Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 807

พ่อบ้านส่ายหัวไปมา“ไม่รู้ว่าเหมือนกันครับว่าเกิดอะไรขึ้น กำลังตรวจสอบกันอยู่ ระบบสื่อสารอาจจะมีปัญหาน่ะครับ”

ฉินมิ่งพยักหน้า“รีบตรวจสอบให้เร็วที่สุด”

แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ ตระกูลฉินหลบซ่อนอยู่ในที่ลับมานานหลายปี ไม่เคยมีใครหาเจอมาก่อน

เป็นเวลานานแล้วที่เขาซ่อนตัวคอยปั่นสถานการณ์อยู่เบื้องหลัง ไม่ทุกข์ไม่ร้อนมานาน ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลฉินยังมีค่ายกลขนาดใหญ่ ไม่มีคนหาเจออย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้ฉินมิ่งไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ

เขาไม่เคยคิดว่าสายเลือดของตระกูลฉินแห่งฉางอานจะหักหลัง

และในเวลานี้เอง จู่ๆเสียงสัญญาณก็ดังแจ้งเตือน

“เกิดอะไรขึ้นอีกแล้ว？”

ในที่สุดฉินมิ่งก็รู้ว่ามีอะไรผิดปกติไป เขารู้ตัวในทันทีว่า มีปัญหาในช่วงรอยต่อระหว่างที่กำลังจะฆ่าเย่เซิ่งเทียน เป็นไปได้ไหมว่ามีคนมาสร้างปัญหาให้เขา？

หรือว่าเป็นคนของตระกูลลี้ลับ？

แต่เขายังไม่ทันได้คิดอะไร ก็ได้ยินเสียงคำรามดังขึ้น“ฉินมิ่ง ฉันเย่เซิ่งเทียนมาแล้ว ไสหัวออกมารับความตายซะ！”

ฉินมิ่งตกตะลึง เย่เซิ่งเทียน？

นี่เป็นไปได้ยังไง？

หรือเหล่าคนเหนือโลกีย์หลายสิบคนไม่สามารถฆ่าเขาได้？

ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น？

เย่เซิ่งเทียนยังไม่ตาย？

แถม ฝั่งของหยูไห่ไม่มีข่าวอะไรออกมาเลยหรอ？

แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาครุ่นคิด เขารีบเดินออกมา

ตอนนี้ คฤหาสน์ของตระกูลฉินวุ่นวายมาก มีแต่การคำรามตะโกนฆ่ากัน

บุกเข้ามาแล้ว！

ค่ายกลพรางหุบเขาล่ะ？

ทำไมถึงไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย？

หรือค่ายกลพรางตาถูกคนทำลายไปแล้ว？

ความคิดนี้แวบเข้ามา เขามองร่างของเย่เซิ่งเทียนอยู่ไกลๆ

เย่เซิ่งเทียนยังไม่ตาย！

เขาบุกเข้ามาถึงที่แล้ว！

ภายในใจของฉินมิ่งเกิดความรู้สึกหวาดกลัว คนเหนือโลกีย์สิบกว่าคนยังไม่สามารถฆ่าเย่เซิ่งเทียนตายได้ หรือว่า ความสามารถของเย่เซิ่งเทียนมันเกินกว่าคนเหนือโลกีย์ไปแล้ว？

วิชาของแดนเหนือโลกีย์ถูกตระกูลลี้ลับผูกขาดไปแล้วไม่ใช่หรอ？ทำไมเย่เซิ่งเทียนถึงได้มีความสามารถแบบนี้ล่ะ？

สามารถฝ่าวงล้อมของคนเหนือโลกีย์สิบกว่าคนออกมาได้ สิ่งเดียวที่เขาคิดได้ก็คือเย่เซิ่งเทียนได้ก้าวข้ามขอบเขตของแดนเหนือโลกีย์ไปแล้ว ทะยานไปถึงแดนลอยเมฆ！

ความสามารถของเขาเป็นเพียงระดับเทพบู๊เท่านั้น แต่เย่เซิ่งเทียนอาจจะถึงขั้นแดนลอยเมฆ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ด้วยซ้ำ！

“เย่เซิ่งเทียน มีอะไรเจรจากันได้นะ เราแลกเปลี่ยนกันหน่อยเป็นไง？กำจัดตระกูลฉินของฉันนายไม่ได้รับประโยชน์เท่าไรหรอกนะ”

เขารู้ดีว่าหนีไม่พ้นแล้ว ในทางกลับกันฉินมิ่งเริ่มสงบลง

เย่เซิ่งเทียนกับหยางทาวพวกเขาสองคนอยากต่อกรกับตระกูลเก่าแก่ผู้ดี ขอแค่คนให้ความร่วมมือกับพวกเขา ก็จะสามารถรักษาตระกูลฉินไว้ได้

“แลกเปลี่ยน？ตอนนี้แกมีสิทธิ์มาแลกเปลี่ยนอะไรกับฉันงั้นหรอ？”

เย่เซิ่งเทียนหัวเราะอย่างเย็นชา

ตอนนี้ ทั้งคฤหาสน์ของตระกูลฉินวุ่นวายมาก คนเหนือโลกีย์ของตระกูลฉินถูกฆ่าไปหมดแล้ว ถึงตอนนี้จะยังพอมีผู้กล้า แต่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกคนหอเทพมังกรเลย

ฉินมิ่งตะคอกเสียงดัง“เย่เซิ่งเทียน หรือแกไม่อยากรู้ว่าแม่ของแกอยู่ไหน？หรือแกไม่อยากต่อกรตระกูลเก่าแก่ผู้ดี？ขอแค่แกไม่ทำอะไรกับตระกูลฉิน ฉันจะยอมช่วยแกเอง”

เย่เซิ่งเทียนเหวี่ยงหมัดออกไป พลังอันแรงกล้ากระแทกจนฉินมิ่งกระอักเลือด แล้วกระเด็นออกไปทันที

“ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วหรอ？ส่งคนมาฆ่าฉันทำไมไม่รู้จักกลัวล่ะ？แกคิดว่าแกยังมีทางเลือกอีกงั้นหรอ？บอกฉันมาให้หมด ฉันยังจะพอทำให้แกตายยังไม่ทรมาน”

เย่เซิ่งเทียนเย็นชาอย่างผิดปกติ

เริ่มรู้สึกเสียใจตอนนี้ มันสายไปแล้วล่ะ！

รอจนฉินมิ่งและคนอื่นๆส่งคนเหนือแดนโลกีย์ไปฆ่าเย่เซิ่งเทียน เขาก็หมดโอกาสที่จะเจรจาต่อรองแล้ว

สำหรับศัตรู เย่เซิ่งเทียนไม่เคยใจอ่อนปรานี！