ลูกเขยมังกร นิยาย บท 48
บทที่ 47 ฉาวโฉ่
“หลินหลันฉันไม่ได้จะมาปรึกษาหารือกับคุณหรอกนะ!” น้ำเสียงของซุนกุ้ยฟางเย็นลงและเห็นได้ชัดว่ามีการคุกคาม “ตอนนี้คุณไม่มีทางให้ถอยกลับแล้วและนี่คือวิธีการสุดท้ายของคุณ!”
“ถ้าคุณประมูลครั้งแรกของลูกสาวคุณได้สำเร็จ เมื่อถึงเวลาก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ คุณไม่ต้องออกแรง ไอ้ขยะเฉินเฟิงจะหย่ากับลูกสาวของคุณและออกไปจากตระกูลเสี้ย ในเวลาเดียวกัน คุณก็พบสามีที่ดีสำหรับลูกสาวของคุณด้วย เชื่อฉันเถอะ ผู้ชายที่ประมูลครั้งแรกของลูกสาวคุณได้จะไม่เลวร้ายไปกว่านั้นอย่างแน่นอน อย่างน้อยเขาก็แข็งแกร่งกว่าผู้ชายไร้ประโยชน์อย่างเฉินเฟิงร้อยเท่า!” ซุนกุ้ยฟางกล่าว
“แต่ถ้าเมื่อถึงตอนนั้นแล้วเมิ่งเหยาไม่มาล่ะทำอย่างไร?” ไม่พูดไม่ได้ คำพูดของซุนกุ้ยฟางมีเหตุผล การประมูลครั้งแรกของเสี้ยเมิ่งเหยา เหมือนกับการยิงนัดเดียวได้นกสองตัว แต่ปัญหาใหญ่ที่สุดคือหากเมิ่งเหยาไม่กลับมา นี่คือสิ่งที่หลินหลันกังวลมากที่สุด
“นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกว่าคุณต้องเดิมพันว่าสถานะของคุณในความคิดของลูกสาวของคุณนั้นสำคัญกว่าไอ้ขยะเฉินเฟิงหรือไม่ หากว่าเมื่อถึงเวลาแล้วเธอไม่มาเธอก็จะต้องเฝ้าดูคุณใช้ชีวิตครึ่งหลังในคุก คุณคิดว่าลูกสาวของคุณจะอกตัญญูหรือเปล่า?”
“อีกด้านหนึ่งคือมารดาผู้ให้กำเนิด อีกด้านหนึ่งสามีที่ไร้ประโยชน์ หลินหลันคุณไม่มีแม้แต่ความมั่นใจเลยหรือ?” ซุนกุ้ยฟางถามด้วยความหยิ่งผยอง
หลินหลันกัดฟัน ร่องรอยแห่งความมุ่งมั่นฉายในดวงตาของเธอ
“โอเค ฉันพนัน!” เธอไม่เชื่อว่าเธอทำงานหนักมากเพื่อเลี้ยงดูลูกสาวมานานกว่า 20 ปี แล้วเธอจะทิ้งเธอไปเพื่อคนไร้ประโยชน์ที่รู้จักเธอมาไม่ถึงสามปี!
ซุนกุ้ยฟาง ยิ้ม ในดวงตาของเธอปรากฏความสุขเล็กๆ เฉินเฟิง บอกได้เลยว่าคุณเป็นถังขยะที่ทำให้ฉันเคือง ไม่คาดคิดว่าเธอจะประมูลครั้งแรกของภรรยาคุณ!
“คุณประกาศให้โลกภายนอกรู้เลยว่าไอขยะเฉินเฟิงได้ออกจากตระกูลเสี้ยแล้วและในตอนนี้ก็ไม่ได้เป็นเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว”
“จากนั้นฉันจะให้ต้าจูนหาผู้ซื้อที่มีความสามารถในการประมูลครั้งแรกของเสี้ยเมิ่งเหยา ควรปกปิดเรื่องนี้ไว้อย่าให้เสี้ยเมิ่งเหยาและไอ้ขยะเฉินเฟิงนั้นรู้ ฉันกลัวว่าจะมีอะไรผิดพลาด หลังจากการประมูลสำเร็จคุณก็ค่อยส่งสัญญานั้นไปให้เสี้ยเมิ่งเหยา เมื่อถึงเวลาก็คอยดูกันว่าเธอจะมาหรือไม่!”
ซุนกุ้ยฟางจัดเรียงทุกอย่างไว้อย่างละเอียด เมื่อการประมูลของหลินหลันสำเร็จและผู้ซื้อชำระเงินแล้วทุกคนจะต้องดำเนินการเป็นขั้นตอนไป
ในเวลานั้น เสี้ยเมิ่งเหยาจะให้ครั้งแรกของเธอกับผู้ซื้อหรือเธอจะเฝ้าดู หลินหลันถูกส่งเข้าคุกจากนั้นเธอจะต้องแบกรับความอกตัญญูไว้ตลอดชีวิต ในมุมมองของซุนกุ้ยฟางเสี้ยเมิ่งเหยามีโอกาสสูงที่จะเลือกอย่างแรก!
การแลกครั้งแรกของตัวเองไม่เพียงแต่ช่วยแม่เท่านั้น แต่คุณยังสามารถแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยได้อีกด้วย!
