บทที่ 665 ยอดเยี่ยม
“อืม”
ประมุขตระกูลจีพยักหัว แล้วพูดเตือนว่า “แต่คุณก็อย่าได้ประมาทศัตรู ชายหนุ่มคนที่ชื่อเฉินเฟิง สามารถฆ่าทายาทตระกูลจิ่งได้ นับว่าเป็นคนมีฝีมือ”
“อีกอย่าง ครั้งนี้ นอกจากคุณแล้ว สำนักกระบี่เทียนซาน พระพุทธเจ้าแห่งศาสนาพุทธภาคตะวันตก กับทายาทหวังอีเตาน่าจะต่างก็ออกสู่ยุทธภพ ไปชิงตำแหน่งตัวแทนเข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก”
“คุณปู่วางใจ ตัวแทนเข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก ผมต้องเอามาได้อย่างแน่นอน” สีหน้าจียุ่นยิ้มเย้ย รอยยิ้มเต็มไปด้วยความมั่นใจ “นอกจากนี้ ผมจะทำให้ศิลปะการต่อสู้ของตระกูลจี เป็นที่น่าเกรงขามในเวทีการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก”
……
ลาซาใต้เป็นเมืองแห่งศาสนาพุทธ เป็นหนึ่งในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของหวาเซี่ยตลอดจนชาวพุทธในโลก พระราชวังโปตาลาที่มีชื่อเสียงระดับโลก
พระพุทธศาสนาลาซาใต้เป็นพระพุทธศาสนาทิเบต เป็นที่รู้จักกันในนามพระพุทธศาสนาเหนือ กับพระพุทธศาสนาฮั่น พระพุทธศาสนาภาคใต้ รวมเรียกว่าพระพุทธศาสนาสามระบบ เป็นส่วนหนึ่งในพระพุทธศาสนามหายาน ใช้การถ่ายทอดลึกลับเป็นหลักสำคัญ
ตอนเที่ยง บนเขาไม่ทราบชื่อแห่งหนึ่ง ห่างจากลาซาใต้ร้อยกว่ากิโลเมตร คนหัวโล้นคนหนึ่ง เป็นชายหนุ่มในชุดดำ ดวงอาทิตย์อยู่บนศีรษะ หาฟืนมากองไว้ เตรียมที่จะจุดไฟ
ก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมง ในมือเขาถือก้อนหิน โยนฆ่านกตายไปห้าตัว หลังจากนั้นก็ถอนขนล้างให้สะอาด เตรียมปิ้งย่างมื้อใหญ่สักมื้อ
“ศีลสาม คุณผิดศีลอีกแล้วนะ”
หลังจากนั้นสักพัก ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังจุดไฟ เตรียมที่จะย่างนก พระภิกษุวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมเดินมาด้วยใบหน้าดำคล้ำ “คุณไม่เพียงฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ยังผิดศีลทาเนื้อสัตว์”
“พระภิกษุ คุณมาอีกแล้ว ผมบอกตั้งหลายครั้งแล้ว หากคุณไม่ชอบผม ก็ไล่ผมออกไปจากพระพุทธศาสนา ผมจะได้ไปทานอะไรอร่อยๆ แล้วก็ลองชิมผู้หญิงดูว่าเป็นอย่างไร” เมื่อได้ยินคำพูดของพระภิกษุวัยกลางคน และเห็นพระภิกษุวัยกลางคนกำลังเดินมา ชายหนุ่มพูดขึ้น พร้อมเอานกหลายตัวที่เสียบไม้เสร็จแล้ว วางบนไฟ “ผมจะบอกให้ ตอนนั้นผมถูกพวกคุณหลอกลวงให้เข้ามาในพระพุทธศาสนา ได้ทำลายท้องไส้จนหมดสิ้นแล้ว ประตูพระพุทธโดยทั่วไปล้ำลึกเท่าทะเล ตอนนี้ผมคิดแต่ว่าจะออกจากทะเลแห่งความทุกข์โดยเร็วที่สุดได้ยังไง”
“….”
