“กุญแจ?”
เห็นข้อความที่เหย้ซูหลิงส่งมา เย่เซิ่งเทียนค่อนข้างเข้าใจแผนการของสรวงสวรรค์แล้ว
“มิน่าล่ะทางฝั่งสรวงสวรรค์นั่นไม่ยอมลงมืออยู่ตลอด”
เพียงแค่เย่เซิ่งเทียนคิดไม่เข้าใจว่า เป้าหมายที่แท้จริงของทางฝั่งสรวงสวรรค์คืออะไร
เริ่มจากทำลายตระกูลเซียว สรวงสวรรค์มีโอกาสที่จะลงมือกว่านับไม่ถ้วน แม้ว่าเป็นตอนนี้ ขอเพียงแค่ทางฝั่งสรวงสวรรค์ยินยอม เขาก็ไม่มีที่ว่างให้โต้กลับเลยด้วยซ้ำ
อย่าว่าแต่มหาพญาเทพ แม้ว่าเทพอาวุโสสี่ทิศนั่นลงมือเมื่อไหร่ก็ตาม ก็จับเขาได้
แต่สรวงสวรรค์ไม่ได้ทำแบบนี้ ตั้งแต่ที่เขาเริ่มบำเพ็ญตนจนถึงตอนนี้ ทางฝั่งสรวงสวรรค์สร้างความกดดันให้เขาอยู่ตลอด
เมื่อก่อนเขาคิดว่า เงื่อนไขของทางฝั่งสรวงสวรรค์นั้นคือมวลสารทิพย์แต่หลังจากที่วิญญาณหอคอยพูดว่าวัตถุเทพไม่ได้มีประโยชน์อะไร เขาก็สงสัยเป้าหมายที่แท้จริงของทางฝั่งสรวงสวรรค์นั่นว่าคืออะไร
ข้อความที่เหย้ซูหลิงส่งมา กลับว่าทำให้เขามีเบาะแสแล้วเล็กน้อย
ดูเหมือนว่า แหล่งที่มาทั้งหมด ล้วนแต่อยู่ที่ฝั่งวิหารปีศาจ
ภายใต้การคาดเดาของเหย้ม่อ และความสงสัยของเขาพิสูจน์ยืนยันซึ่งกันและกัน พิสูจน์ว่าสรวงสวรรค์มีเป้าหมายอื่น
สิ่งที่เรียกว่ามวลสารทิพย์ เป็นข้ออ้างทั้งนั้น
เป้าหมายที่แท้จริง ก็เพื่อบีบให้เขาถึงทางตัน หลังจากนั้นให้เขาไปวิหารปีศาจ
ทางฝั่งวิหารปีศาจนั่น มีอะไรกันแน่?
ทำให้สรวงสวรรค์ใช้วิธีการมากมายเช่นนี้อย่างไม่ลังเล วางแผนร้ายต่างๆนาๆบีบบังคับให้เขาเดินมาถึงขั้นนี้?
ทางฝั่งสรวงสวรรค์นั้นคิดอยากจะได้ของอะไรกันแน่?
แม้ว่ารู้เป้าหมายที่แท้จริงของทางฝั่งสรวงสวรรค์นั้น แต่เย่เซิ่งเทียนก็ไม่มีวิธีการอื่น
ข้อมูลไม่สมมาตรกัน ทำได้เพียงถ่วงความเจริญก้าวหน้าไปทั่วทุกที่
และทางฝั่งตระกูลลี้ลับ กลับว่าซ่อนเร้น แม้ว่าเป็นตระกูลเหย้ ก็ปิดบังเพราะว่ากลัวคนอื่นจะรู้เข้า
ตอนนี้หวังเซียวเซียวที่มีพละกำลังสูงสุดทางฝั่งเขา กลับไม่ได้รู้อะไรมากมาย
“เป็นการเริ่มต้นที่ไม่ดีจริงๆ!”
เย่เซิ่งเทียนส่ายหน้าอย่างจนใจ เริ่มต้นก็เป็นการเริ่มต้นที่ไม่ดี
แต่ไม่มีทางเลือกอื่น แม้ว่าเป็นการเริ่มต้นที่ไม่ดี ก็จะต้องทำต่อไป
ไม่ถึงตอนสุดท้าย ก็ไม่มีใครรู้ว่าผลลัพธ์คืออะไร
ถ้าหากจัดตั้งสมมตินี้ขึ้นมา งั้นเป้าหมายอื่นๆของมหาพญาเทพ โดยพื้นฐานก็ชัดเจนพอแล้ว
ถ้าไม่ได้เกี่ยวข้องกับโลกนรก ก็เกี่ยวข้องกับสำนักของจักรพรรดิตงเยี่ย
สรุปแล้ว นี่ต่างหากที่เป็นเป้าหมายที่แท้จริงของเขา!!!
คิดมาถึงตรงนี้ เย่เซิ่งเทียนรู้สึกว่า เป็นไปได้ที่ตัวเองจะคาดเดาความจริงได้แล้ว
ส่วนข้อสันนิษฐานสำหรับการมีอยู่จริงของจักรพรรดิตงเยี่ยนั้น ไม่ว่าเป็นจักรพรรดิตงเยี่ยหรือเปล่า เรียกชื่อแบบนี้หรือเปล่า ขอเพียงแค่เป็นการมีอยู่เช่นนี้ ก็สามารถพูดอธิบายทุกอย่างนี้ได้ชัดเจนทั้งหมด
เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงความฝันนั้นที่ตัวเองฝันถึงสองครั้งในตอนที่สลบไป
ความฝันทั้งสองคนนี้ล้วนเป็นฉากเซ่นไหว้ ครั้งที่สองเขาก็เห็นตัวเองในโลงศพที่มืดมิด เหมือนจริงอย่างมาก
สิ่งของเหล่านี้ มีความเป็นไปได้ที่จะบอกใบ้อะไรบางอย่างท่ามกลางความมืดสลัว เพียงแค่ต้องการให้ตัวเองไปพิสูจน์ยืนยันทีละอย่าง
“วิหารปีศาจ แกแอบซ่อนความลับอะไรไว้กันแน่?”
เย่เซิ่งเทียนมาถึงตีนภูเขาไท่ซาน ที่นี่ไม่มีนักท่องเที่ยวแล้ว
หลังจากที่หยางทาวรู้เรื่องเกี่ยวกับวิหารปีศาจเหล่านี้ ก็ออกคำสั่งปิดภูเขาไท่ซานแล้ว
เมื่อเกิดเรื่องวุ่นวาย นั่นเป็นสิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปรับผิดชอบไม่ไหว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...