มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1055

เบธเองก็พยายามเกลี้ยกล่อมเฟนด์เหมือนกัน

ทั้งสองคนเป็นนักสู้ระดับกึ่งเทพ คนปกติไม่กล้าจะหาเรื่องพวกเธอ คนใดคนหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม ในหมู่หนุ่มสาวนั้นมีนักสู้ไม่มากนัก

“เหอะ เอาเรื่องนี่!”

ไลโอเนลไม่คิดเลยว่าเฟนด์จะตกหลุมพราง เขายกนิ้วโป้งขึ้นมา“อย่าห่วงไปเลยนะ นายจะยังถูกเคารพ ถ้านายแพ้ให้ฉัน อย่างน้อยนายก็ไม่ใช่ไอ้ปอดแหกที่หลบหลังผู้หญิง!”

“เหอะ ถ้าฉันแพ้ให้นาย ฉันก็ไม่วันได้ไข่มุกน้ำแข็งน่ะสิ”

ไม่มีใครคิดเลยว่า เฟนด์จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เขายิ้มจาง ๆ

"ให้ตาย นายเล็งสมบัตินั่นไว้งั้นเหรอ? เพราะแบบนี้เลยอยากเป็นผู้ชนะสินะ!”

ไลโอเนลยิ้ม เขาจ้องเขม็งไปที่เฟนด์ “เห่าแต่ไม่กัดน่ะสิ!”

“หยุดฝันเถอะ ถ้าฉันไม่โยนนายออกไป เวทีนี้จะเหลือคนเพียงร้อยคนเท่านั้นในไม่ช้า!”

เฟนด์ ก้าวไปข้างหน้า ก่อนจะงอนิ้วของเขาอย่างเยาะเย้ย

วูบ!

ไลโอเนล ปรมาจารย์ระดับแปด กระเด็นไปข้างหลังจริง ๆ จากแรงกระแทก เขาตกลงไปล่างเวที เขากระอักเลือดเต็มปาก ใบหน้าซีดเผือด

"อะไรกัน! ไอ้นักเลงนั่น…ระดับกึ่งเทพงั้นเหรอ?”

ไลโอเนลตกใจมากที่เขาตกรอบ ดวงตาทั้งสองของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เขาไม่เคยคิดว่าเด็กเวรจากแดนมนุษย์จะแข็งแกร่งจนน่ากลัวขนาดนี้ แรงที่อยู่หลังหมัดของเฟนด์ทำให้เขารู้สึกว่าเขาไม่มีทางจะสู้ได้

“เห ที่รัก ผมขอโทษนะ แต่ดูเหมือนว่าเฟนด์จะไม่อ่อนแออย่างที่คุณคิดแล้วล่ะ!”

แนชพยักหน้าอย่างพอใจ ก่อนจะพูดกับลิลลี่

มุมปากของลิลลี่กระตุกขึ้นมาทันที “เขาก็ไม่ได้แย่ แต่ก็สู้ลูกชายของฉันไม่ได้อยู่ดี” เธอพูด “ลูกชายของฉันไม่ได้อยู่ที่ในนี่วันนี้ ไม่งั้นตำแหน่งผู้ชนะก็คงตกเป็นของเขา!”