มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1429

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งถอนหายใจขณะที่เขาอธิบายอย่างหมดหนทาง

เควนตินโกรธมากจนกัดฟันแน่น ร่างของเขาสั่นอย่างโกรธจัดพร้อมกับคำรามออกมา “อ๊าก!”

อย่างไรก็ตาม ตอนนั้นเองไม่มีใครคิดว่าเฟนด์จะเหาะขึ้นไป และกลายเป็นคนที่ดึงดูดความสนใจของทุกคน

เควนตินมองไปที่เฟนด์และถามออกมาว่า "เฟนด์ ทำไมนายถึงเหาะขึ้นไป? นายรู้ใช่ไหมว่าใครเป็นคนฆ่าลูกชายของฉัน?”

เฟนด์มองเขาแล้วพูดว่า "นายท่านฮันท์ ผมเสียใจกับการสูญเสียของคุณ แต่คนที่ตายแล้วไม่อาจฟื้นขึ้นมาได้ และคุณก็พูดเองหนิว่านี่คือกฎของการแข่งขัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นทุกคนต้องยอมรับผลที่ตามมา จริงไหม?”

“นาย…” เควนตินโกรธจัดแต่เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน เพราะมันเป็นคำพูดที่เขาบอกกับทุกคนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“แล้วทำไมนายถึงเหาะขึ้นไปล่ะพ่อหนุ่ม? นายอยากได้ความสนใจจากทุกคนรึไง?” เทรนตันถามในขณะที่เขาชี้ไปที่เฟนด์ ตระกูลของเขาสูญเสียอัจฉริยะไปเป็นจำนวนมาก และความคิดนี้ทำให้พวกเขารู้สึกขุ่นเคือง

"ไม่ต้องห่วง ผมจะกล้าพูดแบบนี้ได้ยังไงถ้าผมไม่มั่นใจ?” เฟนด์เหลือบมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชาก่อนที่จะพูดกับทุกคนว่า “ทุกคนเคยสังเกตไหมว่ารูปแบบบนท้องฟ้าของหน้าจอภาพก่อนหน้านี้? รูปแบบนั้นเป็นเหมือนแผนที่แคทธีเซียของเรา สำหรับจุดแสงทั้งเจ็ดจุดนั้น ผมถามเฮเลน่าและคนอื่น ๆ เกี่ยวกับจุดที่มีสีต่างกัน… ทุกคนบอกว่าตำแหน่งเหล่านั้นเป็นตำแหน่งเดียวกับสถานที่อันตรายทั้งเจ็ด!”

“พี่เฟนด์ พี่กำลังจะบอกว่าอาจมีความลับเกี่ยวกับระดับเทพสูงสุดในสถานที่อันตรายทั้งเจ็ด?” แรนดัลล์ถามออกมาด้วยความตื่นเต้นสุด ๆ

"ถูกต้อง!" เฟนด์พยักหน้าก่อนจะพูดอย่างมั่นใจว่า “นอกจากนั้น ฉันรู้สึกว่าเป็นไปได้มาก! สถานที่อันตรายทั้งเจ็ดมีความลับเกี่ยวกับระดับเทพสูงสุดแน่นอน!”