“นี่ไม่ได้หมายความว่าเฟนด์แข็งแกร่งกว่าพวกเขาเสียหน่อย อีกอย่างพวกเขาก็แค่แลกหมัดกันธรรมดา ๆ เท่านั้น ไม่ได้ใช้ทักษะการต่อสู้หรืออะไรทำนองนั้นเลย ถ้าพวกเขาทุ่มสุดตัวกันจริง ๆ ผมไม่คิดว่าเฟนด์จะชนะหรอก!” เทรนตันยังคงไม่มั่นใจ เขาต้องการพึ่งพาตำหนักนภาเพื่อกวาดล้างตระกูลวู๊ด และมันก็เป็นเรื่องน่ายินดีเมื่อโจเอลโจมตีเฟนด์ แต่เขาไม่คิดเลยว่าเฟนด์จะส่งโจเอลลอยไปในอากาศเช่นนั้น
เพราะสมาชิกในตระกูลลึกลับจำนวนมากกำลังมองดูพวกเขาอยู่โจเอลจึงรู้สึกอายที่จะลงมือ อย่างน้อยเรื่องนั้นก็พอฟังขึ้น
แต่ตระกูลฮันต์ก้ไม่ได้อ่อนแอ และหากฮันต์ต่อสู้กับตระกูลวู๊ดก็คงจะดีกว่านี้
“ใช่ แต่ผมไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ชายหนุ่มจากตระกูลวู๊ดมีพลังเกินกว่าที่เราจะคาดคิด แต่เราก็อาจสามารถฆ่าเขาได้หากมีคนสี่หรือห้าคนเข้าโจมตีเขาพร้อมกัน” เควนตินอธิบายหลังจากที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
“เป็นไปได้อย่างไร? แม้ว่าหมอนั่นจะมีระดับพลังยุทธอยู่ในสูงสุดของระดับเทพแท้จริง แต่เขาก็เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับนั้นได้ไม่นาน ปรมาจารย์อย่างคุณเพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะต่อกรกับพวกเขาหลายคน ถ้าเสริมคนของเราเข้าไปสักหนึ่งหรือสองคน เราต้องฆ่าเขาได้แน่!” เทรนตันยืนยันอย่างมั่นใจ
“อย่ามัวแต่คิดจะฆ่าเขาเลย ไปตรวจสอบจุดอันตรายกันก่อนดีกว่า ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าลูกบอลคือของล้ำค่าที่จะช่วยบรรลุไปสู่ระดับเทพขั้นสูงสุดได้หรือเปล่า เฮ้อ… ก่อนอื่น เอาลูกบอลนั้นมาแล้วลองศึกษาให้ดีเราจะบรรลุไปสู่ระดับเทพสูงสุดได้อย่างง่ายดาย เพื่อที่ผมจะได้แก้แค้น” เควนตินกำหมัดแน่นก่อนจะโบกมือให้พวกเขาแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ เมื่อเราไปถึงเขาเหมันต์กระจ่าง เราจะแยกจากกัน ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของเราที่จะค้นหาและได้รับลูกบอลนั้น”
หลังจากบินไประยะหนึ่งเฟนด์ก็หยุดดาบบินของเขาและหันไปหาคนที่อยู่กับเขาแล้วพูดว่า "ผมเชื่อว่าทุกคนที่นี่ยินดีที่จะตามเราไปที่เกาะวายุมืดแต่ผมก็แน่ใจว่าทุกคนมีธุระของตัวเอง ผมอยากจะถามเสียตั้งแต่ตอนนี้ เนื่องจากมีลูกบอลเพียงลูกเดียวที่จะอยู่ที่นั่น แต่ละตระกูลควรแยกจากกันเพื่อไปหากันเองเมื่อเราไปถึงที่นั่นหรือเปล่า? ถ้าเจอกันจะแย่งบอลกันไหม? หรือควรเข้าพร้อมกันและไม่มีใครคิดจะทำอะไรเลย?”
"ใช่ ที่นั่นมีเพียงลูกเดียวเท่านั้น เราจะทำอย่างไร? ถ้าเราแยกทางกัน การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่จะเกิดขึ้นแน่นอน แต่ถ้าเราไม่ทำอย่างนั้นตอนที่เราพบมัน เราก็คงต้องต่อสู่แย่งชิง!” หัวหน้าตระกูลจากตระกูลชั้นสามขมวดคิ้ว ท้ายที่สุดแล้ว มนุษย์ต่างก็เห็นแก่ตัว และทุกคนต่างก็อยากได้ลูกบอลหินนั้นไว้ในครอบครอง ถ้าพวกเขาสามารถเรียนรู้บางสิ่งจากลูกบอลหินประหลาดและบรรลุไปสู่ระดับเทพสูงสุดได้จะดีแค่ไหน? นี่เป็นของล้ำค่าที่ทุกคนต่างปรารถนาจะได้ครอบครอง
แม้จะดูเหมือนว่าตระกูลวู๊ดจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลคาเบลโล และตระกูลแลงคาสเตอร์ แต่หากลูกบอลหินปรากฏต่อหน้าทุกคนจริง ๆ พวกเขาก็อาจต่อสู้เพื่อแย่งชิงสิ่งนั้นจนตัวตาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...