Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 326

"อีแก่ แก แกจะฆ่าฉัน แกจะฆ่าฉัน!! ฉันเป็นลูกชายของแก ฉันเป็นลูกชายของแก แกจะฆ่าฉันเหรอ?!!"

หวางหงกรีดร้อง เพราะว่าความเจ็บปวดของร่างกาย ใบหน้าบิดเบี้ยวอยู่ด้วยกัน

แต่ว่า เมื่อเขาเห็นแม่แท้ๆของตัวเอง เดินโซเซถือมีดทำครัวเข้ามา ในสายตาเผยให้เห็นความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ มองดูแม่แท้ๆของตัวเองด้วยความไม่เชื่อ!

"ฉันเป็นลูกชายของแม่ เรื่องราวทั้งหมดที่ผมทำ ก็เป็นคำสั่งของแม่ แม่เป็นคนเห็นด้วยเอง ตอนนี้ แม่จะฆ่าผม แม่จะฆ่าลูกชายของตัวเอง!!!"

"หงเอ๋อร์ แกไปตายซะ พวกแกไปตายซะ ฉันต่างหากที่จะรอดชีวิต แกก็กตัญญูต่อฉันอีกครั้งเถอะ แกเป็นลูกชายของฉัน ฉันฆ่าแกเป็นสัจธรรมที่ถูกต้อง ชีวิตของแกเป็นของฉัน แกก็กตัญญูต่อฉันสักพักเถอะ"

ในดวงตาของนายหญิงใหญ่หวางเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งแล้ว มีดทำครัวในมือ และฟันลงไปอย่างโหดร้าย

เธอ ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว!

คนเป็นแม่เหมือนกัน หมิงยู่เพื่อให้เย่เซิ่งเทียนมีชีวิตอยู่รอดต่อไป ใช้ร่างกายที่อ่อนแอมีบาดแผลของตัวเอง ขวางมีดของหมิงฮุยไว้ เธอใช้ชีวิตของตัวเอง มาแลกกับโอกาสรอดชีวิตให้กับลูกชาย!

จนกระทั่งตายก็ไม่เสียใจ!

เป็นผู้อาวุโสเหมือนกัน หลี่เย่าจู่มาร้องขอความตายจากระยะทางไกล ก็เพื่อที่จะสามารถรักษาชีวิตคนที่เหลืออยู่ในตระกูลหลี่!

คนเราไม่ว่าเหี้ยมโหดแค่ไหนก็ไม่ทำร้ายลูกของตนเอง!

และนายหญิงใหญ่หวาง ปีนั้นเพื่อผลประโยชน์แค่เล็กน้อย ทำให้ลูกชายของตัวเองตาย ทรมานหลานแท้ๆของตัวเองอย่างไม่หยุดยั้ง ขนาดอายุสองขวบอย่างซือซือก็ไม่เว้น!

ตอนนี้ ก็เพื่อให้ตัวเองสามารถที่จะรอดชีวิตได้ เอามีดทำครัว ฟันใส่ลูกขายแท้ๆของตัวเอง และหลานสาวแท้ๆ!!

"อีแก่ แกต้องไม่ตายดี แกต้องไม่ตายดี!! แกต้องได้รับกรรม แกไม่คู่ควรเป็นแม่ แกไม่คู่ควร!! แกทำให้เจ้ารองตาย ตอนนี้ก็จะฆ่าฉันอีก แกต้องไม่ตายดี!!!"

หวางหงด่าสาปแช่งอย่างไม่หยุด นายหญิงใหญ่หวางฟันลงไปอย่างไม่หยุดยั้ง และพูดอย่างวิปริตว่า: "แกตายซะ ลูกชาย หงเอ๋อร์ แกตายซะ แกรีบตายซะสิ แกตายฉันก็จะรอดชีวิตได้ แกตายฉันก็จะอยู่ได้"

หวางหงเสียชีวิต ท่ามกลางเสียงกรีดร้อง และเขาไม่มีกำลังที่จะต่อต้านด้วยซ้ำ

นายหญิงใหญ่หวางเต็มไปด้วยเลือด ก็เดินไปทางหวางเอี๋ยน ไม่สนว่าหลานสาวของตัวเองจะขอร้องยังไง ด่าสาปแช่งยังไง กรีดร้องยังไง มีดทำครัวในมือก็ยังคงถูกสับลงไป

"เจ้าเทพ ฉัน ฉันสามารถที่จะอยู่รอดได้ ตอนนี้ก็เหลือเพียงฉันคนเดียว ฉันสามารถมีชีวิตอยู่รอดได้"

นายหญิงใหญ่หวางคุกเข่าลงกับพื้น ในดวงตามีเพียงความบ้าคลั่ง

เย่เซิ่งเทียนรู้สึกขยะแขยงในใจ เผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ และกระซิบว่า: "คนเลวที่ไร้มนุษยธรรมอย่างแก แกคิดว่าฉันจะปล่อยให้แกอยู่รอดเหรอ? ขนาดลูกชายกับหลานสาวของตัวเองก็ฆ่าได้ แกคู่ควรที่จะเป็นมนุษย์เหรอ? นี่เป็นเพียงการทดสอบครั้งหนึ่งของพวกแก ตราบใดที่พวกแกสามารถที่จะตายแทนอีกฝ่ายได้ ฉันก็จะปล่อยพวกแกทั้งสามคนไป แต่ว่า แกเลือกตายทางเดียว!"

นายหญิงใหญ่หวางก็ทรุดตัวลงกับพื้น และกรีดร้องอย่างแรงว่า: "แก แกหลอกฉัน แกหลอกฉัน เย่เซิ่งเทียน ไอ้ปีศาจอย่างแก ไอ้ปีศาจอย่างแก แกหลอกฉัน!"

เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างชั่วร้าย: "ถูกต้อง ฉันก็คือปีศาจ ฉันก็คือปีศาจในใจของพวกแก ก็คือผลกรรมของพวกแก!"

"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก อีกสามวัน แกจะหัวใจวายตาย"

"ไม่มีใคร สามารถที่จะตรวจสอบได้!"

"นี่ เป็นผลกรรมของพวกแก!"