Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 1042

“สนามรบแห่งทวยเทพอยู่ที่เนินเขาคุณหลุน วิหารปีศาจอยู่ที่สนามฝึกไท่ซาน สองที่นี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสิ่งที่สัมผัสและมองเห็นได้ ผนึกที่ปิดเหล่านั้นในตอนนี้ล้วนแต่เริ่มคลาย เหล่าสำนักอื่นๆเหล่านั้น ก็กำลังจะปรากฎออกมาแล้ว”

กลุ่มบุคคลลึกลับมาถึงแล้ว

บนตัวของพวกเขาล้วนแต่นำมาซึ่งลมหายใจที่คร่ำครึบางๆ

เห็นได้ชัดว่าเพิ่งจะตื่นขึ้นมาได้ไม่นาน

ข่าวคราวของการเปิดใช้วิหารปีศาจ ทำให้พวกเขาเหล่านี้ตื่นตัวแล้ว

“เย่เซิ่งเทียนแน่ใจเหรอว่าจะเปิดสถานที่แห่งนั้นได้？ถ้าหากว่าเปิดไม่ได้ พวกเราไม่สามารถนอนหลับลึกได้อีก พวกเราก็มีเวลาเหลือไม่เท่าไหร่แล้ว ”

มีคนพูดถาม

ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความกังวล

ถ้าหากว่าการทดลองของสรวงสวรรค์ในครั้งนี้ไม่สามารถสำเร็จได้ งั้นสำหรับพวกเขาแล้ว ก็เดินไปถึงตอนจบของชีวิตแล้ว

“วางใจเถอะ ทางฝั่งสรวงสวรรค์พูดแล้ว ครั้งนี้จะสำเร็จแน่นอน เย่เซิ่งเทียนไม่มีปัญหา บางทีเขาก็อาจจะคาดเดาบางอย่างได้แล้ว แต่นี่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออะไรทั้งนั้น”

อีกคนหนึ่งพูดอย่างสงบนิ่ง

“เหอะๆ ไม่ว่าครั้งนี้จะสำเร็จได้หรือไม่ สำหรับพวกเราแล้วมันคือโอกาสครั้งสุดท้ายแล้ว แม้ว่าไม่ตื่น อายุขัยของพวกเราก็จะหมดสิ้น ก็จะยุติท่ามกลางการนอนหลับลึก”

บางคนถอนหายใจอย่างจนใจ

แม้ว่าตอนนี้ตื่น ก็ไม่ใช้โอกาสที่ดีที่สุด

แต่พวกเขาก็ไม่มีเวลาว่างแล้ว

คนที่ตื่นเร็วที่สุด จะต้องเสียเปรียบแน่นอน

แต่ว่านะ ถ้าหากครั้งนี้สามารถคว้าสิ่งของเหล่านั้นจากวิหารผีมาได้ หาโอกาสกลายเป็นเทพ งั้นก็เป็นโอกาสที่ดี

โลกแห่งสงครามใหญ่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น ใครแย่งโอกาสมาได้ก่อนก็จะได้เปรียบ

ใครๆต่างก็รู้ว่ามหาพญาเทพมีเจตนามุ่งร้ายแน่นอน แต่ไม่มีทางเลือกอื่น นี่เป็นกลยุทธ์เปิดเผย

“สนใจอะไรมากมาย อยากตายก็ตายไม่ได้อยากมีชีวิตก็ไม่ได้ ตอนนี้มีโอกาสแล้ว หรือว่าจะแย่กว่ารอความตายงั้นเหรอ？”

ทุกประโยค ล้วนแต่เผยความไม่แยแสของคนเหล่านั้นที่มีโลกมนุษย์

ในทุกประโยค ล้วนแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยเจตนาฆ่า

เป้าหมายของพวกเขา ก็คือเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอดต่อไป กลายเป็นเทพได้

ส่วนคนทั่วไปเหล่านั้น สำหรับพวกเขาแล้ว ตายแล้วก็แค่ตาย ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร

“ชีวิตคนต่ำต้อยเหมือนหญ้าไง คนธรรมดาทั่วไป ราวกับวัชพืช ตายแล้วก็งอกขึ้นใหม่ ฆ่ามาตายสักที ในตำนานเล่าว่าภัยพิบัติครั้งนั้น ทำให้คนเสียชีวิตไปกว่า90เปอร์เซ็นต์ ตอนนี้ยังคงต้องเติบโตขึ้นมาอีกไม่ใช่เหรอ？ยิ่งไปกว่านั้น พวกมดเหล่านี้ ไม่ใช่แค่ผืนแผ่นดินใหญ่นี้ นอกจากนั้นผืนแผ่นดินใหญ่อื่นๆก็มีจำนวนเยอะมาก ตายไม่หมดไม่สิ้นสักที”

บางคนพูดอย่างเลือดเย็นไร้ซึ่งความปรานี

ในคำพูดของเขา คนธรรมดาเหล่านั้นก็คือวัชพืช ตายไปก็งอกงามขึ้นมาใหม่ได้

นี่เป็นคนที่ดูถูกคนอื่นเห็นคนอื่นต่ำต้อยอย่างกับดอกหญ้า และพละกำลังของพวกเขาเป็นการใช้อำนาจบาตรใหญ่อย่างไม่มีเหตุผล คนที่อ่อนแอที่สุดก็คือผู้แข็งแกร่งแดนทะลุเทพแปดวัง

และก็มีเพียงกลุ่มคนเหล่านี้ของพวกเขา ถึงจะบ้าคลั่งกับการกลายเป็นเทพ

มีกลุ่มคนแบบนี้อยู่ เย่เซิ่งเทียนคิดอยากจะทำสำเร็จ ยากกว่าทะยานขึ้นสู่ฟ้า！