มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1526

“ฉันไม่มีโอกาสเอาชนะคุณได้หรอกถ้าเราต่อสู้กันเพื่อลูกบอล” อเล็กซานเดอร์เหลือบมองเฟนด์และยิ้มอย่างขมขื่น “ฉันเห็นพลังการต่อสู้ของคุณเมื่อครู่นี้แล้ว ฉันแน่ใจว่าไม่เหมาะกับคุณ”

หลายคนตกใจเมื่อได้ยินถ้อยคําที่กล้าหาญของอเล็กซานเดอร์ ท้ายที่สุด เขาคือเจ้านายตระกูลคาเบลโลซึ่งเป็นตระกูลชนชั้นสูงลำดับหนึ่ง ความแข็งแกร่งของเฟนด์จะต้องแข็งแกร่งเป็นพิเศษกระทั่งเจ้านายจากตระกูลหนึ่งถึงกับเอ่ยยกย่องหน้าตาเฉย

ด้วยรอยยิ้มเม้มปาก เจ้านายจากตระกูลชนชั้นสูงชั้นสอง ผู้อยู่ขั้นสุดท้ายของระดับเทพแท้จริงเสนอว่า “ในความคิดของฉัน เราจะมีโอกาสเช่นนี้ก็เมื่อเราเดินทางแยกกัน หากเราแยกกันไปพอไม่มีใครอีกอยู่กับเรา คนที่มีความสามารถในการต่อสู้ด้อยกว่าเช่นเราถึงจะมีโอกาสได้ลูกบอลที่เราเล็งหามัน”

เจ้านายจากอีกตระกูลโต้แย้งว่า “เราจะไม่ลำบากเหรอถ้าเราแยกกันไป ไหนจะต้องเผชิญกับสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากบนเกาะวายุมืด? นอกจากนั้น มีปรมาจารย์ท้องถิ่นอีกมากมายบนเกาะ และดูทีว่าพวกเขาจะโจมตีพวกเราชาวแผ่นดินใหญ่ทันทีที่เห็น! ชนพื้นเมืองเหล่านี้ต้องมีความสามารถในการต่อสู้ที่ค่อนข้างสูงแน่นอนอยู่แล้ว! นั่นคือเหตุผลที่พวกฮันท์เลือกภูเขาเหมันต์กระจ่างทันที!”

“ถูกต้อง! เป็นความจริงที่เรายืนยันความปลอดภัยได้แน่ หากเราเดินทางกับบรรดาเจ้านายจากตระกูลวู๊ด ตระกูลคาเบลโล ตระกูลตระกูลซีเมเนส และตระกูลแลงคาสเตอร์—มีความแข็งแกร่งมารวมกันอยู่เป็นจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม เราจะไม่มีโอกาสได้รับลูกบอลหิน” เจ้านายจากตระกูลเก่าแก่สูดหายใจลึก พวกเขารู้ว่าสมบัติสําคัญ สิ่งที่ทุกคนตั้งใจต่อสู้ช่วงชิง พอมันปรากฏขึ้น พวกเขาไม่สามารถสู้ได้ทัดเทียมระดับเดียวกับตระกูลอื่น ๆ พวกเขาด้อยกว่า

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ควรพลาดการเดินทางครั้งนี้ ถ้าเขาไปอาจโชคดีถึงจะน้อยแค่ไหนก็เถอะ และถ้าไม่ไปเลยโอกาสจะสูญไปเปล่า ๆ หากเป็นกรณีเช่นนี้ มันจะยากที่เขาที่จะเปลี่ยนโชคชะตาของตัวเองในชาตินี้

ความคิดที่จะบรรลุระดับเทพเจ้าสูงสุดดึงดูดทุกคนอย่างมาก แม้แต่ผู้ที่อยู่ในระดับกึ่งเทพ

เฟนด์นึกถึงสถานการณ์ ก่อนจะตอบว่า “ฉันเห็นมีผู้คนจากตระกูลต่าง ๆ ในราวสองโหลอยู่ที่นี่ ฉันคิดทบทวนแล้ว ไม่สําคัญว่าจะเป็นตระกูลวู๊ด หรือตระกูลคาเบลโล ทุกคนอาจประสบกับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ได้ทั้งนั้นหากเราต่างแยกกันไป ตรงกันข้าม ทําไมเราไม่ทํางานด้วยกันล่ะ? เราต้องทํางานรวมกันเป็นหนึ่งเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเมื่อเราเข้าสู่เกาะวายุมืดไปแล้ว ในกรณีนี้ ทุกคนจะไม่ประสบกับความสูญเสียมากนัก...”

“สําหรับบรรดาลูกบอลนั้น เป็นของค่อนข้างแปลกอยู่พอสมควร เหล่าผู้ที่มาจากวิหารทวยเทพและราชาได้ตรวจสอบพวกมันตลอดคืนหนึ่ง พวกเขามีลูกบอลสามลูก และผมแน่ใจว่ามีมากกว่าหนึ่งคนที่กำลังศึกษาลูกบอล และเป็นได้ว่ามีสามคนกําลังศึกษาลูกบอลกันคนละลูก แต่ก็ล้มเหลวไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย ผมจึงกล้าเดาตรงนี้ว่า เนื่องจากมีลูกบอลเจ็ดลูกในเจ็ดจุดอันตราย จึงเป็นไปได้ว่าเราไม่สามารถเรียนรู้อะไรได้เลยจากลูกบอลหินเดี่ยว ๆ ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะอยู่ในแต่ละลูกได้”

“ที่คุณพูดมาหมายถึงว่า? เราจําเป็นต้องรวบรวมลูกบอลหินทั้งเจ็ดลูกและศึกษาพวกมันพร้อมกันเพื่อศึกษาเคล็บลับวิชาบรรลุสู่ระดับเทพเจ้าสูงสุดงั้นเหรอ?”