Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 990

นี่เป็นไปได้ยังไง？

ซีเอ๋อร์ไม่ได้ฝึกฝนแม้กระทั่งศิลปะการต่อสู้ต่างก็ไม่เป็น หล่อนจะช่วยตัวเองได้ยังไง？

เย่เซิ่งเทียนรู้สึกไร้สาระเล็กน้อย

ก่อนหน้านี้เขาเพียงแค่ชี้แนะทางฝึกฝนให้หวางซีเล็กน้อย ก็ทิ้งวิชาการต่อสู้แล้วสองสามส่วน

แต่ครั้งที่แล้วตอนที่เจอกันเดิมทีหวางซีก็ไม่ได้ฝึกฝน เพียงแค่กินซุปยาต่ออายุทำให้ร่างกายดีขึ้นเล็กน้อย

“พี่เทียน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？”

เย่ว์อิ่นหลงมีใบหน้าที่กังวล

เย่เซิ่งเทียนส่ายหน้าแล้ว มองไปทางพวกเขาสองคน ถามว่า“พวกนายอยู่ที่นี่ได้ยังไง？”

เย่ว์อิ่นหลงพูดอย่างอารมณ์เสีย“ยังไม่ใช่ตาแก่คนนี้พาผมมา พาผมมาที่นี่เดินเล่นถึงตอนนี้ผมยังคิดว่าสามารถเก็บของล้ำค่าได้ล่ะ ผลคืออะไรก็ไม่มีสักอย่าง”

ปู่หอคอยใช้ฝ่ามือหนึ่งตบเย่ว์อิ่นหลงล้มลงบนพื้นอย่างชำนาญมาก พูดจาง ๆ “นายเองโง่เขลา ยังโทษฉันอีก？”

และต่อมามองไปทางเย่เซิ่งเทียน ถามอย่างแปลกใจว่า“เด็กน้อย นายคือมาที่นี่ยังไง？ไม่มีการนำทางของฉัน คิดไม่ถึงว่านายยังมีชีวิตอยู่ น่ามหัศจรรย์จริง ๆ ”

เย่เซิ่งเทียนส่ายหน้าแล้ว เอาสาเหตุและผลลัพธ์พูดรอบหนึ่งแล้ว

ฟังจบ เย่ว์อิ่นหลงโมโหจนกัดฟัน“อะไร？หมาแก่เหล่านั้นกล้าลงมือต่อพี่เทียน？พวกเขาคืออยากตายเหรอ？ไป พวกเราพี่น้องฆ่าออกไป แม่งไม่เอาตระกูลเซียวทำลายล้างแล้ววันหลังก็เรียกกูเย่ว์อิ่นฉอง！”(ฉองในจีนแปลว่าหนอน)

ปู่หอคอยกลับหมุนรอบเย่เซิ่งเทียนแล้วรอบหนึ่ง กระทุ้งร่างกายของเย่เซิ่งเทียนแล้วพูดด้วยใบหน้าที่แปลกใจว่า“ภายใต้สภาพการณ์นั้น คิดไม่ถึงว่านายยังไม่ได้ตาย？ยังถูกคนส่งมาถึงที่นี่แล้ว？ฉันแปลกใจมากเป็นใครที่ช่วยนายแล้ว ยังหยุดการเผาผลาญพลังชีวิตของนายแล้ว”

และหลังจากนั้นปู่หอคอยก็พูดอีก“เอ๊ะ？สายเลือดชนิดที่สองในร่างกายของนายได้ฟื้นตื่นแล้ว？คิดไม่ถึงผลิตเลือดเทพอย่างแท้จริงแล้วหยดหนึ่ง”

เย่เซิ่งเทียนตะลึง เขายังไม่ทันได้ตรวจเช็คร่างกาย

จากที่ปู่หอคอยพูดอย่างนี้พอเขาตรวจเช็คดู อย่างที่คิดไว้กลางหัวใจมีหยดเลือดหนึ่งลอยอยู่กระจายพลังที่ลึกลับ เลือดรอบ ๆ ก็ถูกย้อมซึมเหมือนพลังชีวิตยิ่งเพิ่มความสมบูรณ์

เดิมทีเพราะเขาเผาผลาญพลังชีวิตและผมร่วงหมดแล้ว นาทีนี้คิดไม่ถึงผมได้ยาวถึงติ่งหูแล้ว

ยิ่งสำคัญคือการตายของพ่อก่อนหน้านี้ทำให้ผมสีดำของเขากลายเป็นสีขาวเหมือนหิมะ ตอนนี้ดำขลับเงางาม

เขาเป็นห่วงหวางซีมาก

ช่วงเวลาสุดท้ายที่ใกล้จะตาย เขามองเห็นหวางซีในความไม่ชัดเจนร้องไห้อยู่หันเดินมาทางตัวเอง เรียกชื่อของตัวเองแล้ว

เขาต้องทำให้ชัดเจน นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้น

ถ้าหากซีเอ๋อร์ไม่มีเรื่องอะไร งั้นคนอื่นที่ช่วยเรา

ถ้าหากเป็นซีเอ๋อร์……

เย่เซิ่งเทียนไม่กล้าคิดต่อไปแล้ว เขายังกลัวการคาดเดานั่น

“เขตแดนของนายตอนนี้ไม่มั่นคงมาก ถ้าเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นแล้วตอนนี้ออกไปก็สายแล้ว อีกทั้งทางออกของสนามรบเทพทุก ๆ ระยะห่างของเวลาก็จะเปลี่ยนแปลงครั้งหนึ่งฉันจะต้องกำหนดตำแหน่งใหม่อีกครั้ง พอเกิดความผิดพลาดก็ต้องตายอยู่ที่นี่ ต้องการประมาณสามวัน”

เย่เซิ่งเทียนพยักหน้าแล้ว เพียงแต่ในใจยิ่งไม่สงบขึ้นเรื่อย ๆ

เย่ว์อิ่นหลงเข้าใจเย่เซิ่งเทียนมากแล้ว กัดฟันพูด“พี่เทียน รอออกไปพวกเราไปฆ่าไอ้พวกชาติหมากลุ่มนั้น！”