Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 808

ฉินมิ่งกระอักเลือด ถอยหลังไปหลายก้าว ดวงตาของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ เขาตะคอก“เย่เซิ่งเทียน แกจะกำจัดให้สิ้นซากจริงๆหรอ？อย่าลืมนะ แกเป็นแค่ตัวทดลองคนหนึ่ง ถ้าอยากจะทำลายเกมนี้ เราจะต้องร่วมมือกัน จะมีความเป็นไปได้มากกว่านะ！”

พ่อบ้านตระกูลฉินวิ่งไปทางเย่เซิ่งเทียน แต่ก็ถูกฝ่ามือของเย่เซิ่งเทียนตบกระเด็นตายคาที่

ความกดดันดุจดั่งสายน้ำ ที่กดทับฉินมิ่ง

“แกคิดว่าฉันจะเชื่อแกอย่างงั้นหรอ？”

เย่เซิ่งเทียนหัวเราะอย่างเยือกเย็น

ถ้าคนพวกนี้เชื่อ เย่หลงในตอนนั้นคงไม่พ่ายแพ้

เขาไม่เชื่อว่าเย่หลงจะไม่ได้ร่วมมือกับคนของตระกูลเก่าแก่ผู้ดี อีกทั้งอดีตจอมพลบอกแล้วว่า ตอนนั้นมียุครุ่งเรืองของเย่หลง เจ็ดตระกูลเก่าแก่ต้องก้มหัวฟังคำสั่งเขา กดหัวพวกเขาจนไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมาได้

แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ ตระกูลเก่าแก่ผู้ดียังคงยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของอำนาจทางโลก

นี่หมายความว่าอย่างไร？

หมายความว่าตระกูลเก่าแก่ผู้ดีหักหลังเย่หลงน่ะสิ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ตระกูลเก่าแก่ผู้ดีเป็นหมารับใช้ให้สรวงสวรรค์มานานหลายปี เขาจะยอมจำนนต่อเสือคำรามอย่างเย่หลงได้อย่างไร？

เพียงแต่ไม่รู้ว่าตระกูลเก่าแก่ผู้ดีได้อะไรจากความพ่ายแพ้ของเย่หลง แต่เห็นได้ชัดว่าถูกเย่หลงหลอกเข้าให้แล้ว

เย่เซิ่งเทียนไม่มีทางเดินรอยตามเย่หลง ตั้งแต่เริ่ม เขาไม่เคยเชื่อใจคนพวกนี้

เขาคิดแต่อยากฆ่าคนพวกนี้ให้ตาย

ก่อนหน้านี้หยางทาวแนะนำให้กำจัดเป็นกลุ่มๆไป ถือว่าเย่เซิ่งเทียนทำได้แล้ว

แต่เมื่อมีคนเหนือโลกีย์สิบกว่าคนอยากฆ่าเขาให้ตาย เย่เซิ่งเทียนจึงเปลี่ยนแปลงความคิด

ตระกูลเก่าแก่ผู้ดีกลายเป็นเนื้อร้ายไปแล้ว ถึงพวกเขาจะให้ความร่วมมือ หรือเรื่องราวหลังจากนี้เขาจะยอมให้อภัยตราบาปที่คนเหล่านี้เคยก่อไว้หรอ？

จากที่เขารู้ ตระกูลเก่าแก่ผู้ดีเป็นกลุ่มคนที่อะไรทำเงินก็ทำอันนั้น บนโลกใบนี้สิ่งที่หาเงินได้มากที่สุดไม่ใช่สิ่งที่กฎหมายอนุญาต

ค้ามนุษย์ ยาเสพติดและอื่นๆ ล้วนมีเงาของตระกูลเก่าแก่ผู้ดี

พวกเขาก่อกรรมทำเข็ญกับผู้คนมากมายจนฟ้าไม่อาจยกโทษให้ จะให้แล้วกันไปอย่างงั้นหรอ？

เป็นไปไม่ได้！

ดังนั้นเย่เซิ่งเทียนตัดสินใจแล้ว จะต้องกำจัดตระกูลเก่าแก่ผู้ดีให้ราบคาบ

โน้มน้าวทำไม？

ไม่จำเป็น

บาปหนายิ่งนัก ต้องฆ่าตายให้หมด！

เขาพูดอย่างเยือกเย็นว่า“ไอ้เหี้ย ให้โอกาสแกได้มีชีวิต แต่แกกลับรนหาที่ตาย วันนี้ฉันจะให้แกรู้ว่า ผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงเป็นยังไง！”

รูม่านตาของเย่เซิ่งเทียนหดลง จากนั้นก็หยุดลง

ลมหายใจของฉินมิ่งทะยานสูงขึ้นเรื่อยๆ ขีดจำกัดของเขาได้ทะลุผ่านแดนเหนือโลกีย์ แต่ยังคงไม่มีทีท่าจะหยุดลง

“ต่อหน้าแดนลอยเมฆ เป็นแค่มดในแดนเหนือโลกีย์ กล้าจองหองอีกงั้นหรอ ตายซะเถอะ！”

วินาทีนี้ ลมหายใจของฉินมิ่งแข็งแกร่งผิดปกติ เขาได้ทะลุผ่านแดนเหนือโลกีย์ และไปถึงแดนลอยเมฆเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“แดนลอยเมฆงั้นหรอ？ดูท่าแกเป็นวิชาที่จะขึ้นไปยังแดนเหนือโลกีย์สินะ”

ไม่เพียงแต่เย่เซิ่งเทียนไม่รู้สึกถึงความอันตราย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยพร้อมรบ

เขาไม่สู้อย่างเต็มที่มานานแล้ว

ถึงก่อนหน้านี้จะต้องเผชิญหน้ากับคนแดนเหนือโลกีย์เป็นสิบ เขาก็แค่ยืดเยื้อเวลาก็เท่านั้น

ฉินมิ่งอยู่ขั้นกว่าของแดนเหนือโลกีย์ เป็นไปตามคาดเขาเป็นเหล่าอิน

แต่เย่เวิ่งเทียนกลับไม่มีความกังวลแม้แต่น้อย ฉินมิ่งเป็นหนูมานานหลาย คิดว่าการต่อสู้มีแค่แดนต่างๆก็เพียงพอแล้ว？

ตลกหน่า