มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1472

เควนตินจมอยู่กับความคิดของตัวเองตอนที่เขาอยู่ตัวคนเดียวมาตลอดช่วงสองสามวันที่ผ่านมา

มีไม่กี่คนที่สามารถฆ่าลูกชายของเขาได้ โดยเฉพาะคลาวด์ ฮันท์ลูกชายคนโตของเขา

ในตอนแรกเขาเชื่อว่าเฮเลน่าและเฟนด์มีส่วนในเรื่องนี้ร่วมกัน แต่เขารู้ดีว่า แม้ว่าเฮเลน่าจะมีระดับพลังยุทธอยู่ในระดับเดียวกับลูกชายคนโตของเขา แต่พลังการต่อสู้ของเธอก็ไม่ได้เหนือไปกว่าลูกชายคนโตของเขาอย่างแน่นอน ประกอบกับข้อเท็จจริงที่ว่า เฟนด์มีความสามารถในการต่อสู้ต่ำ ความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะเอาชนะลูกชายของเขาจึงมีไม่มากนัก

เมื่อเขาสังเกตเห็นอุปกรณ์วิญญาณระดับสูงสุดของเฟนด์ความสงสัยในตัวเขาก็กลับเข้ามาในหัวและทวีมากขึ้น

ท้ายที่สุดแล้ว หากลูกชายของเขาไม่ได้รุกรานอัจฉริยะจากตระกูลอื่น ๆ พวกเขาคงไม่กล้าฆ่าลูกชายของเขาแม้ว่าจะเกิดการประทะกันขึ้นภายในป่านั้นก็ตาม

ในทางกลับกัน เฟนด์และเฮเลน่ามีปัญหากับไทเรลก่อนที่การแข่งขันจะเริ่มขึ้น หลังจากที่พวกเขาเข้าไปในเขตการแข่งขัน พวกเขาต้องร่วมมือกันฆ่าไทเรลแน่ ในขณะที่คลาวด์อาจถูกฆ่าเพราะความเลินเล่อระหว่างการล้างแค้นให้พี่ชาย นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าเฟนด์ และเฮเลน่ายังร่วมกันทำสิ่งชั่วร้ายอื่น ๆ อีก

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงความสงสัยของเขาเท่านั้น นอกเหนือจากนั้นแม้ว่าเขาจะมีหลักฐานว่าเฟนด์เป็นคนฆ่าลูกชายของเขาจริง ๆ เขาไม่มีเหตุผลที่จะต้องจัดการอะไร

เชอร์ลี่ย์ แลงคาสเตอร์ หัวหน้าตระกูลแลงคาสเตอร์เห็นด้วยกับแนช เธอพูดว่า “ใช่ เราจะไม่ยอมให้พวกเขาสร้างตัวอย่างผิด ๆ เช่นนั้นได้ หากพวกเขากวาดล้างตระกูลใดตระกูลหนึ่งในพวกเรา และไม่มีใครจากตระกูลลึกลับอื่น ๆ วางเฉยและทำราวกับไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นได้ ไม่อย่างนั้นเรื่องแบบนี้ก็จะเกิดขึ้นอีกเรื่อย ๆ และในอนาคตเราอาจกลายเป็นเป้าหมายต่อไปด้วยซ้ำ!”

เควนตินพยักหน้า “ผมเห็นด้วยกับสิ่งที่คุณทั้งสองพูด เราต้องไม่ยอมให้พวกเขาทำเช่นนั้น คงจะแย่มากหากเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น ความขัดแย้งใด ๆ ระหว่างตระกูลที่ลึกลับของเราจำเป็นต้องได้รับการตัดสินเป็นการภายใน และสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสี่ชนเผ่าโบราณก็ควรได้รับการแก้ไขด้วยตัวพวกเขาเอง ถ้าสี่ชนเผ่าโบราณวางแผนที่จะเล่นงานพวกเรา พวกเราซึ่งเป็นตระกูลลึกลับก็จำเป็นต้องร่วมมือกันและเอาชนะพวกเขาอย่างเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน”

"จริงที่สุด ฉันรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินคำนี้จากปากนายท่านฮันท์!” เชอร์ลี่ย์ยิ้มกว้าง