มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1272

เฟนด์ไม่ได้โง่ เขาประหลาดใจที่อีกฝ่ายวิ่งเข้ามา

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็เข้าใจว่าชายชราคนนี้ไม่กล้าฆ่าเขา และแค่วางแผนทำร้ายเท่านั้น

ท้ายที่สุด ถ้าเขาฆ่ากล้าเฟนด์ พ่อและผู้อาวุโสตระกูลวู๊ดก็จะทำสงครามแน่นอน ลาโกริโอสู้ตระกูลวู๊ดไม่ได้หรอก

ดังนั้น ชายชราคนนี้จึงแค่อยากให้เขาบาดเจ็บและให้ฝ่ายตรงข้ามฆ่าเขาตอนแข่งขันเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม เทรนตันก็ประเมิณพลังการต่อสู้ของเฟนด์ต่ำเกินไป เขาคิดว่าอีกฝ่ายมีความสามารถในการต่อสู้ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงแล้ว เขาจึงไม่ได้ปล่อยพลังออกมาทั้งหมด และในที่สุดเขาก็จบลงในเหตุการณ์เดียวกับอีกฝ่าย เขาเชื่อว่าถ้าใช้กำลังเต็มที่ เทรนตันก็ฆ่าเขาไม่ได้อยู่ดี

"ฮ่า ๆ... การทดสอบของคุณทำให้ผมประหลาดใจนะเนี่ย!" เฟนด์หัวเราะแต่ก็ได้ตัดสินใจไปแล้ว เขาจะฆ่าชายชราคนนี้แน่นอนเมื่อมีโอกาส

เขาโชคดีที่พ่อและผู้อาวุโสก็อยู่ที่นี่ในวันนี้ ถ้าไม่เป็นเช่นนี้แล้ว ชายชรานี่จะต้องถูกฆ่าอย่างไม่ลังเลแน่นอน

"เจ้าหนุ่มนี่มันอยู่ในขั้นกลางของเทพแท้จริงจริงเหรอ?" สีหน้าของไดอาน่านิ่งลง ความสามารถของเฟนด์ทำให้เธอรู้สึกเลื่อนลอย ความสามารถเช่นนั้นหาได้ยาก โดยเฉพาะเมื่อเขามาจากโลกภายนอก ถ้าชายคนนี้ฝึกฝนที่ตระกูลวู๊ดมาโดยตลอด และไม่เคยขาดทรัพยากรการต่อสู้เลย ความสามารถของเขาในตอนนี้ก็คง...

ท่าทีของแนชก็นิ่งลงเช่นกัน เทรนตันบรรลุขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงและความแข็งแกร่งของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

ตระกูลลาโกริโอในปัจจุบันมองว่าตระกูลวู๊ดเป็นศัตรู และไม่ใช่เรื่องดีเลยที่จะเป็นอย่างนี้ต่อไป

"ฮ่า ๆ... ฉันรู้ เพราะว่าพวกนั้นเป็นตระกูลชนชั้นหนึ่งใช่ไหม? ฉันว่านายกำลังรังแกคนอ่อนแอกว่าและกลัวคนที่แข็งแกร่งอยู่นะ นายนี่มันโง่จริง ๆ ที่ไม่ยอมรับเงิน!" เทรนตันหัวเราะ ก่อนจะตกตะลึงในไม่ช้าเมื่อเห็นความงามท่ามกลางฝูงชน "นี่ นั่นลูกสาวของตระกูลคาเบลโลไม่ใช่เหรอ? ลูกสาวลำดับสาม ฉันสงสัยว่าทำไมเธอถึงมาที่ตระกูลวู๊ดนี่นะ?"

"ฮ่า ๆ... นายท่านลาโกริโอ ไม่ใช่เรื่องของคุณที่จะเป็นคนตัดสินใจว่าตระกูลไหนที่ฉันจะไปอยู่ด้วยนี่?" ดาเนียลล่าเห็นเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น เธอประหลาดใจและกังวลอย่างมากเมื่อเห็นเขาเข้าโจมตีเฟนด์

แต่เธอก็กระอักกระอ่วนเกินกว่าจะพูดอะไรได้เพราะไม่ใช่คนของตระกูลวู๊ด เธอก็เลยยืนอยู่อย่างนั้น

ใครจะรู้ว่าเทรนตันจะเจอเธอได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้