มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1059

ลิลลี่หัวเราะอย่างเย็นชา “ฉันไม่คิดว่าคุณจะใช้แผนแบบนี้ในรอบที่สอง คุณต้องใช้แผนสกปรก ๆ บางอย่างเพื่อทำเครื่องหมายระหว่างที่เขียนเลขลงบนการ์ด เพื่อให้ลูกชายที่รักของคุณได้มาสู้กับลูกสาวของคุณในรอบนี้! แผนขั้นต่อไปก็จะง่ายขึ้น คุณก็แค่ขอให้ลูกสาวของคุณตั้งใจแพ้เฟนด์เพื่อให้เฟนด์ได้เข้าสู่รอบต่อไป ฉันเดาถูกไหม? สุดท้ายเขาก็จะได้เข้าสู่ 50 อันดับแรกใช่ไหม?”

“ผม…”

ความโกรธพุ่งขึ้นมาในอกของแนชทันทีเมื่อได้ยินข้อกล่าวหาของลิลลี่ เขาไม่คิดว่าลิลลี่จะเห็นเขาเป็นคนแบบนั้น เขากระแอมออกมาเสียงดัง จากนั้นก็พูดออกมาได้แค่ว่า “ผมไม่ได้ทำ!”

“ฮึ่ม! คุณไม่ได้ทำ? ถ้าคุณไม่ได้วางแผนไว้ แล้วมันจะบังเอิญขนาดนี้ได้ยังไง? ยังไงก็ตาม ฉันก็ยังอยากดูว่าคุณจะมีแผนอะไรซ่อนอยู่อีกหรือเปล่า! คุณจะทำให้ลูกชายของคุณเป็นแชมป์การประลองนี้ได้ยังไง!”

ลิลลี่ฮึดฮัดออกมาอย่างเย็นชาและสีหน้าของเธอดูหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อย ๆ

“นายหญิง แนชไม่ได้ทำอย่างนั้นจริง ๆ มันเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ คุณรู้จักแนชมาตั้งหลายปีแล้ว คุณก็น่าจะรู้ว่าเขาไม่ได้เป็นคนแบบนั้น เขาทำเรื่องต่าง ๆ อย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมาเสมอ!”

ลิซซี่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ทนดูทั้งคู่ทะเลาะกันไม่ได้ เธอจึงเข้ามาช่วยพูดให้แนช

“ลิซซี่ สนใจแค่เรื่องของตัวเองได้ไหม? เธอคิดว่าแค่เพราะเฟนด์กลับมาอยู่กับตระกูลวู๊ด แล้วเขามีโอกาสสูงที่จะได้เป็นผู้สืบทอดงั้นเหรอ? เธอพยายามผูกมิตรกับเขาเพื่อที่ในอนาคตเขาจะได้เข้าข้างเธองั้นเหรอ? ฮ่า ๆ ! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าสมองเล็ก ๆ ของเธอกำลังวางแผนอะไรอยู่!”

ลิลลี่พูดออกมาอย่างเย้ยหยัน เธอไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ ลิซซี่คนที่พูดไม่เก่งและไม่ชอบเถียงกับคนอื่น ครั้งนี้กลับกล้าเข้ามาพูดแทนแนช

“นายหญิงวู๊ด ฉัน-ฉันไม่เคยคิดอย่างนั้น เราเป็นครอบครัวเดียวกัน เราไม่ควรทะเลาะกัน การประลองรอบนี้คงแค่บังเอิญ...”

ลิซซี่ไม่เคยคิดที่จะสร้างปัญหา แม้ว่าเธอจะไม่ชอบลิลลี่อยู่ในใจเงียบ ๆ ลิลลี่เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างแข็งกระด้างและอารมณ์ร้อน นั่นเป็นเหตุผลที่ลิซซี่มักจะเงียบอยู่เสมอและแทบจะไม่ได้ก้าวออกจากบ้านเลย เพราะหวังว่าจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

“ฮึ่ม! เดี๋ยวก็รู้กันว่ามันเป็นการจัดฉากหรือว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ! ยูลอยู่ระดับกึ่งเทพขั้นกลางแล้ว ดังนั้นในรอบนี้ถ้าหากเธอแพ้ให้กับเฟนด์ แสดงว่ามันเป็นการจงใจทำ! เพราะยังไงซะ พวกเราล้วนเป็นผู้ฝึกยุทธที่มีสายตาดี เราจะรู้แน่ว่าการเคลื่อนไหวไหนจงใจทำ!”

ยูลกับเฟนด์ที่อยู่บนเวทีหมายเลขหนึ่ง พวกเขาต่างมองหน้ากันด้วยสีหน้าอึดอัด

“พี่เฟนด์ ฉันไม่คิดเลยว่าพี่จะเป็นคู่ต่อสู้ของฉัน! เฮ้อ! ฉันได้ยินมาว่าพี่เก่งมาก ดี งั้นให้ฉันทดสอบข่าวลือนั่นหน่อย!”

ยูลหยุดเพื่อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็กำหมัดแน่นและพูดว่า “ถ้าแม้แต่ฉันพี่ยังเอาชนะไม่ได้ พี่คงไม่ได้เป็นที่หนึ่งแน่ เพราะยังไงซะ พี่เบธก็แข็งแกร่งกว่าฉันมาก! เธออยู่ระดับกึ่งเทพขั้นสุดท้ายแล้ว ยังไม่รวมฮัดสันกับมาร์ตินที่สมัครเข้าร่วมการประลองนี้ด้วย พวกเขาทั้งคู่ก็อยู่ในระดับกึ่งเทพขั้นสุดท้ายเหมือนกัน มีอีกหลายคนที่แข็งแกร่งกว่าฉันมาก ดังนั้นแม้ว่าฉันจะตั้งใจยอมให้พี่ชนะในรอบนี้ มันก็คงไม่มีประโยชน์!”

หลังจากเงียบไปสักพัก ยูลก็พูดต่อว่า “แม้ว่าระดับวรยุทธของฉันจะไม่สูงเท่าพวกเขา แต่ฉันก็เป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งและมุ่งมั่นมากกว่าเมื่อเทียบกับพวกเขา จริง ๆ แล้วฉันก็มีความหวังอยู่นิดหน่อยที่จะชนะพวกเขา” ยูลรู้สึกภูมิใจในตัวเอง “แต่พี่ไม่ต้องกังวลเรื่องไข่มุกน้ำแข็ง ฉันได้คุยเรื่องนี้กับเบธแล้ว เราสองคน ไม่ว่าใครชนะแล้วได้ที่หนึ่ง เมื่อถึงเวลา เราจะมอบไข่มุกน้ำแข็งให้พี่!”

ในใจของเฟนด์รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของยูล “ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของเธอ แต่พี่ควรจะได้ที่หนึ่งเองดีกว่า จะได้มั่นใจว่าพี่จะได้ไข่มุกน้ำแข็งแน่ ๆ !”