ใบหน้าพระภิกษุวัยกลางคนยิ่งดำ หนังตรงหางตากระตุกอย่างแรง มุมปากบิดเบี้ยว ความรู้สึกนั้น อยากที่จะตบชายหนุ่มให้ตาย
ความจริงแล้ว หลายปีที่ผ่านมานี้ เขาเคยอยากที่จะไล่ชายหนุ่มออกไปจากพระพุทธศาสนาอยู่นับครั้งไม่ถ้วน และก็เคยคิดที่จะตบชายหนุ่มตายอย่างนับครั้งไม่ถ้วน แต่สุดท้ายก็อดทนไว้
เพราะ ชายหนุ่มเป็นประมุขพระพุทธเจ้าแห่งศาสนาพุทธภาคตะวันตก ปรมาจารย์พระพุทธศาสนาที่เป็นอาจารย์เทพคนนั้นเลือกมาเป็นทายาทด้วยตนเอง ใช้คำพูดของอาจารย์เทพคนนั้น พูดว่าชายหนุ่มมีพรสวรรค์ในด้านศิลปะการต่อสู้ที่ดีเยี่ยม และยังมีการตรัสรู้
สำหรับพรสวรรค์ในด้านศิลปะการต่อสู้ที่ดีเยี่ยมของชายหนุ่มนั้น พระภิกษุวัยกลางคนไม่มีอะไรจะพูด ความสามารถในด้านการฝึกศิลปะการต่อสู้นั้นมีสูงมาก อายุเพิ่งย่างเข้ายี่สิบแปดก็ถึงแดนหั้วจิ้งชั้นต้น
และในด้านการฝึกศิลปะการต่อสู้ของชายหนุ่มนั้น ไม่ต้องลำบากเลยสักนิด
ใช่ การที่ชายหนุ่มคนนี้ตกปลาสามวันตากแดดสองวันนั้นล้วนเป็นไปตามอารมณ์ สำหรับเขาแล้ว ในเมื่อเป็นถึงทายาทพระพุทธศาสนา ก็ต้องรักษาศีลไปพร้อมๆกับการฝึกศิลปะการต่อสู้
หากไม่เช่นนั้น ด้วยพรสวรรค์ของชายหนุ่ม หากตั้งใจฝึกฝนอย่างตั้งใจ ตอนนี้อย่างน้อยคงถึงแดนหั้วจิ้งชั้นกลาง เอาชนะจอมยุทธ์ในรุ่นเดียวกันได้อย่างสบาย
ส่วนที่บอกว่าชายหนุ่มมีการตรัสรู้....
เขาคิดไม่ออก คนคนหนึ่งที่ไม่เคยสวดมนต์ แม้กระทั่งคำภีร์ก็ไม่เคยอ่าน จะมีความเกี่ยวข้องกับการตรัสรู้ได้อย่างไร?
ยิ่งไปกว่านั้น ชายหนุ่มฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมาตั้งแต่เล็กจนโต งดเนื้อกับงดเหล้า?
หากไม่ใช่เพราะที่นี่กันดาร ภายในบริเวณสิบลี้ แม้แต่ไก่ตัวเมียสักตัวก็คงไม่มี เขายังสงสัยว่าชายหนุ่มจะผิดศีลทางเพศ เมื่อกี้ยังเพิ่งพูดว่าอยากลิ้มลองผู้หญิง ว่ารสชาติเป็นยังไง
ความดื้อรั้นต่างๆของชายหนุ่ม พระภิกษุวัยกลางคนไปพูดกับอาจารย์เทพพระพุทธเจ้าแห่งศาสนาพุทธภาคตะวันตกหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
อาจารย์เทพพูดว่า พระพุทธศาสนาไม่ได้อยู่ที่ภายนอก พระพุทธศาสนามีอยู่ภายในใจ
“….”
พระภิกษุวัยกลางคนไม่พูดอะไร สีหน้าแสดงท่าทีเต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างยิ่ง
เพราะเขาก็รู้ ศีลสามไม่ได้สนใจที่จะเป็นตัวแทน เข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก อยากที่จะไปท่องโลกคาวโลกีย์เท่านั้น
……
ในขณะเดียวกัน
ในป่าลึกทางตะวันตกเฉียงใต้แห่งหนึ่ง
“พัฟ....”
พร้อมกับไฟสีขาวกระพริบ หัวของหมีดำถูกดาบฟันขาดเป็นสองท่อน เลือดพุ่งออกมา เหมือนดั่งสายฝน
ชายหนุ่มเปลือยกายท่อนบนคนหนึ่ง อาบไปด้วยสายฝนโลหิต เปื้อนเลือดของหมีดำจนกลายเป็นสีแดง ดาบในมือกลับสว่างใสแวววาว ไม่มีเลือดเปื้อนติดเลยสักนิด
ฆ่าคนโดยไม่เปื้อนเลือด
ดาบในมือของเขามีชื่อว่าดาบซวนหยวน เป็นดาบล้ำค่าที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ
เขาชื่อฉู่เหอ เป็นทายาทตระกูลหวัง หวังอีเตาคัดเลือกมาเองกับมือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...