มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1671

ริมฝีปากของเฟนด์ระบายรอยยิ้มนุ่มนวล ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุด

ในช่วงเวลาที่เขาทะลวงเข้าสู้ระดับเทพสูงสุด เขารู้สึกราวกับว่าถูกส่งไปยังโลกอันมืดมิด มีลูกบอลเรืองแสงลอยอยู่ต่อหน้าเขาทีละลูก ๆ ก่อนที่พวกมันจะหายวับไปไกลหลายพันไมล์ราวกับอุกกาบาต

สิ่งนี้กินเวลาอยู่เพียงหนึ่งหรือสองวินาทีก่อนที่มันจะหายไป

คลื่นความผันผวนที่รุนแรงกระจายออกจากร่างกายของเฟนด์และทำให้บริเวณโดยรอบสั่นสะเทือน

เฟนด์สามารถสยบคลื่นความผันผวนที่รุนแรงนี้ลงได้ หากไม่ได้สัมผัสกับความรุนแรงดังกล่าวนี้ด้วยตัวเอง ไม่ว่าใครก็คงสงสัยว่าความผันผวนที่รุนแรงเช่นนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

ในขณะนั้นเอง เฟนด์ก็ลืมตาขึ้นและค่อย ๆ ยืนขึ้นด้วยความรู้สึกที่แตกต่างออกไป เขาแผ่ความร่าเริงสดใสให้กับทุกคน

“เขาทำสำเร็จ! เขาทำสำเร็จแล้ว! เขาเร็วมาก เขาประสบความสำเร็จได้ภายในเวลาไม่ถึงสี่วัน!” ดาเนียลล่าแทบจะกระโดดดีใจเมื่อเห็นรอยยิ้มของเฟนด์

แต่จู่ ๆ คลื่นแห่งความผันผวนอันน่าสยดสยองก็แผ่กระจายมาจากอีกทิศทางหนึ่งก่อนที่มันจะถูกดูดกลับคืนไปอย่างรวดเร็ว

เฟนด์และคนอื่น ๆ รู้สึกยินดีเมื่อมองไปที่แหล่งที่มาของความผันผวนนั้น โดยสังเกตเห็นว่าแนช วู๊ดเป็นผู้ทะลวงผ่านในครั้งนี้

"วิเศษมาก! พ่อ ตอนนี้พ่อได้เป็นปรมาจารย์ในระดับเทพสูงสุดแล้ว!” เฟนด์ส่งยิ้มร่าเริงออกไปให้