Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 325

นายหญิงใหญ่หวางกลัวจนขวัญกระเจิง และกรีดร้องว่า: "อย่าฆ่าฉัน เจ้าเทพ อย่าฆ่าฉัน คุณจะฆ่าฉันไม่ได้ ฉันเป็นย่าของหวางซี ฉันเป็นย่าของหวางซี คุณฆ่าฉันจะทำให้นายชื่อเสียงฉาวโฉ่ คุณอย่าฉันนะ คุณได้โปรดอย่าฆ่าฉัน"

ยิ่งคนอายุมากเท่าไหร่ก็ยิ่งกลัวความตายมากขึ้นเท่านั้น นายหญิงใหญ่หวางก็ไม่มีข้อยกเว้น

ยายแก่ที่ชั่วร้ายอย่างยิ่งคนนี้ ในที่สุดก็รู้จักกลัวสักที!

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความตาย ยายแก่ที่ไม่มีขอบเขตคนนี้ ยายแก่ที่ชั่วร้ายยิ่งกว่าศัตรู กลัวแล้ว หวาดหวั่นแล้ว

ตอนนี้ ในที่สุดเธอก็นึกได้ว่าตัวเองเป็นย่าของหวางซี ตอนที่ทรมานหวางซีอย่างไม่จบสิ้น เธอไม่เคยคิดว่าหวางซีเป็นหลานสาวแท้ๆของตัวเอง!

ตอนที่ใกล้จะตาย ถึงได้นึกขึ้นได้ว่า หวางซีเป็นหลานสาวของตัวเอง!!

ตอนนี้เธอรู้ว่าหวางซีเป็นหลานของตัวเอง เมื่อก่อนยึดครองบริษัทตอนที่รังแกเด็กกำพร้าหญิงม่ายและทารุณซือซือ เธอไม่เคยคิดว่าทั้งครอบครัวของหวางซีเป็นคนในครอบครัวเลยนะ?

ไม่มี!

ไม่เคยมีมาก่อน!

เย่เซิ่งเทียนมองดูเธออย่างเยือกเย็น ทันใดนั้น เข็มสามเข็มที่บางราวกับขนวัวก็หลุดออกจากในมือ พุ่งไปทางนายหญิงใหญ่หวางกับหวางหงและหวางเอี๋ยนทั้งสามคน

รอยยิ้มเหมือนปีศาจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา และพูดอย่างเยือกเย็นน่ากลัวว่า: "ในบรรดาทั้งสามคนของพวกแก มีเพียงคนหนึ่งที่สามารถอยู่รอดชีวิตได้!"

นายหญิงใหญ่หวาง เหมือนกับเห็นผีล่อให้หลง ดูกระวนกระวาย คุกเข่าคารวะกับพื้นอย่างไม่หยุดยั้ง: "อย่าฆ่าฉัน ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันเป็นย่าของหวางซี ฉันเป็นย่าของหวางซี เจ้าเทพ ยกโทษให้ฉันด้วย ฉันผิดไปแล้ว ฉันรู้ตัวว่าผิดไปแล้วจริงๆ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย"

เย่เซิ่งเทียนกลับไม่อยากที่จะมองพวกเขาอีก

นายหญิงใหญ่หวางคำรามอย่างบ้าคลั่ง: "เจ้าเทพ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย นายฆ่าหวางหง นายฆ่าหวางเอี๋ยน พวกเขาสองคนสมควรตาย ใช้ชีวิตของพวกเขาสองคนมาแลกกับชีวิตของฉัน ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้ว ฉันใช้ชีวิตของพวกเขาสองคนมาแลกกับชีวิตของฉัน ฉันอยู่ได้อีกไม่กี่ปีแล้ว คุณอย่าได้ฆ่าฉันเลย อย่าฆ่าฉันเลยนะ"

"หงเอ๋อร์ เอี๋ยนเอี๋ยน พวกแกไปตายซะสิ พวกแกตายย่าก็มีชีวิตอยู่รอดได้"

เย่เซิ่งเทียนแค่รู้สึกว่าพวกเขาน่ารังเกียจอย่างยิ่ง น่าขยะแขยงจนเขาอยากจะอาเจียน!

ตระกูลหลี่ที่เกาะดาว หลี่เย่าจู่เพื่อที่จะปกป้องคนในครอบครัวของตัวเอง ร้องขอความตายจากระยะทางที่ยาวไกล หวังแค่ว่าใช้ทรัพย์สินของครอบครัวทั้งหมดและใช้ชีวิตของเขากับลูกชายคนรอง แลกกับชีวิตที่เหลือของคนอื่นในตระกูลหลี่

ในที่สุด เย่เซิ่งเทียนก็ปล่อยตระกูลหลี่ไป

แต่ทั้งสามคนที่อยู่ตรงนี้ กลับไม่ได้คิดว่าอีกสองคนเป็นคนในครอบครัวเลยสักนิด หวังแค่ว่าใช้ชีวิตของอีกสองคน แลกกับชีวิตของตัวเอง

ทันใดนั้น นายหญิงใหญ่หวางพุ่งเข้าไปในบ้าน ตอนที่ออกมาในมือยังถือมีดทำครัวไว้เล่มหนึ่ง

"หงเอ๋อร์ เอี๋ยนเอี๋ยน อย่าโทษฉัน มีแค่พวกแกตายฉันถึงจะรอดชีวิตได้ ฉันไม่อยากตาย อย่าโทษฉัน ฉันกำลังช่วยให้พวกแกหลุดพ้น พวกแกเจ็บปวดขนาดนี้ ฉันเห็นใจพวกแก กำลังทำความดีอยู่ กำลังช่วยเหลือพวกแกอยู่"

นายหญิงใหญ่หวางคว้ามีดทำครัว ในดวงตาหลงเหลือเพียงความบ้าคลั่ง และความเห็นแก่ตัว เดินไปทางหวางหงและหวางเอี๋ยนที่กำลังเจ็บปวดอย่างมากอยู่บนพื้น