ซุนกุ้ยฟางได้วางแผนไว้ ให้หลินต้าจูนหาคนซื้อประมูลครั้งแรกของเสี้ยเมิ่งเหยาและต้องแต่งกับเธอ
เมื่อเสี้ยเมิ่งเหยาได้เข้าสู่ครอบครัวที่ร่ำรวย หลินหลันจะกลายเป็นบ่อเงินบ่อทองของซุนกุ้ยฟาง มีให้ได้แบบไม่จำกัด!
หลินหลันได้ทำการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว บ่ายวันนั้นมีข่าวว่าเฉินเฟิงถูกขับออกจากตระกูลเสี้ยและข่าวนี้ว่อนไปทั่วเมืองชางโจวภายในเวลาอันรวดเร็ว
ทันใดนั้นถนนและตรอกซอกซอยของชางโจว ก็มีชีวิตชีวาและดูไม่ธรรมดา ข่าวเดลี่ชางโจวเขียนหัวข้อพิเศษสำหรับเรื่องนี้และตั้งชื่อหัวข้อว่า 《ชีวิตของลูกเขยจน！》
เขียนรายละเอียดเกี่ยวกับภูมิหลังของตระกูลเสี้ย ตลอดจนสถานะปัจจุบันของเสี้ยเมิ่งเหยา นอกจากนี้ยังมีรูปถ่ายของเสี้ยเมิ่งเหยาอีกหลายรูป เฉินเฟิงครอบครองหน้ากระดาษขนาดใหญ่ แต่สำหรับเฉินเฟิงแล้วข่าวเดลี่ชางโจวนั้นกลับเขียนถึงความดูถูกดูแคลนเขา
รูปถ่ายส่วนใหญ่ของเฉินเฟิงถ่ายตอนที่เขาไปส่งอาหาร การสวมเสื้อผ้าซอมซ่อและรูปร่างซูบโทรม เมื่อพิจารณาจากภาพถ่ายเฉินเฟิงไม่ได้แตกต่างอะไรกับแรงงานข้ามชาติเลย
อย่างไรก็ตามภาพถ่ายของเสี้ยเมิ่งเหยาแสดงให้เห็นถึงความสวยงามของเสี้ยเมิ่งเหยาอย่างเต็มที่ ทำให้คนมองแวบแรกก็รู้สึกถึงความตื่นตาตื่นใจ แม้ว่าจะเทียบกับดาราหญิงยอดนิยมในประเทศเธอเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใครเลย
“ใช่ หน้าของชายคนนั้นไม่อับอายบ้างหรือไง”
“แต่งงานสามปี ภรรยาก็ยังบริสุทธิ์อยู่นี่ไม่ใช่เรื่องแย่อีกต่อไป แต่ฉันว่าไอ้ขยะนี่จะต้องมีปัญหาแน่”
“น่าเสียดายที่ภรรยาของเขาสวยมาก สวยกว่าดาราหญิงในทีวีอีกแต่เธอไม่เคยลิ้มรสของผู้ชายเลย”
“มีอะไรน่าเสียดาย อีกไม่กี่วัน ตระกูลเสี้ยจะต้องหาชายที่เหมาะสมให้กับเสี้ยเมิ่งเหยา คราวนี้คงมองหาลูกเขยที่มีทรัพย์สินของครอบครัวอาจเกินห้าหรือหกพันล้าน”
“ก็พูดไป ไอ้ขยะเฉินเฟิงค่อนข้างน่าสงสาร เหมือนกับการดูแลภรรยาของคนอื่นเขาจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาคิดว่าภรรยาของเขานอนกับคนอื่น ฮ่าฮ่า”
“สมน้ำหน้า เขามีอะไรให้น่าสงสาร ถ้าฉันเป็นเขาฉันคงออกจากตระกูลเสี้ยไปนานแล้ว ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้ตระกูลเสี้ยต้องอับอาย”
ผู้คนเดินบนถนนต่างพูดถึงหัวข้อที่เกี่ยวกับเฉินเฟิงและเสี้ยเมิ่งเหยาสามารถพบเห็นได้เกือบทุกที่แน่นอนว่าทั้งชายและหญิงต่างดุด่าเฉินเฟิงโดยเฉพาะผู้ชายที่แทบรอไม่ไหวที่จะจัดการเฉินเฟิง
แต่หลายคนยังเห็นอกเห็นใจเฉินเฟิงเพราะรู้สึกว่าตระกูลเสี้ยทำเพื่อผลประโยชน์ของตน ทันทีที่เสี้ยเมิ่งเหยามีชื่อเสียงขึ้นมาตระกูลเสี้ยก็ขับไล่เฉินเฟิงออกไปซึ่งเป็นความเจ้าเล่ห์และทรยศ
อย่างไรก็ตามผู้คนจำนวนมากยังคงรู้สึกว่าตระกูลเสี้ยทำถูกต้องและยังปรบมือให้กำลังใจ ผู้คนที่อยู่สูงแล้วและน้ำที่ไหลต่ำ ขยะอย่าง เฉินเฟิงนั้นไม่คู่ควรกับเสี้ยเมิ่งเหยา
เขาทำอะไรให้เสี้ยเมิ่งเหยามีความสุข? รถไฟฟ้าที่ส่งอาหารของเขาน่ะเหรอ?
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...