข้าไปในครัวทันที ใช้เวลาไม่นานชายชราเดินออกมาพร้อมกับแก้วน้ำด้วยรอยยิ้มที่แสนใสซื่อ เขายื่นน้ำให้กับชายหนุ่มอย่างระวัง ดวงตาเหี่ยวย่นมองแทนคุณด้วยความปลื้มใจ