บทที่ 791 หมัดเจ้านรก
ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน บนเกาะไม่ทราบชื่อแห่งหนึ่ง
เมอร์ล็อตพาผู้คุ้มกันคนสนิทหลายคนเฝ้าตรงปากถ้ำแห่งหนึ่ง
ที่นี่เป็นหนึ่งในฐานของสภามืด เมื่อหลายปีก่อน ออกัสตัสชื่นชอบ จึงเปลี่ยนที่นี่เป็นที่เก็บตัวถือศีลลับของตนเอง 《หมัดเจ้านรก》ที่ทำให้องค์กรศิลปะการต่อสู้ตกตะลึงบรรลุขึ้นที่นี่
คนที่รู้จักฐานลับนี้ นอกจากตัวออกัสตัสแล้ว มีแค่เมอร์ล็อตที่เป็นคนสนิทและผู้คุ้มกันประจำตัวไม่กี่คนที่ออกัสตัสฝึกอบรมด้วยตนเองเท่านั้น
อย่างกะทันหัน ประตูถ้ำที่ถูกออกแบบมาพิเศษเปิดออก ออกัสตัสเดินออกมาจากด้านในด้วยสีหน้านิ่งสงบ
ทว่าเมอร์ล็อตกลับมีสีหน้าเป็นกังวล เหตุที่ครั้งนี้ออกัสตัสเก็บตัวถือศีลกะทันหัน เป็นเพราะตอนที่เขาลองพยายามบรรลุแดน พลังภายในของเขาปะทุขึ้นมากะทันหัน พลังภายในที่รุนแรงเหมือนม้าที่หลุดจากบังเหียน วิ่งวุ่นไปทั่วร่างกายออกัสตัส ทำให้เส้นเอ็นได้รับบาดเจ็บ ส่งผลให้เขาเกือบจะธาตุไฟเข้าแทรก ตัวระเบิดแล้วตาย
ออกัสตัสส่งสายตาปลอบโยนให้กับเมอร์ล็อต พูด:“ไม่เป็นอะไรแล้ว เส้นเอ็นที่ได้รับบาดเจ็บใช้ของล้ำค่าที่นายส่งมาให้รักษาจนหายดีแล้ว เส้นเอ็นมีความยืดหยุ่นมากกว่าเมื่อก่อน สามารถรองรับการทำงานของพลังภายในได้มากขึ้น อีกทั้ง ฉันรู้สึกเหมือนสัมผัสได้ถึงความยากลำบากที่ยอดฝีมือทุกคนคลั่งไคล้เพื่อมัน
ตอนนี้ออกัสตัสนึกคิดดูแล้ว รู้สึกกลัวเล็กน้อย หากเสี้ยวนาทีสุดท้าย ไม่ได้เม้มกัดฟันแน่น อดกลั้นกับความเจ็บปวดจากเส้นเอ็นที่ได้รับบาดเจ็บ พยายามข่มพลังภายในที่สูญเสียการควบคุม เกรงว่าตอนนี้ตัวของเขาคงจะแหลกเป็นชิ้นๆ ระเบิดและตาย
ในเวลาเดียวกันเขาก็โชคดี ครั้งนี้ในความโชคร้ายกลับพบเจอความโชคดี ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความยากลำบากของแดนเทพ
ได้รับคำตอบจากออกัสตัส ก้อนหินใหญ่ที่กดทับหัวใจของเมอร์ล็อตในที่สุดก็หายไป สีหน้ากังวลก็มองไม่เห็นแล้ว คิ้วที่ขมวดเป็นปมก็คลาย
"เมอร์ล็อต กงปุ่นเหย่อู่ โซโลและหงเทียนป้าพวกเขาสามคนทำตามคำแนะนำที่เราให้พวกเขาไหม?" ออกัสตัสถาม
"เรียนประธานสภา กงปุ่นเหย่อู่ โซโลและหงเทียนป้าพวกเขาสามคนล้มเลิกความคิดในการฆ่าเฉินเฟิงแล้วครับ ทั้งยังออกจากโรมในคืนวันนั้นด้วยครับ" เมอร์ล็อตตอบ
"อืม
"โชคดีที่เจ้าพวกโง่กงปุ่นเหย่อู่ โซโลและหงเทียนป้าไม่ได้ทำอะไรบุ่มบ่าม" ออกัสตัสถอนหายใจพร้อมกับพูด:“ถึงแม้สภามืดของเราไม่ได้กลัวเกรงความโมโหโกรธเคืองของคูเรียและหลัวเห้าเทียน แต่แผนการทดลองทางชีววิทยาพันธุกรรมของเราเข้าสู่ช่วงที่สำคัญ พวกเราไม่สามารถเสี่ยงเพราะเรื่องนี้ได้"
