มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1478

หลังงานเลี้ยง มีไม่กี่ตระกูลที่ร่ำลาโจเอลก่อนจะจากไป

แนชยังพาเฟนด์และเคนเน็ธไปกล่าวคำอำลากับโจเอล ก่อนที่ทั้งสามคนจะเดินทางกลับบ้านโดยบินไปเหมือนที่ตอนมา

ดาเนียลล่าขมวดคิ้วเมื่อเห็นตระกูลวู๊ดจากไป เธอหันไปหาอเล็กซานเดอร์ซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ก่อนจะแสดงสีหน้ากลุ้มใจออกมา “พ่อ หนูเป็นห่วงพวกเขา หนูสงสัยว่าเฟนด์และคนอื่น ๆ จะพบกับอันตรายอะไร ระหว่างทางกลับหรือเปล่า? พวกลาโกริโอต้องการกำจัดคนในตระกูลวู๊ด แถมลิลลี่ยังแต่งงานกับตาเฒ่าโจเอล คอลลินส์คนนั้นอีก มันทำให้หนูรู้สึกถึงแผนการอะไรบางอย่างเบื้องหลัง”

อเล็กซานเดอร์พยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ ตอนได้รับบัตรเชิญ พ่อก็รู้สึกประหลาดใจพอ ๆ กัน ใครจะไปคิดว่าลิลลี่จะแต่งงานกับโจเอลในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้! เป็นไปได้ว่าเธออาจต้องการใช้เขาเป็นเครื่องมือในการกำจัดตระกูลวู๊ด!”

เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่อเล็กซานเดอร์พูด ความกังวลของดาเนียลล่าเพิ่มขึ้น

อเล็กซานเดอร์ยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อเห็นลูกสาวหน้านิ่ว “ลูกต้องตั้งใจฝึกให้ดี โลกก็เป็นเช่นนี้ ไม่มีใครกล้ารังแกลูกหากลูกแข็งแกร่งพอ ไม่อย่างนั้นการฆ่าลูกจะง่ายเหมือนฆ่ามด และลูกจะไม่มีโอกาสได้ขัดขืนด้วยซ้ำ!”

จากนั้นเขาก็มองไปที่เฟนด์ซึ่งอยู่ข้าง ๆ เขาและพูดอย่างจริงจังว่า “ลูกเป็นคนที่มีความสามารถ เฟนด์ แต่มันไม่ง่ายอย่างเคยแล้ว เป็นไปได้ว่าเราคงอยู่ในรายชื่ออันดับต้น ๆ ของตำหนักนภา อีกอย่าง พ่อประเมินแล้วว่าเราอาจจะพบหนทางที่จะก้าวไปสู่ระดับเทพสูงสุดได้ในเจ็ดพื้นที่อันตราย ดังนั้นลูกจะต้องบรรลุไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงให้เร็วที่สุด”

“นายท่าน นี่มันไม่เข้าท่าเลยที่จะให้เขาบรรลุระดับพลังยุทธอย่างรวดเร็วเช่นนี้” หลังจากได้ยินความคิดของแนช เคนเน็ธกล่าวอย่างวิตกกังวล “นายน้อยเฟนด์มีพรสวรรค์อย่างแท้จริง แต่เขาเพิ่งผ่านเข้าสู่ขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงเมื่อไม่นานมานี้ พลังต่อสู้ในปัจจุบันของเขาเพียงพอสำหรับการป้องกันตัวเองเพียงเท่านั้น แม้ว่าเขาจะไม่ได้ต่อสู้กับใครเลยตั้งแต่บรรลุเข้าสู่ขั้นสูงของระดับเทพแท้จริง แต่ศัตรูที่เพิ่งฝ่าเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงจะจัดการเขาไม่ได้หรือ?”

เคนเนธชะงัก ก่อนที่จะพูดต่อ “ผมยังคงหวังว่านายน้อยเฟนด์จะสามารถบรรลุระดับพลังยุทธของเขาไปทีละก้าว”