มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1587

เฟนด์ตรวจสอบสิ่งของอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่รอยยิ้มจะปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา “ฮ่า ฮ่า… นายท่านเฮมเพอร์ลี นี่มันมีหญ้าวิญญาณไม่มาก แต่พวกมันก็น่าสนใจทีเดียว ดังนั้นผมจะยอมรับข้อเสนอของคุณ!”

สมาชิกของตระกูลเฮมเพอร์ลีรู้สึกโล่งอกเมื่อเห็นว่าเฟนด์ยอมรับข้อเสนอของพวกเขา

นายท่านเฮมเพอร์ลียืนขึ้นทันทีและแสดงความขอบคุณเฟนด์ “ขอบคุณนายน้อยเฟนด์ เช่นนั้นผมจะฝากลูกชายและคนอื่น ๆ ไว้ที่นี่ด้วยความไว้วางใจ ผมเชื่อว่าพวกเขาจะปลอดภัยอย่างที่นายน้อยเฟนด์รับปาก!”

“ฮ่า ฮ่า… ผมรับรองได้เลยว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาในขณะที่พวกเขาอยู่กับตระกูลวู๊ด เพราะเราจะพยายามปกป้องพวกเขาอย่างดีที่สุด!” เฟนด์หัวเราะก่อนจะพูดต่ออย่างอ้อยอิ่ง “แต่หากพวกเขาทอดทิ้งตระกูลวู๊ดเสียเอง ผมก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะยังไงเสียเราก็คงล่ามโซ่พวกเขาไว้ไม่ได้ใช่ไหม?”

“แน่นอน แน่นอน เราสัญญาว่าจะไม่หนีไปไหน!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งจากตระกูลเฮมเพอร์ลีพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

"เข้าใจแล้ว!" แนชและผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งสบตากัน ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจเจตนาของเฟนด์ โอสถขั้นสูงระดับสี่ที่เรียกว่ายาฟื้นคืนชีพเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้หากพวกเขาต้องการจะช่วยชีวิตเฟอร์นันโดคนอย่างเฟนด์คงไม่ยอมให้ทรัพยากรยุทธหลุดมือไป แม้ว่าจะมีโอกาสที่พวกเขาจะบ่มเพาะโอสถให้ประสบความสำเร็จนั้นจะมีน้อยมากก็ตาม

“ถ้าอย่างนั้นก็ดี อัจฉริยะของเราหลายคนก็สามารถทะลวงไปขั้นที่สูงขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงไม่กี่วันมานี้ และความแข็งแกร่งโดยรวมของเราก็ยังคงพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เรายังมีผู้คนในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงจำนวนมากขึ้น อีกอย่างใครจะรู้ว่าเราซ่อนคนไว้สองสามคนล่ะ หากเราเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ? แม้ว่าพวกเขาจะรู้เรื่องนี้ในภายหลัง ก็ไม่รู้ว่าจะรู้กันตอนไหน!” แนชพูดและยิ้ม