มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1419

แรนดัลล์หัวเราะเสียงดัง “ฮ่าฮ่า! นี่คือจุดจบของการต่อสู้กับพี่ชายของผม พวกเขาจะโทษใครได้ ในเมื่อรนหาที่ตายกันเอง!”

ในคืนนั้น ทุกคนล่าสัตว์อสูรสองสามตัวและย่างเป็นอาหาร

เนื่องจากบริเวณรอบนอกของป่าไม่มีสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งอะไรมากมาย ทุกคนจึงสามารถที่จะลดการป้องกันลงและพักผ่อนได้อย่างสบายใจ

ผู้แข่งขันรายอื่นหลายคนเริ่มเคลื่อนตัวไปยังวงแหวนรอบนอกของป่า ในขณะที่บางคนหาที่ซ่อนเพื่อรอให้การแข่งขันสิ้นสุดลงในวันรุ่งขึ้น

หลายชั่วโมงต่อมา ดวงอาทิตย์ขึ้นและทุกคนก็พูดคุยกันระหว่างรอการแข่งขันสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ

ท้องฟ้าเริ่มเคลื่อนไหวและมีลวดลายสีทองบนท้องฟ้าบนยอดเขาโกเบ มีจุดแสงเจ็ดสีที่แตกต่างกันไป ก่อนจะเริ่มกระพริบเมื่อมันปรากฏขึ้น

“ดูเหมือนว่าเราจะออกได้ไปข้างนอกแล้ว โดมแห่งแสงนี้กำลังจะหายไปในเร็ว ๆ นี้แล้วใช่ไหม?”

"ไม่รู้สิ ฉันไม่รู้ว่าเราจะออกไปยังไง แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าท้องฟ้ามันมีแรงดึงดูดบางอย่าง”

หลายคนเริ่มถกเถียงกันเอง แรงดึงดูดที่มาจากท้องฟ้าเริ่มแข็งแกร่งขึ้นทุกนาที

“แผนที่นี้ดูเหมือนเมืองแคทธีเซียของเรามาก!” ขณะที่เธอครุ่นคิดหาคำตอบที่สมเหตุสมผล เธอก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ ในเวลาต่อมา “โอ้ พระเจ้า… จุดแสงทั้งเจ็ดนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแบบสุ่ม ๆ หรอก ลองคิดดูสิ พวกคุณสังเกตไหมว่าพวกมันอยู่ในตำแหน่งเดียวกับสถานที่อันตรายทั้งเจ็ดที่ตั้งอยู่ในแคทธีเซีย”

"จริงด้วย! ตำแหน่งเกือบจะเหมือนกับตำแหน่งสถานที่อันตรายทั้งเจ็ดเลย!” ดาเนียลล่าพูดขึ้น "โอ้พระเจ้า ฉันคิดว่าลวดลายพวกนี้เป็นลายมั่ว ๆ เสียอีก และนึกว่าปรากฏขึ้นเนื่องจากเกือบจะถึงเวลาที่เราต้องออกจากป่าแล้ว ฉันไม่คิดว่ามันมีความหมายที่ลึกซึ้งขนาดนี้!”

“นี่มันยอดไปเลย!” เฟนด์กำมือแน่นในขณะที่เขามีความสุขล้นอก

ในขณะนั้น พายุหมุนก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า อีกทั้งมันยังมีพลังดูดที่รุนแรงอีกด้วย ในไม่ช้ามันก็ดูดทุกคนขึ้นไปในพายุหมุนนั้น