มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1306

แนชอดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นหลังจากคิดเรื่องนี้ เขายกมือขึ้นทำความเคารพแบบกำปั้นชนฝ่ามือไปทางเควนติน “ผมขอถามนายท่านฮันต์ แผ่นไม้สีต่าง ๆ มีความสำคัญอย่างไรหรือครับ? ทำไมต้องมีสีที่แตกต่างกันถึงสามสีด้วย”

เควนตินหัวเราะ “แน่นอนว่าสีมีความสำคัญ แผ่นไม้สีดำเป็นพื้นฐานที่สุด ในขณะที่แผ่นไม้สีขาวมีค่าเท่ากับแผ่นไม้สีดำสิบแผ่น และสำหรับแผ่นไม้สีแดงจำนวนของพวกมันมีไม่มาก แต่หนึ่งแผ่นมีค่าเท่ากับแผ่นสีดำหนึ่งร้อยแผ่นทีเดียว ดังนั้นหากคุณโชคดีพอที่จะพบแผ่นไม้สีแดง ก็เท่ากับว่าคุณจะได้รับแผ่นป้ายสีดำถึงหนึ่งร้อยแผ่น!”

เควนตินหยุดพูดไปหนึ่งอึดใจ ก่อนที่จะพูดต่อ "ผมจำเป็นต้องบอกทุกอย่างแก่คุณ - ในเมื่อพวกคุณรู้แล้วว่ายิ่งเข้าไปได้ลึก ก็จะยิ่งมีแผ่นไม้มากขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นแผ่นไม้สีขาวและสีแดงก็กระจัดกระจายไปตามความลึกเช่นกัน ในการแข่งขันครั้งนี้นอกจากความแข็งแกร่งแล้ว คุณต้องมีโชคด้วย!”

“อัญเชิญวงแหวนกันเถอะ!”

หลังจากที่เควนตินอธิบายกฎทั้งหมดแล้ว เขาก็มองไปที่ประตูจากก้อนหินสูงทั้งสองก้อนใกล้ ๆ แล้วตะโกนขึ้น

ในชั่วพริบตา ผู้อาวุโสสองคนจากตระกูลฮันท์ก็เหาะไปที่ประตูหินนั้น พวกเขาแต่ละคนหยิบศิลาวิญญาณระดับกลางออกมาหนึ่งชิ้นและวางไว้บนช่องตรงกลางของเสาหิน

เมื่อวางศิลาวิญญาณแล้ว ประตูก็หมุนและเปิดออกพร้อมกับเสียงคร่ำครวญ แสงสีน้ำเงินส่องประกายออกมากระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ ทุกคนเฝ้าดูด้วยความประหลาดใจที่มันค่อย ๆ ก่อตัวเป็นโดมสีฟ้าเรืองแสง ปกคลุมทั้งป่าและภูเขาในนั้น ไม่มีใครมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน

เควนตินยิ้มก่อนจะตอบ “วงแหวนอัญเชิญนี้จะทำให้ทุกคนที่เข้ามากระจายไปในที่ต่าง ๆ เราไม่อาจเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในได้ ทว่าคุณยังมองเห็นจุดเล็ก ๆ บนพื้นผิวของมันได้อยู่ นั่นคือสิ่งที่จะบอกเราคร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้เข้าแข่งขัน หากไฟดวงใดดวงหนึ่งกะพริบชั่วขณะหนึ่งก่อนที่จะหายไป แสดงว่าผู้เข้าร่วมแข่งขันรายนั้นเสียชีวิตแล้ว!”

นายท่านซีเมเนสพยักหน้าหลังจากได้ยินเช่นนั้น “ช่างเป็นวงเวทย์ที่น่าอัศจรรย์จริง ๆ ผมไม่เคยคิดว่ามันจะสามารถสัมผัสได้ว่าคนที่อยู่ข้างในนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว”

เควนตินดูมีความสุข “วงแหวนอัญเชิญนี้ไม่ได้พิเศษอะไร จากการวิจัยและความรู้ของผม น่าจะมีวงแหวนอัญเชิญที่สามารถเคลื่อนย้ายคนไปได้ทุกที่ เรียกว่าเครื่องเคลื่อนย้าย ทว่าเครื่องมือแบบนั้นซับซ้อนเกินไป ผมหาได้เพียงรูปแบบพื้นฐานในหนังสือของผมเท่านั้น โชคร้ายที่ไม่อาจหาข้อมูลเพิ่มเติมได้”