มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1686

เมื่อเห็นสีหน้าของพวกเขา เคนเนธหัวเราะเสียงดังจนเขาปวดท้อง

จากนั้นเขาก็พูดว่า “หากพวกเรายังไม่ก้าวไปสู่ระดับเทพสูงสุด พวกเราคงจะตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินข่าวดีอันเหลือเชื่อนี้จากคุณ แต่ พวกคุณไม่รู้หรอกว่าคนของเราที่นี่ได้ทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดหลายคน และเราเองก็ได้รับทักษะยุทธมาด้วย นั่นเป็นเหตุผลที่เราตอบสนองออกไปเช่นนั้น!”

“เป็นไปได้ยังไง!” คราวนี้ พ่อบ้านไททัสและโยลันดาอ้าปากกว้างเพราะกลายเป็นว่าพวกเขาเองที่เป็นฝ่ายที่ประหลาดใจ

เคนเนธพอใจกับสีหน้าประหลาดใจของพวกเขาและพูดกับสองคนนี้ด้วยรอยยิ้ม “ผมเองก็มีข่าวที่น่าตื่นเต้นจะบอกพวกคุณทั้งคู่เหมือนกัน พวกคุณจะต้องตื่นเต้นมากแน่ ๆ เมื่อรู้เรื่องนี้!”

"จริงหรือ? เมื่อเทียบกับจำนวนคนจากตระกูลวู๊ดของเราที่ทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดแล้ว ยังมีข่าวอื่นที่น่าประหลาดใจอีกหรือ?” โยลันดาและไททัสสบตากันเพราะสงสัยว่าเขาทั้งคู่กำลังฝันอยู่

“นายน้อยเฟนด์เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสามแล้ว และตอนนี้เขาสามารถบ่มเพาะโอสถชั้นต้นระดับสามได้แล้ว!” ภายใต้สายตาที่คาดหวังอย่างมากของสองคนนี้ เคนเนธจงใจยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะเล่าสถานการณ์ให้พวกเขาฟัง

"เฮือก!" หลังจากที่พวกเขาได้ยินเรื่องนี้โยลันดา ไททัส และคนอื่น ๆ ก็สูดลมเข้าทางปาก ขณะที่สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป

“แน่นอน ดีเลย… ดีเลย! ต่อให้ต้องใช่ส่วนผสมสามชุดเพื่อแลกกับเม็ดยาก็ยังถือว่าคุ้ม!” ไททัสตาเป็นประกายหลังจากได้ยินเรื่องนี้ แม้ว่าการค้นหาส่วนผสมจะเหนื่อยยาก แต่ระหว่างการฝึกฝนด้วยหญ้าวิญญาณและโอสถระดับสามนั้นเป็นสิ่งที่แตกต่างกัน หากนี่คือนักเล่นแร่แปรธาตุคนอื่น พวกเขาอาจไม่คิดที่จะแลกเปลี่ยนโอสถเลย แม้ว่าจะมีส่วนผสมมากมายมอบให้ก็ตามที

“พ่อบ้านไททัส นี่ฟังดูไม่เข้าท่าเลย เฟนด์บ่มเพาะโอสถส่วนผสมหลายชุดเมื่อคืนนี้และทำสำเร็จเพียงครั้งเดียว หากคุณต้องการให้เขามอบโอสถหนึ่งเม็ดต่อส่วนผสมสามกอง นายน้อยเฟนด์จะไม่เสียเปรียบครั้งใหญ่หรอกหรือ?” ในอีกด้านหนึ่งเคนเนธมีสีหน้ามืดมน เขาเหยียดมือออกไปทางไททัสและพูดกับเขาว่า “คุณต้องเตรียมส่วนผสมห้าชุดเพื่อที่นายน้อยเฟนด์จะสามารถหาส่วนผสมสำหรับโอสถอื่นได้!”

“แน่นอน ห้าชุดก็ไม่เป็นปัญหาเช่นกัน!”