มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1632

ฮึ่ม!

เมื่อวางลูกบอลหินลูกแรกลงในรูนั้นม่านป้องกันสีฟ้าก็สั่นจนสังเกตได้ และสีของหน้าจอก็เข้มมาหขึ้น

“มีบางอย่างเกิดขึ้น! มีดูได้ผลจริง ๆ! ฮ่า ฮ่า… เยี่ยมมาก! พวกปรมาจารย์ที่เข้าไปในม่านป้องกันสีฟ้านี้จะต้องมีสิ่งที่ดีกว่าข้างนอกนี้แน่ มิฉะนั้นพวกเขาคงพากันออกมาแล้ว” หนึ่งในนั้นหัวเราะอย่างร่าเริงขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ในไม่ช้า ลูกบอลหินลูกที่สองก็ถูกวางลงในช่องต่อไป ตามด้วยลูกบอลหินลูกที่สามและสี่ จนในที่สุด ลูกบอลหินทั้งเจ็ดลูกก็ถูกวางลงในหลุม

“ปฏิกิริยารุนแรงมาก ตอนนี้ไม่ใช่ว่าพวกเราจะถูกเด้งออกไปหรอกใช่ไหม?” ใครอีกคนถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

“ทำไมเราไม่ลองดูล่ะ?” ผู้อาวุโสกัดฟันขณะบินขึ้นและพุ่งไปยังม่านป้องกันสีฟ้าตรงหน้า

คราวนี้ม่านป้องกันสีฟ้าปลอดโปร่ง ชายชราพุ่งตัวหายไปด้านใน

"เขาหายไปแล้ว!" หลายคนมองหน้ากันแล้วกลืนน้ำลาย

“ผมสงสัยจริงว่าโลกข้างในเป็นยังไง!” บางคนเริ่มกังวลเล็กน้อย

“ทุกคนอย่าแตกตื่น! ดูเหมือนว่ามันจะอนุญาตให้เข้าได้แค่ครั้งละสองร้อยคนเท่านั้น อย่ารีบร้อน! อย่ารีบร้อน!” เมื่ออเล็กซานเดอร์เห็นว่าคนอื่น ๆ ต่างพุ่งเข้าหาม่านแสงของถ้ำมากขึ้น เขาก็ตะโกนออกมาเสียงดัง

ผู้คนรีบเข้าไปด้านในมากมายราวกับแมลง

เมื่อคนส่วนใหญ่ได้เข้าไปในม่านแสงแล้ว เฟนด์ก็จับมือของเซเลน่าและบินไปด้วยกัน "ไปกันเถอะ!"

หลังจากนั้นไม่นานพื้นที่ภายนอกถ้ำก็เริ่มว่างเปล่า...แต่ไม่นานก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งตามมาถึง