มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1598

“โจมตี โจมตีพวกมันเดี๋ยวนี้!”

ผู้ที่อยู่แนวหน้ารู้สึกหวาดกลัว และผู้อาวุโสหลายคนในขั้นสูงระดับเทพแท้จริงก็ตะโกนขึ้น

น่าเสียดายที่ไม่มีใครรู้ว่าจะต้องทำอะไรต่อไป เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัว พวกเขาบางคนก็พยายามหลบการโจมตี

ตูม ตูม ตูม!

หลายคนกำหมัดแน่น กัดฟันร่ายกระบวนท่าออกมา

ทว่าการโจมตีเหล่านี้ก็ไม่ต่างจากลูกไก่ในกำมือที่ไร้ซึ่งความหมาย การโจมตีของพวกเขาถูกทำลายทันทีในขณะเดียวกัน ดาบบินของเฟนด์ยังคงมุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุด และพุ่งเข้าใส่ฝูงชน

ปัง ปัง ปัง!

นักสู้ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงและขั้นสูงระดับกึ่งเทพบางคนถูกดาบบินฟันและระเบิดอยู่กลางอากาศ ในขณะที่ผู้ที่อยู่ขั้นกลางหรือขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงไม่สามารถหลบการโจมตีได้ แต่อย่างน้อยพวกเขาก็สิ้นลมโดยที่ร่างไม่บุบสลาย

เลือดสาดกระจายไปทั่ว คนกว่าสองร้อยคนจากสี่ตระกูลถูกเฟนด์ฆ่าตายในรอบเดียว

นอกจากนี้ ในบรรดาสองร้อยคนนี้ มีนักสู้ที่อยู่ขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงหลายคน เช่นเดียวกับนักสู้ชั้นยอดอีกหลายสิบคนที่อยู่ในขั้นกลางและขั้นต้นของระดับเทพแท้จริง

"ฮึ่ม! ฉันจะแก้แค้นให้ลูกชายฉัน!”

นายใหญ่ฮันท์ไม่สามารถระงับความโกรธของเขาอีกต่อไปเมื่อเห็นร่างของเควนตินบนพื้น เขาหยุดต่อสู้กับคู่ต่อสู้ตรงหน้าเขาและพุ่งไปหาเฟนด์ทันที

“โอ้ เย่! แ*งเอ๊ย! เราชนะแล้ว!”

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งเฮมเพอร์ลีผู้ซึ่งคิดว่านี้อาจเป็นวันสุดท้ายของชีวิตอรู้สึกปลาบปลื้มปีติจนไม่รู้จะพูดอะไร นอกจากสบถออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เผชิญกับการต่อสู้ที่เสียเปรียบในแง่ของจำนวนคนเช่นนี้

ส่วนใหญ่เป็นเพราะฝีมือเฟนด์ พลังยุทธของเฟนด์นั้นทรงพลังมากเกินไป และยังน่ากลัวอีกต่างหาก แม้ว่าเขาจะไม่เคยพบกับสุดยอดนักสู้ระดับเทพสูงสุดมาก่อน และไม่รู้ว่าพลังในระดับนั้นทรงพลังเพียงใด แต่เขาคิดว่าระดับพลังยุทธของเฟนด์ในตอนนี้อาจอยู่ในระดับเทพสูงสุดแล้ว

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งเฮมเพอร์ลีฆ่าคนในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงไปสองคน และเขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปที่พอลซึ่งกำลังต่อสู้อยู่ข้าง ๆ ด้วยความเคารพและชื่นชมที่มีต่อพอล ดูเหมือนว่าการตัดสินใจของ พอลที่จะช่วยเฟนด์นั้นเข้าท่า ตระกูลเฮมเพอร์ลีก้าวเข้ามาช่วยเหลือตระกูลวู๊ดในช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้ ตระกูลวู๊ดจะต้องรู้สึกซาบซึ้ง

และตอนนี้ เฟนด์ก็มีอำนาจมาก ถ้าพวกเขาสามารถให้ตระกูลวู๊ดหนุนหลังพวกเขาได้ พวกเขาก็ไม่ต้องกลัวอีกต่อไป จู่ ๆ เขาก็นึกได้ว่าการที่เขาไม่สนับสนุนตระกูลวู๊ดก่อนหน้านี้นั่นดูเป็นความคิดที่โง่มากเพียงใด