เมอร์ล็อตพยักหน้า "ประธานสภาครับ ผมรู้ หากในช่วงเวลาสำคัญนี้ พวกเราถูกคูเรียและองค์กรศิลปะการต่อสู้ที่หลัวเห้าเทียนอยู่จับตามองเพราะเรื่องของเฉินเฟิง ก็จะส่งผลต่อแผนการบรรลุแดนเทพของประธานสภา ถึงขั้นมีความเป็นไปได้ว่าอาจจะมีสงครามกับคูเรียและพวกหลัวเห้าเทียน สูญเสียยอดฝีมือของพวกเราสภามืด ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ไหน ล้วนไม่ส่งผลดีกับพวกเรา
ออกัสตัสมองเมอร์ล็อตอย่างชื่นชม:“วิเคราะห์ได้ถูกต้อง สมแล้วที่เป็นสมองของพวกเราสภามืด"
เมอร์ล็อตตกใจเล็กน้อยเพราะได้รับคำชื่นชม ทำความเคารพออกัสตัส:“ประธานสภาครับ ประธานชมกันเกินไปแล้วครับ พิจารณาการพัฒนาที่ยืนยาวขององค์กร เป็นสิ่งที่ผมควรทำ"
ออกัสตัสครุ่นคิดครู่หนึ่ง บอกวิธีการให้กับเมอร์ล็อต:“เอาแบบนั้น เขาถูกเฉินเฟิงทำให้แขนพิการไปข้างหนึ่งไม่ใช่หรอ? นายบอกกับเขาแทนฉัน ขอแค่เขายอมเป็นส่วนหนึ่งของพวกเราสภามืด รอให้การดัดแปลงพันธุกรรมสำเร็จ ฉันจะสั่งให้เจ้าหน้าที่เทคนิคฉีดยายีนเข้าไปในตัวเขา ให้แขนของเขาใช้ได้ดีกว่าเดิม ทำให้ความสามารถของเขาเพิ่มขึ้นอีกระดับ"
"ผมเข้าใจแล้วครับ ผมรู้แล้วว่าควรทำยังไง" หลังจากเมอร์ล็อตฟังออกัสตัสพูดจบ มั่นใจว่าจะสามารถชักชวนอาเธอร์มาเข้าร่วมสภามืดได้แน่นอน
เพราะถึงอย่างไรโลกใบนี้ ไม่มียอดฝีมือคนไหนไม่อยากจะแข็งแกร่งมากขึ้น? ขอแค่สามารถแข็งแกร่งมากขึ้น สิ่งที่จะได้รับก็มากขึ้น
ออกัสตัสพูดต่อ:“เฉินเฟิงที่ฆ่าวิลเลียม พวกเรายังไม่ต้องทำอะไรเขาก่อนพักหนึ่ง ตอนนี้เขาแสดงความสามารถของตนเองออกมา ในการประลองศิลปะการต่อสู้ ผิดใจกับหลายขั้วอำนาจ ต่อให้พวกเราไม่ลงมือ เขากระโดดโลดเต้นได้อีกไม่นาน ถึงขั้นที่ว่า จุดจบของเขา ต้องน่าอนาถกว่าศิษย์พี่ของเขาเย่หนานเทียนในตอนนั้นแน่นอน"
คำพูดของออกัสตัส เหมือนทำนายดวงชะตาชีวิตของเฉินเฟิงต่อจากนี้ จากที่เขามอง ความหยิ่งผยองของเฉินเฟิง ต้องทำให้หลายคนริษยา ไม่ช้าก็เร็วเขาต้องถูกฆ่าแน่ ดังนั้นออกัสตัสไม่จำเป็นต้องถือสาคนที่ใกล้จะตาย
ความตั้งใจทั้งหมดของเขารวมกันอยู่ที่บรรลุแดนเทพ นัยน์ตาออกัสตัสเป็นประกาย มองไปยังทิศทางประเทศหวาเซี่ย
เช้าตรู่ โลกทั้งใบสว่างจ้า แสงแดดสาดส่องผ่านก้อนเมฆ สาดลงมาบนท้องถนนโรมด้วยความอบอุ่น ทำให้สิ่งปลูกสร้างโบราณที่มีประวัติยาวนาน ทำให้คนรู้สึกอิ่มเอมใจขึ้นมา
เวลาประมาณเก้าโมงเช้า เครื่องบินชั้นธุรกิจบินจากหวาเซี่ยมายังโรมโดยเฉพาะ ลงจอดอย่างตรงเวลาที่สนามบินอูมิชิโน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...