มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1418

“เป็นไปได้ยังไงกัน? ผลย้อนกลับของโอสถนั่นน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ? เขาเกือบจะหลุดจากขั้นสุดท้ายของระดับเทพแท้จริงไปสู่ปรมาจารย์ระดับเก้าเลยหรือ?” ทุกคนหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อได้ยินเรื่องราวของเฟนด์และรู้สึกอายอยู่ในใจ

ควรกล่าวว่าโอสถนั้นทรงพลังอย่างแท้จริง เพราะมันเพิ่มทักษะและพลังการต่อสู้ได้ภายในระยะเวลาอันสั้น และนี่เป็นสิ่งที่สามารถช่วยให้คนที่กินได้รับชัยชนะในช่วงเวลาที่สำคัญอย่างเหลือเชื่อ แต่ดูเหมือนว่าราคาที่ต้องจ่ายนั้นสูงลิ่วไม่น้อย

“แน่นอน คลาวด์คงไม่กินโอสถถ้าผลกระทบแย่ขนาดนั้น เขากินโอสถเพราะเขาบาดเจ็บและเพราะเขาสู้เราไม่ได้” เฟนด์อดไม่ได้ที่จะหยุดชั่วขณะก่อนที่จะพูดต่อ “โชคดีที่ดาบบินของผมบินได้อย่างรวดเร็ว ไม่เช่นนั้นผมคงถูกเขาฆ่าไปแล้ว!”

“จริงอย่างที่พี่ใหญ่ว่า แค่ฟังก็รู้สึกได้แล้วว่ามันอันตราย!” แรนดัลล์รู้สึกท่วมท้นไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย เขาคิดถึงเรื่องนี้และเตือนทุกคนว่า “แต่พรุ่งนี้ทุกคนจะได้ออกไปข้างนอกแล้ว ถึงตอนนั้นหากสมาชิกของตระกูลฮันท์ถาม ไม่ว่าใครก็ห้ามเปิดเผยไปว่าใครเป็นคนฆ่านายน้อยลำดับที่สองหรือลำดับที่หนึ่งของพวกเขา เข้าใจไหม? เพราะคนจากสามตระกูลที่รู้เรื่องนี้ตายไปหมดแล้ว!”

"ไม่ต้องห่วง เราจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น เพราะนายน้อยเฟนด์ช่วยชีวิตพวกเราไว้ ฉันพูดถูกไหมทุกคน?” ชายคนหนึ่งจากตระกูลแลงคาสเตอร์สาบานขณะที่เขายกมือขึ้นตบหน้าอก

"แน่นอน ต่อจากนี้เราจะเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับ!”

“ต่อให้พวกเขาจะฆ่าผม ผมก็จะไม่พูดอะไรทั้งนั้น!” คนอื่น ๆ ก็ทำตามสัญญากันทีละคนทันที

เฟนด์ยิ้มและหยิบแผนป้ายจำนวนน่าประทับใจออกมาด้วยการพลิกฝ่ามือ จากนั้นเขาก็ส่งต่อให้แรนดัลล์ และเฮเลน่า “คุณสองคนรับไปคนละครึ่ง”

“ถูกต้องแล้ว พี่เฟนด์ ฉันเก็บทุกอย่างไว้ในแหวนยุทธนี้แล้ว และฉันจะเอาออกมาให้พี่เดี๋ยวนี้เลย!” ยูล ยิ้มและมอบแหวนการต่อสู้ให้เฟนด์

เฟนด์หยิบแหวนขึ้นมาและตรวจสอบก่อนที่เขาจะยิ้มอย่างพึงพอใจ “ครั้งนี้ เราได้หญ้าวิญญาณและของอื่น ๆ ค่อนข้างมาก!”

"ใช่ การแข่งขันนี้ค่อนข้างโหดร้าย แต่ก็ถือว่าเป็นการฝึกสำหรับทุกคน ยิ่งกว่านั้นแนวคิดที่ว่าคนรอดจะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดและ 'กฎของป่า' คือกฎที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อความอยู่รอดในโลกนี้!” แรนดัลล์ก็รู้สึกท่วมท้นไปด้วยอารมณ์ “เมื่อเราออกไปจากที่นี่ พวกที่มาจากตระกูลฮันท์ ตระกูลลาโกริโอ และตระกูลเชิร์ชคงจะโกรธมากทีเดียว!”

เฟนด์พูดขึ้นเมื่อถึงจุดนี้ "ตระกูลนอร์แมนก็คงไม่ต่างกัน ผมฆ่านายน้อยทั้งสามคนของตระกูลนอร์แมนไปแล้ว”