มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1263

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วตอนที่เห็นพวกเขาเข้ามาใกล้ ความกังวลบีบรัดหน้าอกของเขา

“ใครสนล่ะ เราไม่มีอะไรต้องกลัว อีกอย่าง เราก็ไม่อาจหลบซ่อนพวกเขาได้ตลอด ยังไงเราก็ต้องไปเจอกับพวกเขาที่สถานที่แข่งขันอยู่ดี”

แนชยิ้มอย่างเย็นช้าและพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ

“นั่น...นั่นคือคุณหนูลำดับที่สามของตระกูลคาเบลโลจริงด้วย!”

หลังจากที่พวกเขาเข้าในระยะใกล้มากขึ้น ผู้อาวุโสคนหนึ่งก็ตะโกนออกมาตอนที่เขาเห็นกับตาชัด ๆ

“ไดอาเนียลล่า ทำไมคุณถึงไปอยู่บนกระบี่บินของตระกูลวู๊ด?”

คีธ ลูกชายคนโตของนายท่านนอร์แมนรู้สึกประหลาดใจนิด ๆ “คุณไดอาเนียลล่า คุณถูกตระกูลวู๊ดลักพาตัวมาเหรอ?” เขาถาม “ถ้าเป็นอย่างนั้น ให้คุณกระพริบตา ตระกูลนอร์แมนจะช่วยคุณเอง!”

ลูกชายคนที่สองของนายท่านนอร์แมนก็ก้าวออกมาข้างหน้าเหมือนกัน “พวกสมาชิกตระกูลวู๊ด หญิงสาวคนสวยคนนี้คือคุณหนูลำดับที่สามของตระกูลคาเบลโลนะ” เขาตะโกน “ฉันจะฆ่าพวกแกแน่ ถ้าพวกแกกล้าแตะต้องผมแม้แต่เส้นเดียวของเธอ!”

คนอ้วน ๆ ซึ่งเป็นลูกชายคนที่สามก็พูดขึ้นด้วยท่าทีประชดประชันว่า “ด้วยเกียรติของฉันในฐานะนายน้อยของตระกูลนอร์แมน ฉันสาบานได้เลยว่าพวกแกเผชิญหน้ากับตระกูลคาเบลโลไม่ได้หรอกถ้าพวกแกกล้ารังแกเธอ!”

ไดอาเนียลล่าพูดไม่ออก “ฉันไม่ได้ถูกบังคับ” เธอตอบ “ฉันแค่อยากไปงานประลองยุทธ และฉันก็บังเอิญเจอกับพวกเขา เนื่องจากเรากำลังมุ่งหน้าไปยังสถานที่เดียวกัน ฉันเลยนั่งบนกระบี่มากับพวกเขาด้วย!”

นายท่านนอร์แมนรู้สึกอับอายขึ้นมาทันที ลูกชายทั้งสามของเขาพยายามเกลี้ยกล่อมไดอาเนียลล่า แต่เธอก็ไม่ยอมตกลง เธออยากนั่งกับตระกูลวู๊ดมากกว่ามานั่งกับพวกเขา

จู่ ๆ นายท่านแดร์ริล นอร์แมนก็พูดออกอย่างเย็นชา “อ่า ฉันคงได้ยินผิดไปแน่ ๆ เลย คุณหนูลำดับที่สาม ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลของคุณกับคนในตระกูลนั้นไม่ค่อยดีนะ แต่คุณยังอยากไปพร้อมกับตระกูลวู๊ดมากกว่าที่จะไปพร้อมตระกูลนอร์แมน คุณกำลังหยามเกียรติของฉันนะ อีกอย่าง คุณไม่กลัวว่าฉันจะบอกเรื่องนี้กับพ่อของคุณเหรอ? เขาจะต้องโกรธแน่”

ไดอาเนียลล่าไม่คิดว่าแดร์ริลจะโมโหกับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ เธอเกลียดที่เขาข่มขู่เธอ

“นายท่านนอร์แมน บังเอิญว่าเรากำลังไปทางเดียวกัน” เธอพูดเสียงต่ำ “มันก็แค่เรื่องเล็ก ๆ แต่คุณกำลังบอกว่าฉันดูถูกตระกูลนอร์แมนเพราะเรื่องนี้? พวกเขาก็เป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับเหมือนกัน ก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอที่ฉันจะติดตามคุณหรือติดตามพวกเขาไป คุณหมายความว่าไงที่บอกว่าฉันหยามเกียรติของคุณ”

เธอพูดออกไปอย่างตรงไปตรงมา “ถ้าคุณเป็นคนใจแคบขนาดนั้น แล้วจะบอกพ่อของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็เชิญเลย”